وقایع روز 14 ربیع الاول
١- هلاکت یزید بن معاویه
٢ـ مرگ موسی خلیفه عباسی
1ـ هلاکت یزید بن معاویه
یزید بن معاویه در چهاردهم ربیع الاول سال 64 هـ .ق. و در 39 سالگی به اجداد خود در جهنم ملحق شد. مادر وی، «مَیْسُون» دختر بَجدَل کلبی بود که غلام پدر را بر خویشتن راه داد و به یزید ملعون باردار شد و از همین جاست که طبق فرمایش معصومین(علیهم السلام) قاتل امام حسین(علیه السلام) زنازاده بوده است وبه طورکلی باید گفت: قاتل حسین(علیه السلام) عنوانی است که شامل حال شمر، عمربن سعد، ابن زیاد و یزید و.ـ .. علیهم لعنه الله ـ میشود.
ـ قلم قاصر از این همه پستی
ظلم و فسق و فجوری که یزید در ایام عمر خویش مرتکب شد آنچنان زیاد و شنیع است که قلم از ذکر آنها قاصر است. ابن جوزی یکی از علمای اهل تسنّن، می‌نویسد: « عده‌ای از اهل مدینه به شام رفتند هنگامی که بازگشتند بسیار از یزید شماتت می‌کردند و می‌گفتند: از نزد کسی می‌آییم که دین ندارد؛ شراب می‌نوشد؛ طنبور می‌نوازد و سگ بازی می‌کند». عبدالله بن حنظله نیز در احوال یزید چنین می‌گفت: «همانا یزید مردی است که با مادران و دختران و خواهران خویش نکاح می‌کند و شراب می‌نوشد و نماز را ترک می‌کند».
ـ سه سال خلافت ننگین
یزید بن معاویه در سال اول خلافت خویش، یعنی سال 61 هـ .ق. واقعه جانسوز کربلا را به وجود آورد که شهادت امام حسین(علیه السلام) و هفتاد و دو تن اصحاب باوفایشان و نیز اسارت زنان و دختران آن حضرت پس از عاشورا، جملگی از مصایب واقعه کربلاست. در سال دوم خلافت وی، واقعه حرّه در مدینه اتفاق افتاد که در آن، مردم مدینه قتل عام شدند و جان و مال و ناموس آنها تا سه روز مورد تجاوز سپاهیان یزید قرار گرفت!! مدائنی روایت کرده است که بعد از آن واقعه، از هزار زن بی شوهر فرزند زنا متولد شد و به قولی ده هزار زن چنین بوده است! در سال سوم خلافت او، سپاهیان شام شهر مکه را محاصره و اقدام به تخریب و آتش زدن خانه خدا کردند.
در علّت مرگ یزید چند قول است: بعضی گفته اند که او به بلای ناگهانی هلاک شده است. اما برخی همچون شیخ صدوق می‌فرمایند : «یزید شب با حالت مستی خوابید و صبح روز بعد او را مرده یافتند در حالیکه بدن او تغییر کرده بود مثل آنکه بر آن قیر مالیده شده باشد».
جسد نحس او را در باب الصغیر دمشق دفن کردند.
2ـ مرگ موسی خلیفه عباسی
در چهاردهم ربیع‌الاول سال 170 هـ .ق. موسی الهادی، فرزند مهدی عباسی در 25 سالگی در شهر بغداد به جهنم واصل شد. وی به قساوت قلب ، بی رحمی، خشونت طبع و شرارت نفس مشهور بود. خلافت او یک سال و سه ماه طول کشید .
سید بن طاووس روایت می‌کند که موسی الهادی لشکر فرستاد و حسین بن علی بن حسن مثنی فرزند امام حسن مجتبی علیه السلام را که به صاحب فخ معروف بود، با اصحابش شهید کرد. سر حسین را با اسیران به نزد او آوردند؛ هنگامی که نظرش بر آن سر افتاد اشعاری خواند .سپس اسیران را یکی پس از دیگری می‌آوردند و او بعد از سرزنش و توبیخ، دستور قتل آنها را صادر می‌کرد. خلاصه در یک روز جمع کثیری از اولاد امیرمؤمنان امام علی علیه السلام را به قتل رسانید.