ابوهاشم جعفری که از نواده های حضرت جعفر طیار (ع) و از اصحاب مخصوص حضرت امام حسن عسکری و قبل از ایشان نیز از خواص اصحاب پدر بزرگوار ایشان بود، روایت نموده است که روزی در مجلس آن حضرت بود و ایشان به مناسبتی فرمود: که یکی از درهای بهشت معروف نام دارد و از آن در کسی داخل نمیشود مگر کسانی که در دنیا به حوائج مردم رسیدگی کنند و کارهای خیر انجام دهند.
راوی میگوید من پس از شنیدن این فرمایش آن حضرت در قلب خود خوشحالیای احساس کردم زیرا من در برآوردن حوائج برادران دینی و شیعیان کوشا بودم.
در این هنگام متوجه شدم که آن حضرت به من اشاره فرمود و گفت: آری، کسانی که در دنیا اهل معروفند، در آخرت هم به همان صفت شناخته خواهند شد و آنگاه درباره من دعا کرده و فرمودند خداوند تو را از آنان قرار دهد و گفتند تو به کارهای خیر خود ادامه بده و از کوشش در برآوردن حوائج برادران دینی و شیعیان دست برندار و آنچه در قلب تو گذشت، صحیح است و تو از اهل معروف میباشی.
آری آن حضرت این گونه اهل خیر و اهل معروف را تشویق میفرمود و آنها را دلگرم میکرد تا پرداختن به امور خیر رواج بیشتری بگیرد ودر دنیائی که به سبب کارهای فوق العاده خلفاء جور منکرات رواج بیسابقهای یافته بود، شعله لرزان معنویت و امور خیر، یکسره از بین نرود.
منبع:
تحلیلی از زندگی و زمان امام حسن عسگری (علیه السلام)،قوام الدین وشنوی،صص132-134.