دعای روز بیست و ششم ماه رمضان از مجموعه امام سجاد (ع)
الجزء الأول؛ أبواب أحکام شهر رمضان؛ الباب الثلاثون فیما نذکره مما یختص باللیله السادسه و العشرین من شهر رمضان، فصل فیما یختص بالیوم السادس و العشرین من دعاء، دعاء آخر فی الیوم السادس و العشرین من شهر رمضان من مجموعه مولانا زین العابدین ص
جلد اول، باب های احکام ماه رمضان؛ باب سی ام اعمال و دعاهای وارد شده در شب بیست و ششم ماه، فصل دعاهای مخصوص روز بیست و ششم-، دعای سوم به نقل از مجموعه‌ى مولى امام زین العابدین-صلوات اللّه علیه-:
یَا جَاعِلَ اللَّیْلِ وَ النَّهَارِ آیَتَیْنِ یَا مَاحِیَ آیَهِ اللَّیْلِ وَ جَاعِلَ آیَهِ النَّهَارِ مُبْصِرَهً لِنَبْتَغِیَ فَضْلًا مِنْهُ وَ رِضْوَاناً
اى خدایى که شب و روز را به عنوان دو نشانه قرار داده‌اى و نشانه‌ى شب را زدوده و نشانه‌ى روز را روشن گردانیده‌اى تا روزى افزون و خشنودى تو را بطلبیم،
یَا مُفَصِّلَ کُلِّ شَیْءٍ تَفْصِیلًا یَا مَانِعَ السَّمَاوَاتِ (أَنْ تَقَعَ عَلَى الْأَرْضِ إِلَّا بِإِذْنِهِ)[1]
اى بخش‌بخش‌کننده‌ى هر چیز به نحو شایسته، اى خدایى که آسمان‌ها را از این‌که جز به اذن تو بر زمین بیفتند، بازمی‌دارى
وَ حَافِظَهُمَا (أَنْ تَزُولا وَ لَئِنْ زالَتا إِنْ أَمْسَکَهُما مِنْ أَحَدٍ مِنْ بَعْدِهِ إِنَّهُ کانَ حَلِیماً غَفُوراً)[2]
و آن دو را از ناپایدارى و نابودى حفظ می‌کنى و اگر از بین بروند، هیچ‌کس دیگر جز تو نمی‌تواند آن دو را نگاه دارد، به راستى که تو بردبار و بسیار آمرزنده‌اى.
یَا اللَّهُ یَا وَاحِدُ یَا اللَّهُ یَا أَحَدُ یَا اللَّهُ یَا صَمَدُ یَا اللَّهُ یَا وَهَّابُ یَا اللَّهُ یَا جَوَاداً لَا یَبْخَلُ
اى خدا اى یگانه، اى خدا اى بى‌همتا، اى خدا اى بى‌نیاز اى خدا اى بسیار بخشنده، اى خدا اى بخشاینده‌اى که بخل نمی‌ورزى،
یَا اللَّهُ لَکَ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَى وَ الْأَمْثَالُ الْعُلْیَا وَ الْکِبْرِیَاءُ وَ الْآلَاءُ أَسْأَلُکَ أَنَفَهً عَنِ الدُّنْیَا وَ بُغْضاً لِأَهْلِهَا
اى خدا زیباترین نام‌ها و اوصاف برتر و بزرگمنشى و نعمت‌ها از آن تو است. از تو سرباز زدن از دنیا و دشمنى با اهل آن را خواهانم،
فَإِنَّ خَیْرَهَا زَهِیدٌ وَ شَرَّهَا عَتِیدٌ وَ جَمْعَهَا یَنْفَدُ وَ صَفْوَهَا یَرْنَقُ وَ جَدِیدَهَا یَخْلُقُ
زیرا خیر دنیا اندک و شرّ آن آماده است و گردآمده‌ى آن پایان می‌پذیرد و بى‌آلایش آن آلوده می‌گردد و نو آن می‌پوسد
وَ خَیْرَهَا یَتَکَدَّرُ مَا فَاتَ مِنْهَا حَسْرَهٌ وَ مَا أُصِیبَ مِنْهَا فِتْنَهٌ إِلَّا مَا نَالَتْهُ [مَنْ نَالَتْهُ] مِنْهُ عِصْمَهٌ
و خیر آن مکدّر می‌گردد و هرچه از آن از دست انسان برود، مایه‌ى حسرت و افسوس است و هرچه از آن به دست آید موجب فریفتگى است مگر آنکه [کسى که]عصمت و نگاه‌دارى تو او را دریابد.
اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ الْعِصْمَهَ مِنْهَا وَ أَلَّا تَجْعَلَنِی کَمَنِ اطْمَأَنَّ إِلَیْهَا وَ أَخْلَدَ إِلَیْهَا وَ اتَّبَعَ هَواهُ
خداوندا، از تو عصمت و نگاه‌دارى از دنیا را خواهانم و این‌که مرا همانند کسانى که به آن آرام گرفته و علاقمند گردیده و از هوس خود پیروى نموده‌اند، قرار ندهى.
إِلَهِی وَ سَیِّدِی کَمْ لِی مِنْ ذَنْبٍ بَعْدَ ذَنْبٍ وَ سَرَفٍ بَعْدَ سَرَفٍ سَتَرْتَهُ
اى معبود و آقاى من، چه گناه‌ها و اسراف‌هاى پى‌درپى که پوشیدى
یَا رَبِّ وَ لَمْ تَکْشِفْ سِتْرَکَ عَنِّی بَلْ سَتَرْتَ الْعَوْرَهَ وَ کَثُرَتْ مِنِّی الْإِسَاءَهُ وَ عَظُمَ حِلْمُکَ عَنِّی حَتَّى خِفْتُ أَنْ أَکُونَ مُسْتَدْرَجاً
-اى پروردگار من-و پرده‌ات را از من برکنار نزدى، بلکه زشتى‌ام را پوشاندى و بدکارى من بسیار گردید و بردبارى تو از من بسیار بزرگ شد، به حدّى که ترسیدم مشمول استدراج [پلّه پلّه مهلت دادن به گناهکار]تو شده باشم.
إِلَهِی وَ سَیِّدِی هَذِهِ یَدِی وَ نَاصِیَتِی بِیَدِکَ مُقِرٌّ بِذَنْبِی مُعْتَرِفٌ بِخَطِیئَتِی
اى معبود و سرور من، این دست و [موى]پیشانى من است که در دست تو است، به گناهم اقرار و به خطایم اعتراف می‌کنم.
فَإِنْ تَعْفُ فَرُبَّمَا عَفَوْتَ وَ صَفَحْتَ وَ أَحْسَنْتَ فَتَفَضَّلْتَ وَ إِنْ تُعَذِّبْنِی فَبِمَا قَدَّمَتْ یَدَایَ وَ مَا أَنْتَ بِظَلَّامٍ لِلْعَبِیدِ
اگر از من گذشت کنى، چه بسیار عفو کردى و چشم‌پوشى نمودى و نیکى و تفضّل کردى؛ و اگر عذابم کنى، به واسطه‌ى اعمالى است که پیش فرستاده‌ام و تو هرگز به بندگان ستم روا نمی‌دارى.
اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ یَا مَالِکَ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَهِ یَا مَنْ لَهُ السَّمَاوَاتُ وَ الْأَرْضُ
خدایا، از تو درخواست می‌کنم بر محمّد و آل محمّد درود فرستى اى خداوندگار دنیا و آخرت، اى کسى که آسمان‌ها و زمین از آن تو است،
یَا مَنْ (لَهُ الْخَلْقُ وَ الْأَمْرُ)[3] یَا (مَنْ بِیَدِهِ مَلَکُوتُ کُلِّ شَیْءٍ)[4] یَا مَنْ (یُجِیرُ وَ لا یُجارُ عَلَیْهِ)[5]
اى خدایى که آفرینش و فرمان از آن تو است، اى کسى که سلطنت برتر همه‌ى اشیا به دست تو است، اى خدایى که پناه می‌دهى و هیچ‌کسى نمی‌تواند چیزى را برخلاف نظر تو در پناه خود درآورد،
أَسْأَلُکَ فِی هَذِهِ السَّاعَهِ بِجَاهِ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
در این لحظه به مقام و منزلت محمّد و آل محمّد از تو خواستارم که بر محمّد و آل محمّد درود فرستى
وَ أَنْ تُجِیرَنِی مِنَ النَّارِ فِی یَوْمِ الدِّینِ یَوْمَ یُحْشَرُ الظَّالِمُونَ
و مرا در روز پاداش از آتش جهنّم در پناه خود درآورى، روزى که ستمگران محشور می‌گردند،
(یَوْمَ لا یَنْفَعُ مالٌ وَ لا بَنُونَ إِلَّا مَنْ أَتَى اللَّهَ بِقَلْبٍ سَلِیمٍ)[6]
روزى که دارایى و فرزندان سود نمی‌رسانند، مگر کسى که با دل سالم و بى‌گزند به نزد خدا بیاید.
