لغتنامه قرآن
-
مَثْوَایَ
ترجمه مَثْوَایَ: جایگاه من – منزلت من (اسم مکان از ماده ثوی یثوی ثواء و به معنای محل اقامت با استقرار است )
-
مُتَکَبِّرٍ
ترجمه مُتَکَبِّرٍ : متکبر آن کسی است که با جامه کبریائی خود را بنمایاند ( کبریاء به معنی بزرگی بسیارو سرخم نیاوردن در برابر هیچ کس است و مبالغه در کبر را میرساند و در عظمتهای غیر حسی استعمال میشود…
-
مُتَکَبِّر
ترجمه مُتَکَبِّر : کسی که با جامه کبریائی خود را بنمایاند – آنکه خود را برتر از دیگران بداند (این صفت تنها در مورد خداوند صفت نیکویی است چون جامه بزرگی تنها برازنده اوست)
-
مُتَکَبِّرِینَ
ترجمه مُتَکَبِّرِینَ : کسانی که با جامه کبریائی خود را بنمایانند – آنانکه خود را برتر از دیگران بداند (صفت متکبر تنها در مورد خداوند صفت نیکویی است چون جامه بزرگی تنها برازنده اوست)
-
مُتَکَلِّفِینَ
ترجمه مُتَکَلِّفِینَ : آنان که با تصنع و خودآرایی خود را دارای چیزی که آن را ندارد نشان می دهند
-
مُتَّکِؤُونَ
ترجمه مُتَّکِؤُونَ : تکیه دهندگان (کلمه متکئین جمع اسم فاعل از باب افتعال است که مصدر آن إتکاء میباشد ، و اتکاء به معنای تکیه دادن به پشتی و یا مثل آن است)
-
مُتَّکَئاً
ترجمه مُتَّکَئاً : تکیه گاه – پشتی
-
مُتَّکِئِینَ
ترجمه مُتَّکِئِینَ : تکیه دهندگان (کلمه متکئین جمع اسم فاعل از باب افتعال است که مصدر آن إتکاء میباشد ، و اتکاء به معنای تکیه دادن به پشتی و یا مثل آن است)
-
مُتَلَقِّیَانِ
ترجمه مُتَلَقِّیَانِ : دو گیرنده (کلمه تلقی و تلقن به معنای گرفتن است . و مراد از متلقیان در عبارت ” إِذْ یَتَلَقَّی ﭐلْمُتَلَقِّیَانِ عَنِ ﭐلْیَمِینِ وَعَنِ ﭐلشِّمَالِ قَعِیدٌ ” دو فرشتهای است که موکل بر انسانند ، و عمل…
-
مِتُّمْ
ترجمه مِتُّمْ: مُردید
-
مُتِمُّ
ترجمه مُتِمُّ : تمام کننده – کامل کننده
-
مُتُّمْ
ترجمه مُتُّمْ : مُرده شدید – قبض روح شدید
-
مُتَنَافِسُونَ
ترجمه مُتَنَافِسُونَ : مسابقه دهندگان (کلمه تنافس به معنای زورآزمایی افراد در ربودن چیزی از دست یکدیگر است)
-
مُتَوَسِّمِینَ
ترجمه مُتَوَسِّمِینَ : زیرکان – آنانکه از ظواهر امور به حقیقت و باطن آنها پی می برند (کلمه توسم به معنای تفرس و منتقل شدن از ظاهر چیزی به حقیقت و باطن آنست)