ترجمه صِدْقٍ : راستی – درستی – نیکی (در عبارت “لِسَانَ صِدْقٍ ” یعنی زبانی که جز به راستی سخن نمی گوید و در عبارت “مَقْعَدِ صِدْقٍ ” منظور این است که میان مجلس و جایگاه آنان و صدق عمل و ایمانشان رابطهای هست . صدق در اصل به معنای این است که گفتار و یا خبری که داده میشود با خارج مطابق باشد ، و آدمی را که خبرش مطابق با واقع و خارج باشد صادق میگویند .
و لیکن از آنجائی که بطور استعاره و مجاز اعتقاد و عزم و اراده را هم قول نامیدهاند در نتیجه صدق را در آنها نیز استعمال کرده ، انسانی را هم که عملش مطابق با اعتقادش باشد و یا کاری که میکند با اراده و تصمیمش مطابق باشد ، و شوخی نباشد ، صادق نامیدهاند )