حنه همسر عمران بود و هر دو از موحدان و از خاندان بزرگ توحید و یکتاپرستى بودند. هنگامی که حنه باردار شد نذر کرد که فرزندى که در راه دارد خدمتگزار بیت المقدس شود. او که انتظار داشت فرزندش پسر باشد، به هنگام زایمان دریافت نوزادش دختر است . او را مریم نامید و زکریاى پیامبر بزرگ بیت المقدس و شوهر خاله مریم سرپرستى او را به عهده گرفت .
مریم همراه با رشد جسمی ، جانش نیز در پرتو تعلیمات الهى پرورش یافت و بدون همسر با نفخ روح الهى عیسى را بزاد.
خداوند از دعاى حنه مادر مریم و همسر عمران چنین یاد میکند:
او گفت :
رب انى نذرت لک ما فى بطنى محررا فتقبل منى انک انت السمیع العلیم (1) .
بارالها، من فرزندى که در شکم دارم نذر کردم ، براى تو آزاد باشد از من بپذیر به درستیکه تو شنوا و دانایى .
در آیه دیگر می فرماید: خداوندش به نیکو قبولى از او پذیرفت (2) .
————————————–
1 – آل عمران (3) آیه 35
2 – آل عمران (3) آیه 37.