لغتنامه قرآن
-
بَدَأَ
ترجمه بَدَأَ : شروع کرد – آغاز نمود
-
بِدَاراً
ترجمه بِدَاراً : عجله – شتاب
-
بَدَا
ترجمه بَدَا : ظاهر شد (فعل ماضی از مصدر بداء و بدو است )
-
بَدَؤُوکُمْ
ترجمه بَدَؤُوکُمْ : باشما آغاز کردند
-
بَخِلُواْ
ترجمه بَخِلُواْ : بخل ورزیدند (کلمه بخل در مقابل کلمه اعطاء ( دادن) و به معنای ندادن است)
-
بُخْلِ
ترجمه بُخْلِ: بخل – ندادن (کلمه بخل در مقابل کلمه اعطاء ( دادن) و به معنای ندادن است)
-
بَخِلَ
ترجمه بَخِلَ: بخل ورزید (کلمه بخل در مقابل کلمه اعطاء ( دادن) و به معنای ندادن است)
-
بَحِیرَهٍ
ترجمه بَحِیرَهٍ : شتری که پنجمین حمل مادر خود باشد (طبق یک عقیده خرافی آن را رها می کردند)
-
بَحْرَیْنِ
ترجمه بَحْرَیْنِ : دودریا
-
بَحْرَانِ
ترجمه بَحْرَانِ : دودریا
-
بَحْرِ
ترجمه بَحْرِ : دریا
-
بِحَارُ
ترجمه بِحَارُ : دریاها
-
بَثِّی
ترجمه بَثِّی : اندوه شدیدم
-
بَثَّ
ترجمه بَثَّ : پخش کرد – گسترد – پراکند-اندوه شدیدی که قابل کتمان نباشد و فاش وپراکنده شود (از مصدر بث است که به معنای متفرق کردن و افشاندن است . و بث جنبندگان به معنای این است که خدای…