دعای شب بیست و پنجم رمضان به نقل از محمد بن ابی قره
الجزء الأول؛ أبواب أحکام شهر رمضان؛ الباب التاسع و العشرون فیما نذکره مما یختص باللیله الخامسه و العشرین من شهر رمضان، و من ذلک ما یختص بهذه اللیله من الدعاء
جلد اول، باب های احکام ماه رمضان؛ باب بیست و نهم اعمال و دعاهای وارد شده در روایات در شب و روز بیست و پنجم ماه، و دعاهای مخصوص این شب عبارتند از (اولین دعا):
رَوَى [بِرِوَایَهِ] مُحَمَّدُ بْنُ أَبِی قُرَّهَ رَحِمَهُ اللَّهُ وَ هُوَ دُعَاءُ لَیْلَهِ خَمْسٍ وَ عِشْرِینَ
دعاى شب بیست و پنجم به نقل از کتاب «محمّد بن ابى قرّه»:
یَا جَاعِلَ اللَّیْلِ لِبَاساً وَ النَّهَارَ مَعَاشاً وَ الْأَرْضَ مِهَاداً وَ الْجِبَالَ أَوْتَاداً
اى خدایى که شب را براى پوشش و روز را براى [کسب]روزى و زمین را گسترده و کوه‌ها را همانند میخ‌ها [ى محافظ زمین]قرار دادى،
یَا اللَّهُ یَا قَاهِرُ یَا اللَّهُ یَا جَبَّارُ یَا اللَّهُ یَا سَمِیعُ یَا اللَّهُ یَا قَرِیبُ یَا اللَّهُ یَا مُجِیبُ
اى خدا اى چیره، اى خدا اى باشکوه، اى خدا اى شنوا، اى خدا اى نزدیک، اى خدا اى اجابت‌کننده،
یَا اللَّهُ یَا اللَّهُ یَا اللَّهُ یَا اللَّهُ یَا اللَّهُ یَا اللَّهُ یَا اللَّهُ
اى خدا اى خدا اى خدا اى خدا اى خدا اى خدا اى خدا،
لَکَ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَى وَ الْأَمْثَالُ الْعُلْیَا وَ الْکِبْرِیَاءُ وَ الْآلَاءُ وَ النَّعْمَاءُ
زیباترین نام‌ها [و کمالات]و برترین اوصاف و بزرگمنشى و عطایا و نعمت‌ها از آن تو است.
أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ إِنْ کُنْتَ قَضَیْتَ فِی هَذِهِ اللَّیْلَهِ تَنَزُّلَ الْمَلَائِکَهِ وَ الرُّوحِ مِنْ کُلِّ أَمْرٍ حَکِیمٍ
به نام تو، بسم اللّه الرحمن الرحیم از تو درخواست می‌کنم که اگر به صورت سرنوشت حتمی مقرّر نموده‌اى که فرشتگان و روح در این شب همه‌ى امور استوار را فرود آورند،
أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تَجْعَلَ اسْمِی فِی السُّعَدَاءِ وَ رُوحِی مَعَ الشُّهَدَاءِ وَ إِحْسَانِی فِی عِلِّیِّینَ
پس بر محمّد و آل محمّد درود فرست و نام مرا در این شب جزو نیکبختان و روحم را با شهیدان و نیکوکارى‌ام را در علّیّین [بالاترین جاى بهشت]قرار ده
وَ إِسَاءَتِی مَغْفُورَهً وَ أَنْ تَهَبَ لِی یَقِیناً تُبَاشِرُ بِهِ قَلْبِی وَ إِیمَاناً یُذْهِبُ الشَّکَّ عَنِّی وَ تُرْضِیَنِی بِمَا قَسَمْتَ لِی
و گناهم را بیامرز و یقینى به من ارزانى دار که به واسطه‌ى آن با دلم درآمیزى و ایمانى که شکّ و تردیدم را بزداید و خشنودى به آنچه نصیبم کرده‌اى
(وَ آتِنِی فِی الدُّنْیا حَسَنَهً وَ فِی الْآخِرَهِ حَسَنَهً)[1] وَ قِنِی عَذَابَ النَّارِ وَ ارْزُقْنِی یَا رَبِّ فِیهَا ذِکْرَکَ وَ شُکْرَکَ وَ الرَّغْبَهَ
و نیکى دنیا و آخرت را به من عطا کن و از عذاب آتش جهنّم نگاه دار و-اى پروردگار من-در این شب، یاد و سپاسگزارى از تو و گرایش
وَ الْإِنَابَهَ إِلَیْکَ وَ التَّوْبَهَ وَ التَّوْفِیقَ لِمَا وَفَّقْتَ لَهُ شِیعَهَ آلِ مُحَمَّدٍ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ
و بازگشت [با تمام وجود]به درگاهت و توبه و توفیق آنچه را که شیعیان آل محمّد-سلام بر او و آنان-را بدان موفق کرده‌اى، روزى‌ام کن، اى مهربان‌ترین مهربانان.
وَ لَا تَفْتِنِّی بِطَلَبِ مَا زَوَیْتَ عَنِّی بِحَوْلِکَ وَ قُوَّتِکَ وَ أَغْنِنِی یَا رَبِّ بِرِزْقٍ مِنْکَ وَاسِعٍ بِحَلَالِکَ عَنْ حَرَامِکَ
و به نیرو و قدرت خود، با جست‌وجوى آنچه از من بازداشته‌اى امتحانم مکن و-اى پروردگار من-با دادن روزى گسترده، مرا به حلال خود از حرام بى‌نیاز گردان
وَ ارْزُقْنِی الْعِفَّهَ فِی بَطْنِی وَ فَرْجِی وَ فَرِّجْ عَنِّی کُلَّ هَمٍّ وَ غَمٍّ وَ لَا تُشْمِتْ بِی عَدُوِّی وَ وَفِّقْ لِی لَیْلَهَ الْقَدْرِ عَلَى أَفْضَلِ مَا رَآهَا أَحَدٌ
و عفّت شکم و عورت را به من روزى کن و همه‌ى دلگیرى‌ها و اندوه‌ها را از من بگشاى و مرا دشمن‌شاد مکن و مرا به درک شب قدر بر برترین حالتى که کسى آن را دیده است، موفق گردان
وَ وَفِّقْنِی لِمَا وَفَّقْتَ لَهُ مُحَمَّداً وَ آلَ مُحَمَّدٍ عَلَیْهِمُ السَّلَامُ وَ افْعَلْ بِی کَذَا وَ کَذَا
و به آنچه محمّد و آل محمّد -درود بر آنان-را بدان موفق نموده‌اى، موفق بدار و در همین لحظه همین لحظه انجام ده با من. . .
السَّاعَهَ السَّاعَهَ حَتَّى یَنْقَطِعَ النَّفَسُ
کلمه‌ى «ألسّاعه» را به اندازه‌ى یک نفس کامل بگو.
[1]) سوره البقره، آیه 201