اللَّهُمَّ سَلِّمْ قَلْبِی مِنَ الْحَسَدِ وَ الْبَغْیِ وَ الْکِبْرِ وَ الْعُجْبِ وَ الرِّیَاءِ وَ النِّفَاقِ وَ سُوءِ الْأَخْلَاقِ
خداوندا، دل مرا از حسادت و تجاوز و خودبزرگ‌پندارى و خودپسندى و ریا و نفاق و خوى‌هاى زشت سالم بدار.
اللَّهُمَّ إِنِّی أَعُوذُ بِکَ مِنْ غِنًى یُطْغِی وَ مِنْ فَقْرٍ یُنْسِی وَ مِنْ جَارٍ یُؤْذِی
خدایا، به تو پناه می‌برم از بى‌نیازى‌اى که موجب طغیان می‌شود و از ناداریى‌اى که [تو را]از یاد انسان می‌برد و از همسایه‌اى که آزار می‌رساند
وَ أَعُوذُ بِکَ مِنْ فَضَائِحِ الْفَقْرِ وَ مِنْ مَذَلَّهِ الدِّینِ وَ مِنْ شَمَاتَهِ الْعَدُوِّ
و به تو پناه می‌برم از رسوایى‌هاى نادارى و از خوارى وام و از شادى دشمن.
اللَّهُمَّ إِنِّی أَعُوذُ بِکَ مِنْ مَوْقِفٍ یُعْرِضُ فِیهِ الصَّدِیقُ وَ یَشْمَتُ بِی فِیهِ الْعَدُوُّ
خدایا، به تو پناه می‌برم از موقعیّتى که دوست انسان از او روى می‌گرداند و دشمن شاد می‌گردد
وَ یَرْحَمُنِی فِیهِ الْحَمِیمُ وَ تَزْدَرِینِی فِیهِ الْعُیُونُ وَ تَسُوءُنِی [بِی] فِیهِ الظُّنُونُ
و تنها دوست صمیمی رحم می‌آورد و چشم‌ها به انسان خرده می‌گیرند و گمان‌ها نسبت به انسان بد می‌گردد
وَ أَعُوذُ یَا رَبِّ أَنْ أُعَادِیَ لَکَ وَلِیّاً أَوْ أُوَالِیَ لَکَ عَدُوّاً أَوْ أَقُولَ لِحَقٍّ هَذَا بَاطِلٌ
و-اى پروردگار من-به تو پناه می‌برم از این‌که دوست تو را دشمن یا دشمن تو را دوست بدارم یا به حقّ بگویم که باطل است
أَوْ أَقُولَ لِبَاطِلٍ هَذَا حَقٌّ أَوْ أَقُولَ (لِلَّذِینَ کَفَرُوا هؤُلاءِ أَهْدى مِنَ الَّذِینَ آمَنُوا سَبِیلًا)[7]
یا به باطل بگویم که حقّ است یا بگویم کافران از مؤمنان ره‌یافته‌تر هستند.
