وقایع روز 6 جمادی الاول
وقوع جنگ موته
در ششم جمادی الاول سال 8 هـ .ق. جنگ موته به وقوع پیوست. علت وقوع این جنگ آن بود که «حارث بن عُمَیر ازدی» در زمینهای موته به دستور شرحبیل بن عمرو، سردار لشکر روم دستگیر و پس از بستن دستهایش، گردن زده شد.
رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) که از شنیدن این خبر بسیار ناراحت شدند، لشکری در حدود سه هزار نفر از مسلمانان جمع آوری و جعفر بن ابیطالب(علیه السلام) را به عنوان فرمانده سپاه اسلام تعیین و تصریح فرمودند که در صورت شهادت جعفر، زید بن حارثه و پس از ایشان، عبدالله بن رواحه به ترتیب فرماندهی لشکر مسلمانان را به عهده بگیرند. پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) به آنها سفارش نمودند تا جایی که امکان دارد کافران را به اسلام دعوت نمایند و در صورتیکه اسلام نیاوردند با آنها وارد جنگ شوند.
سپاه اسلام به سمت سرزمینهای موته حرکت کرد. هنگامی که این خبر به شرحبیل رسید، سخت به تکاپو افتاد و از قیصر روم لشکر عظیمی درخواست نمود. از این روی لشکری نزدیک به صد هزار نفر از مردان جنگی، آماده مبارزه با مسلمانان شدند.
هنگامیکه دو سپاه در برابر هم صف کشیدند، نبرد بسیار سختی بین آنها روی داد. مسلمانان که از روی عقیده و ایمان و به شوق بهشت می‌جنگیدند،با روحیه بسیار بالا در برابر انبوهی از سپاه کفر غیرتمندانه شمشیر می‌زدند. جعفر بن ابیطالب (علیهما السلام) که شجاعانه در جلوی سپاه اسلام مبارزه می‌کرد، ناگهان خود را در محاصره جمع کثیری از سپاه دشمن یافت و در این گیر و دار، دو دست آن جناب قطع و جراحات زیادی بر بدن او وارد شد و سپس به شهادت رسیدند. سپس فرماندهی به زید بن حارثه رسید که متأسفانه او نیز به درجه شهادت نایل شد و بعد از او عبدالله بن رواحه عَلَم سپاه را برداشت که در اثر کثرت حملات سپاه دشمن او نیز به شهادت رسید. پس از شهادت سه فرمانده‌ای که پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) تعیین نموده بود، سرگردانی سپاه اسلام شروع شد؛ اما بالاخره با ترفندی که « ثابت بن اقرم» و«خالد بن ولید» اجرا کردند، مسلمانان پس از یک روز مقاومت و پایداری سخت در برابر سپاه عظیم روم، با سلامت کامل به مدینه بازگشتند.