فصل یازدهم؛ مقام سوم. در صلوات بر حجج طاهره علیهم السلام است؛ نهم- صلوات بر علی بن موسى علیهما السلام (امام رضا علیه السلام)
اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى عَلِیِّ بْنِ مُوسَى الَّذِی ارْتَضَیْتَهُ وَ رَضَّیْتَ بِهِ مَنْ شِئْتَ مِنْ خَلْقِکَ
پروردگارا درود فرست بر على بن موسى آنکه او را محبوب و پسندیده خود قرار دادى و از هر کس از خلقت خواستى او را بمقام رضا و خشنودى خود مخصوص گردانیدى
اللَّهُمَّ وَ کَمَا جَعَلْتَهُ حُجَّهً عَلَى خَلْقِکَ وَ قَائِماً بِأَمْرِکَ وَ نَاصِراً لِدِینِکَ وَ شَاهِداً عَلَى عِبَادِکَ
پروردگارا و چنانکه آن حضرت را حجت خود بر خلق و نگهدار و ناصر و یاور دین و شرع خود قرار دادى و گواه و مثل اعلا بر بندگانت گردانیدى
وَ کَمَا نَصَحَ لَهُمْ فِی السِّرِّ وَ الْعَلاَنِیَهِ وَ دَعَا إِلَى سَبِیلِکَ بِالْحِکْمَهِ وَ الْمَوْعِظَهِ الْحَسَنَهِ
و چنانکه اى خدا او بندگانت را پنهان و آشکار نصیحت و اندرز کرد و خلق را با حکمت و موعظه و اندرز به راه تو دعوت کرد
فَصَلِّ عَلَیْهِ أَفْضَلَ مَا صَلَّیْتَ عَلَى أَحَدٍ مِنْ أَوْلِیَائِکَ وَ خِیَرَتِکَ مِنْ خَلْقِکَ إِنَّکَ جَوَادٌ کَرِیمٌ
پس درود فرست بر او بهترین درودى که بر احدى از اولیاء و خاصان و برگزیدگان از خلقت فرستادى که تو خداى با وجود و کرم و احسانى.
صلوات بر امام رضا (ع) (مصباح المتهجد)
اعمال الجمعه؛ مما یختص یوم الجمعه؛
اعمال جمعه؛ آنچه به روز جمعه اختصاص دارد؛
أَخْبَرَنَا جَمَاعَهٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَبِی الْمُفَضَّلِ الشَّیْبَانِیِّ قَالَ حَدَّثَنَا أَبُو مُحَمَّدٍ عَبْدُ اللَّهِ بْنُ مُحَمَّدٍ الْعَابِدُ بِالدَّالِیَهِ لَفْظاً قَالَ
جماعتى از اصحاب ما به ما خبر داد از ابو المفضل شیبانى که گفت حدیث کرده ما را از لفظ خود ابو محمد عبد الله بن محمد عابد به دالیه گفت:
سَأَلْتُ مَوْلَایَ أَبَا مُحَمَّدٍ الْحَسَنَ بْنَ عَلِیٍّ ع فِی مَنْزِلِهِ بِسُرَّ مَنْ رَأَى سَنَهَ خَمْسٍ وَ خَمْسِینَ وَ مِائَتَیْنِ أَنْ یُمْلِیَ عَلَیَّ مِنَ الصَّلَاهِ عَلَى النَّبِیِّ وَ أَوْصِیَائِهِ ع وَ أَحْضَرْتُ مَعِی قِرْطَاساً کَثِیراً فَأَمْلَى عَلَیَّ لَفْظاً مِنْ غَیْرِ کِتَابِ الصَّلَاهُ عَلَى عَلِیِّ بْنِ مُوسَى الرِّضَا ع-
سؤال کردم از مولاى خود امام حسن عسکرى علیه السلام در منزل آن حضرت، به سر من راى سنه دویست و پنجاه و پنج که املا فرماید بر من یعنى کلمه کلمه بفرماید کیفیت صلوات فرستادن بر پیغمبر و اوصیاى آن حضرت صلوات الله علیهم را و حاضر کرده بودم با خودم کاغذ بزرگى پس املا کرد بر من از لفظ خود بدون اینکه از کتابى ببیند فرمود صلوات بر حضرت علی بن موسی علیهما السلام (امام رضا علیه السلام):
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى عَلِیِّ بْنِ مُوسَى الرِّضَا الَّذِی ارْتَضَیْتَهُ وَ رَضِیتَ بِهِ مَنْ شِئْتَ مِنْ خَلْقِکَ
اللَّهُمَّ وَ کَمَا جَعَلْتَهُ حُجَّهً عَلَى خَلْقِکَ وَ قَائِماً بِأَمْرِکَ وَ نَاصِراً لِدِینِکَ وَ شَاهِداً عَلَى عِبَادِکَ
وَ کَمَا نَصَحَ لَهُمْ فِی السِّرِّ وَ الْعَلَانِیَهِ وَ دَعَا إِلَى سَبِیلِکَ (بِالْحِکْمَهِ وَ الْمَوْعِظَهِ الْحَسَنَهِ) [1]
فَصَلِّ عَلَیْهِ أَفْضَلَ مَا صَلَّیْتَ عَلَى أَحَدٍ مِنْ أَوْلِیَائِکَ وَ خِیَرَتِکَ مِنْ خَلْقِکَ إِنَّکَ جَوَادٌ کَرِیمُ
[1] ) سوره نحل، آیه 125.