اللَّهُمَّ سَلِّمْنِی وَ سَلِّمْ لِی دِینِی وَ أَعِنِّی عَلَى طَاعَتِکَ وَ وَفِّقْنِی لِمَرْضَاتِکَ
خدایا، مرا سالم بدار و دینم را براى من سالم بدار و بر طاعتت یارى کن و به خشنودى‌ات موفق بدار
وَ اجْعَلْنِی مِمَّنْ یَعْتَصِمُ بِحَبْلِکَ وَ مِمَّنْ یُحِلُّ حَلَالَکَ وَ یُحَرِّمُ حَرَامَکَ وَ یُؤْمِنُ بِکَ
و از کسانى قرار ده که به ریسمانت چنگ می‌زنند و حلالت را حلال و حرامت را حرام می‌شمارند و به تو ایمان می‌آورند
وَ یَتَوَکَّلُ عَلَیْکَ وَ یَرُدُّ أُمُورَهُ کُلَّهَا إِلَیْکَ وَ فَوَّضْتُ أَمْرِی إِلَیْکَ وَ أَسْلَمْتُ نَفْسِی
و بر تو توکّل می‌کنند و همه‌ى امورشان را به تو بازمی‌گردانند و من کارم را به تو واگذار کردم و خود را تسلیم تو نمودم
وَ أَلْجَأْتُ ظَهْرِی فَلَا تَکِلْنِی إِلَى نَفْسِی وَ لَا إِلَى مَخْلُوقٍ وَ أَنْتَ خَلَقْتَنِی
و پشتم را در پناه تو درآوردم، پس مرا به خود و یا هیچ آفریده واگذار مکن درحالى‌که خود مرا آفریده‌اى
وَ لَا تُسَلِّطْ عَلَیَّ مَنْ لَا یَرْحَمُنِی وَ لَا تَجْعَلْنِی عِظَهً لِغَیْرِی وَ خِرْ لِی
و کسى را که بر من رحم نمی‌کند بر من مسلّط مکن و مرا مایه‌ى پند و عبرت دیگران قرار مده
وَ اخْتَرْ لِی فِی جَمِیعِ أُمُورِی خِیَرَهً فِی عَافِیَهٍ وَ سَهِّلْ عَلَیَّ أُمُورَ دُنْیَایَ وَ آخِرَتِی
و براى من خیر مقدّر مکن و در تمام امور خیر را همراه با عافیت براى من برگزین و امور دنیا و آخرت مرا آسان کن.
إِلَهِی وَ سَیِّدِی عَبْدُکَ وَ ابْنُ عَبْدِکَ یَسْأَلُکَ وَ یَتَضَرَّعُ إِلَیْکَ أَسْأَلُکَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
اى معبود و سرور من، این بنده و پسر بنده‌ى تو است که از تو درخواست و به درگاه تو تضرّع می‌کند. از تو خواهانم که بر محمّد و آل محمّد درود فرستى
وَ أَنْ تُعِینَنِی عَلَى جِهَادِ نَفْسِی وَ تُبْ عَلَیَّ وَ اعْصِمْنِی فَإِنِّی فَقِیرٌ إِلَیْکَ فَأَغْنِ فَقْرِی
و مرا علیه نادانى نفسم یارى کنى و توبه‌ام را بپذیرى و [از گناه و غفلت]نگاه دارى، زیرا من به درگاه تو نیازمندم، پس نیازمندى‌ام را به بى‌نیازى مبدّل کن.
رَبِّ هَبْ لِی تَوْبَهً نَصُوحاً وَ نِیَّهً صَادِقَهً وَ مُکْتَسَباً حَلَالًا وَ عَمَلًا مُتَقَبَّلًا وَ أَجِرْنِی مِنَ الْجَهْلِ وَ النَّارِ
پروردگارا، مرا به توبه‌ى خالصانه و نیت راستین و کسب حلال و کردار مورد قبول مؤفق گردان و از نادانى و آتش جهنّم در پناه خود در آور.
اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ الْعَفْوَ وَ الْعَافِیَهَ اللَّهُمَّ إِنِّی أَتَیْتُکَ هَارِباً مِنْ ذُنُوبِی تَائِباً وَ لِمَغْفِرَتِکَ طَالِباً
خداوندا، گذشت و عافیت را از تو خواهانم. خدایا، گریزان و توبه‌کنان از گناهانم و درحالى‌که خواهان آمرزش
وَ إِلَیْکَ رَاغِباً فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اغْفِرْ لِی وَ ارْحَمْنِی وَ اعْصِمْنِی
و مشتاق توام، به درگاهت آمده‌ام، پس بر محمّد و آل محمّد درود فرست و مرا بیامرز و بر من رحم آر و مرا نگاه دار
وَ تُبْ عَلَیَ (إِنَّکَ أَنْتَ التَّوَّابُ الرَّحِیمُ)[8] وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى رَسُولِهِ سَیِّدِنَا مُحَمَّدٍ النَّبِیِّ وَ آلِهِ وَ سَلَّم
و توبه‌ام را بپذیر، به راستى که تو توبه‌پذیر و مهربان هستى. درود و سلام خداوند بر فرستاده‌ى خود حضرت محمّد، پیامبر خدا و خاندان او
[1]) سوره الحج، آیه 65
[2]) سوره فاطر، آیه 41
[3]) سوره الاعراف، آیه 54
[4]) سوره المومنون، آیه 88
[5]) همان
[6]) سوره الشعراء، آیات 88-89
[7]) سوره النساء، آیه 51
[8]) سوره البقره، آیه 128