قرآن کریم ایمان را به چه چیزى تشبیه کرده است

ا توجه به این که نور لطیف ترین موجود جهان مادّه است و سرعت سیر آن، بالاترین سرعت ها و برکات و آثار آن، در جهان مادّه بیش از هر چیز دیگر است، به طورى که می توان گفت: سرچشمه همه مواهب و برکات مادّى نور است روشن می شود که تشبیه ایمانو گام نهادن در راه خدابه آن تا چه اندازه پر معنى است.
نور مایه جمعیت و ظلمت عامل پراکنده گى است، نور نشانه زندگى و ظلمت نشانه مرگ است.
به همین دلیل در قرآنمجید امور بسیار پرارزش به نور تشبیه شده است.
از جمله، عمل صالح:(این در همان روزى است که مردان و زنان با ایمانرا می نگرى که نورشان در پیش رو و در سمت راستشان، به سرعت حرکت می کند)؛ «یَوْمَ تَرَى الْمُوْمِنِینَ وَ الْمُوْمِناتِ یَسْعى نُورُهُمْ بَیْنَ اَیْدِیهِمْ وَ بِاَیْمانِهِم». (1)
ایمان و توحید، مانند«اللّهُ وَلِیُّ الَّذینَ آمَنُوا یُخْرِجُهُمْ مِنَ الظُّلُماتِ اِلَى النُّورِ».
(خداوند، ولىّ و سرپرست کسانى است که ایمانآورده اند; آنها را از ظلمت ها، به سوى نور بیرون می برد). (2)
و نیز قرآنتشبیه به نور شده است، آنجا که می فرماید(کسانى که به او ایمان بیاورند و مقامش را بزرگ بشمرند و او را در ابلاغ رسالتش یارى کنند و از نور آشکارى که با او نازل شده (یعنى قرآنمجید) پیروى کنند، بدون شک چنین افرادى رستگارانند)؛ «فَالَّذینَ آمَنُوا بِهِ وَ عَزَّرُوهُ وَ نَصَرُوهُ وَ اتَّبَعُوا النُّورَ الَّذی اُنْزِلَ مَعَهُ اُولئِکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ». (3)
و نیز آئین خداو دین الهى، به این موجود پر برکت تشبیه گردیده است، مانند(آنها می خواهند نور خدارا با دهان خود خاموش کنند ولى خداوند اراده اى جز این ندارد که این نور الهى را همچنان گسترده تر و کامل تر سازد، تا همه جهان را فرا گیرد و تمام جهانیان از پرتو آن بهرهگیرند، هر چند کافران را خوشایند نباشد)؛ «یُریدُونَ اَنْ یُطْفِوُا نُورَ اللّهِ بِاَفْواهِهِمْ وَ یَاْبَى اللّهُ اِلاّ اَنْ یُتِمَّ نُورَهُ وَ لَوْ کَرِهَ الْکافِرُون». (4)
و از همه بالاتر، از ذات پاک خداوند، که برترین و والاترین وجود است، بلکه هستى، همگى پرتوى از وجود مقدس اوست تعبیر به نور شده است، آنجا که می خوانیم (خداوند نور آسمان ها وزمین است)؛ «الّلهُ نُورِ السَّماواتِ والارْضِ». (5)
و از آنجا که، همه این امور به یک واقعیت باز می گردند، چرا که همه پرتوهائى از الّله و ایمانبه او و گفته او و راه او می باشد، این کلمه در این موارد به صورت مفرد آمده است، به عکس ظلمات، که همه جا عامل تفرقه و پراکنده گى است و لذا به صورت جمع که نشانه تعدّد وتکثّر می باشد ذکر شده.
و از این نظر که ایمانبه خداو گام نهادن در طریق او هم باعث حرکت است و هم موجب بیدارى، و هم عامل اجتماع و وحدت و هم وسیله ترقّى و پیشرفت، این تشبیه، از هر نظر رسا، پر محتوا و آموزنده است. (6)
پی نوشت: (1). سوره حدید، آیه 12.
(2). سوره بقره، آیه 257.
(3). سوره اعراف، آیه 157.
(4). سوره توبه، آیه 32.
(5). سوره نور، آیه 35.