دعای سبحان الله الذی بیده مفاتح الغیب لا یعلمها الا هو
الجزء الأول؛ أبواب أحکام شهر رمضان؛ الباب الحادی و الثلاثون فیما نذکره مما یختص باللیله السابعه و العشرین من شهر رمضان، فصل فیما یختص بالیوم السابع و العشرین، من دعاء الیوم السابع و العشرین من شهر رمضان:
جلد اول، باب های احکام ماه رمضان؛ باب سی و یکم اعمال و دعاهای وارد شده در شب بیست و هفتم ماه، فصل اعمال مخصوص روز بیست و هفتم، (اولین) دعای روز بیست و هفتم ماه رمضان:
سُبْحَانَ اللَّهِ الَّذِی بِیَدِهِ مَفَاتِحُ الْغَیْبِ (لا یَعْلَمُها إِلَّا هُوَ وَ یَعْلَمُ ما فِی الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ
خدایى که کلیدهاى غیب نزد او است و آن‌ها را جز او نمی‌داند و او از تمام آنچه در خشکى و دریا است آگاه است
وَ ما تَسْقُطُ مِنْ وَرَقَهٍ إِلَّا یَعْلَمُها وَ لا حَبَّهٍ فِی ظُلُماتِ الْأَرْضِ وَ لا رَطْبٍ وَ لا یابِسٍ إِلَّا فِی کِتابٍ مُبِینٍ)[1]
و هیچ برگى نمی‌افتد مگر آنکه او از آن آگاه است و هیچ دانه‌اى در تاریکى‌هاى زمین و هیچ تر و خشکى نیست مگر آنکه در کتاب آشکار [الهى]وجود دارد.
سُبْحَانَ اللَّهِ بَارِئِ النَّسَمِ سُبْحَانَ اللَّهِ الْمُصَوِّرِ سُبْحَانَ اللَّهِ خَالِقِ الْأَزْوَاجِ کُلِّهَا سُبْحَانَ اللَّهِ جَاعِلِ الظُّلُمَاتِ وَ النُّورِ
پاکا خداى پدیدآورنده‌ى انسان‌ها، پاکا خداى صورت‌نگار، پاکا خداى آفریننده‌ى تمام جفت‌ها، پاکا خداى آفریننده‌ى تاریکى‌ها و نور،
سُبْحَانَ اللَّهِ فَالِقِ الْحَبِّ وَ النَّوَى سُبْحَانَ اللَّهِ خَالِقِ کُلِّ شَیْءٍ سُبْحَانَ اللَّهِ خَالِقِ مَا یُرَى وَ مَا لَا یُرَى
پاکا خداى شکافنده‌ى دانه و هسته، پاکا خداى آفریننده‌ى همه‌ى اشیا، پاکا خداى آفریننده‌ى موجوداتى که دیده می‌شوند و یا نمی‌شوند،
سُبْحَانَ اللَّهِ مِدَادَ کَلِمَاتِهِ (سُبْحانَ اللَّهِ رَبِ الْعالَمِینَ)[2]
منزّه باد خدا به اندازه‌ى نوشتن کلمات او، پاکا خدا، پروردگار جهانیان.
ثَلَاثا
سه بار
[1]) سوره الانعام، آیه 59
[2]) سوره النمل، آیه 8