نظریات دانشمندان غربى را درباره عظمت قرآن بنویسید.

دانشوران غیر مسلمان درباره قرآن و عظمت آن مطالب فراوانى گفته اند که نقل آنها از حوصله این نوشتار خارج است و تنهابه ذکر چند نمونه بسنده می کنیم:
1. فرانسوا مارى ولتر (فیلسوف نامدار و نویسنده بزرگ فرانسوى): «من یقین دارم که اگر قرآن و انجیل را به یک فرد غیر متدین ارائه دهند، او حتماً اولى را بر دومی ترجیح می دهد، زیرا کتاب محمد(ص) در ظاهر، افکارى را تعلیم می دهد که به اندازه کافى بر مبناى عقلى منطبق است!»

2. لئون تولستوى (فیلسوف و نویسنده مشهور روسى) : «هر کس بخواهد سادگى و بى پیرایه بودن اسلام را دریابد، باید قرآن را مطالعه کند. در آن جا قوانین و تعلیماتى بر مبناى حقایق روشن و آشکار، صادر و احکام آسان و ساده براى عموم بیان شده است. در این کتاب، آیات فراوانى هست که به خوبى بر مقام عالى دین اسلام و پاکى روح آورنده آن گواهى می دهد!»
3. ادوارد مونته (مترجم قرآن به زبان فرانسوى و استاد دانشگاه ژنو): «قرآن براى ما مسیحیان، کتابى فوق العاده سودمند است … مطالب قرآن مقارن با اصول و قواعد معقول و توأم با تعبیرات خوش آیند و شگفت انگیز است. اصول فلسفه روحانى را به زبان دینى در آن خواهید یافت [کتابى است] به غایت ملیح و بدیع و جالب، مانند مروارید. مسائل دینى را چنان مشروح و مدلل بیان کرده که حقاً این گونه بیان در عهد ظهور پیامبر عرب، حیرت آور است!»
4. امین بک نخله (شاعر مسیحى لبنان): «اى محمد! قسم به دین عیسى بن مریم و قسم به چوبه هاى دار مسیح که ما در این محیط عربى چشم هاى خود را به تو دوخته ایم و افکار ایمانى در انجیل مسیح ، چشمان ما را به قرآن دوخته است.»
5 . دکتر مارکس (اندیشور انگلیسى): «قرآن، شامل تمامی پیام هاى خدایى است که در تمام کتب مقدسه، عموماً براى جمیع ملل آمده … و چاره اى جز این اعتراف ندارم که این کتاب محکم ، بسیارى از اشتباهات بشر را تصحیح کرد.»
6 . کنت کریک (استاد دانشگاه کمبریج): «من مسلمان نیستم تا بگویم قرآن کلام خدا می باشد، ولى در مدت چهارده قرن که از آمدن قرآن می گذرد هیچ کس نتوانسته است در زبان عربى کلامی بیاورد که با قرآن برابرى کند … قرآن کتابى نیست که براى یک دوره به خصوص آمده باشد. کتابى است جاوید براى تمام اعصار و تا جهان است نوع بشر می تواند قرآن را راهنماى زندگى خود قرار بدهد… چرا که قرآن براى یک دوره به خصوص نیامده و هرگز کهنه نمی شود؟ … زیرا چیزى وجود ندارد که در قرآن نیامده باشد.»
7. ادوارد گیوجا (دانشمند ایتالیایى): «من پیرامون ادیان قدیم و جدید تحقیق فراوان نموده ام … در نتیجه به دست آورده ام که یگانه آیین آسمانى و حقیقى اسلام است.»
8 . ژوزف ارنست رنان (فیلسوف معروف فرانسوى): «در کتاب خانه شخصى من هزاران جلد کتاب سیاسى، اجتماعى و … وجود دارد که همه آنها را بیش از یک بار مطالعه نکرده ام … ولى یک جلد کتاب است که همیشه مونس من است … و از مطالعه زیاد آن خسته نمی شوم. این کتاب ، قرآن، کتاب آسمانى مسلمانان است!»
9. دکتر گوستاولوبون (مورخ فرانسوى): «قرآن که کتاب آسمانى مسلمین است، منحصر به تعالیم و دستورهاى مذهبى تنها نیست؛ بلکه دستورهاى سیاسى و اجتماعى مسلمانان نیز در آن درج است … تعلیمات اخلاقى قرآن به مراتب بالاتر از تعلیمات اخلاقى انجیل است.»
10. ناپلئون بناپارت (امپراتور فرانسه): «قرآن به تنهایى عهده دار سعادت بشر است … کجا است آن روزى که ما مجتمع و هیئتى بزرگ از سیاست مداران و علماى حقوق دنیا تشکیل دهیم؟ قرآن کلام الهى و متین ترین قوانین محمدى همان نسخه پرافتخار بشرى را پیش رو گذاریم و از روى آن قوانین و سعادت حقیقى بشر را تنظیم کنیم.»
11. مهاتما گاندى (رهبر اسبق هند): «از راه آموختن دانش قرآن، هر کسى به اسرار وحى و حکمت هاى دین … نایل می شود.»
12. گوته (شاعر و نویسنده آلمانى): «قرآن، اثرى است که به واسطه سنگینى عبارت هاى آن، خواننده در ابتداى امر رمیده می شود و سپس مفتون جاذبه آن و بالاخره بى اختیار مجذوب زیبایى هاى بى پایان آن می گردد … سالیان دراز کشیشان از خدا بى خبر ما را از پى بردن به حقایق قرآن مقدس و عظمت آورنده آن دور نگه داشته اند … و نزدیک است که این کتاب وصف ناپذیر، عالم را به خود جلب و تأثیر عمیقى در علم و دانش جهان گذاشته، در نتیجه جهان مدار گردد.»
در پایان، لازم است یادآورى کنیم که عظمت قرآن بیش از آن است که ما چشم به زبان غربیان بدوزیم تا ببینیم آنان درباره قرآن چه می گویند یا انتظار داشته باشیم آنان تمام فضایل قرآن را براى ما بازگو کنند؛ ولى درخشش این نور الهى به گونه اى است که دوست و دشمن را به چنین اعترافاتى واداشته است53.
—————
53. ر.ک: محمد جواد باهنر، قرآن در نظر اروپاییان؛ حسین وجدانى، نظریه دانشمندان جهان درباره قرآن و محمد(ص)؛ خیرالله مردانى، اعتراف دانشمندان بزرگ جهان؛ على آل اسحاق خوئینى، اسلام از دیدگاه دانشمندان جهان؛ محمد مهدى على قلى، قرآن از دیدگاه 114 دانشمند جهان، ص 13 ـ 80 ؛ سید على اکبر صداقت، قرآن و دیگران، ص 16 ـ 47.