لغتنامه قرآن
-
بَغَیٰ
ترجمه بَغَیٰ : ستم کرد (بغی : طلب کردن حق دیگران از راه تعدی بر آنان)
-
بُغِیَ
ترجمه بُغِیَ: ستم شد (بغی : طلب کردن حق دیگران از راه تعدی بر آنان)
-
بَغَوْا
ترجمه بَغَوْا: سرکشی و ستم کردند (در مورد واقعیت حتمی : سرکشی و ستم می کنند، بغی : طلب کردن حق دیگران از راه تعدی بر آنان)
-
بَغْضَاءَ
ترجمه بَغْضَاءَ : خشم درونی است که ممکن است با تجاوزات عملی هم همراه باشد و یا نباشد
-
بَغْتَهً
ترجمه بَغْتَهً : ناگهان
-
بَغَتْ
ترجمه بَغَتْ: ستم کرد (بغی : طلب کردن حق دیگران از راه تعدی بر آنان)
-
بِغَالَ
ترجمه بِغَالَ : استرها
-
بِغَاءِ
ترجمه بِغَاءِ: زنا (مصدر باب مفاعله از بغی، بغی : طلب کردن حق دیگران از راه تعدی بر آنان)
-
بَعِیرٍ
ترجمه بَعِیرٍ : شتر-بار شتر
-
بَعِید
ترجمه بَعِید: دور
-
بُعُولَتُهُنَّ
ترجمه بُعُولَتُهُنَّ : شوهرانشان
-
بَعُوضَهً
ترجمه بَعُوضَهً: پشه
-
بَعْلِی
ترجمه بَعْلِی : شوهرم(کلمه بعل به معنای شوهر و یا به عبارتی دیگر همسر زن است و معنای اصلی این کلمه کسی است که قائم به امری بوده و در آن امر بی نیاز از غیر باشد ، مثلا به…
-
بَعْلِهَا
ترجمه بَعْلِهَا : شوهرش(کلمه بعل به معنای شوهر و یا به عبارتی دیگر همسر زن است و معنای اصلی این کلمه کسی است که قائم به امری بوده و در آن امر بی نیاز از غیر باشد ، مثلا به…