فرهنگ واژگان
-
تبع
معنای واژه تبع؛ تَبیع: ناصر و کمک، کار، تابع (ثم لا تجدوا لکم علینا به تبیعاً). (اسراء69)
-
تیه
معنای واژه تیه: بیابان بدون نشانه که محل سرگردانى است (یتیهون فی الأرض). (مائده 26)
-
بَهْم
معنای واژه بَهْم: بهیمه: چهارپایان دریایى و صحرایى (احلّت لکم بهیمه الانعام). (مائده 1)
-
حَسْم
معنای واژه حَسْم: از بین بردن، شر پیوسته (ثمانیه أیام حسوماً). (حاقّه 7)
-
بکر
معنای واژه بکر: آغاز روز از طلوع فجر تا ظهر (وسبّح بالعشی والابکار) (آل عمران 41) معنای واژه بکر: دوشیزه (فجعلناهنّ ابکاراً). (واقعه 36)
-
جَوْس
معنای واژه جَوْس: جستجوى شدید (فجاسوا خلال الدیار). (اسراء 5)
-
اُفُول
معنای واژه اُفُول: غروب کردن (لا أحب الافلین). (انعام 76)
-
ثمن
معنای واژه ثمن: قیمت، نرخ (ولا تشتروا بایاتی ثمناً قلیلا). (بقره 41)
-
جَمَل
معنای واژه جَمَل: شتر نر؛ طناب کشتى (حتى یلج الجمل فی سم الخیاط). (اعراف 40)
-
جهز
معنای واژه جهز: تجهیز: آماده کردن (یوسف 70)
-
حرق
معنای واژه حرق: سوختن، آتش گرفتن (فیه نار فاحترقت). (بقره 266)
-
جیب
معنای واژه جیب: گریبان (ولیضربن بخمرهنّ على جیوبهن). (نور 31)
-
اِناء
معنای واژه اِناء: ظرف (بآنیه من فضه). (انسان 15)
-
جَثَّ
معنای واژه جَثَّ: برکندن، قطع کردن. معنای واژه شجره مجتثه: درخت و گیاهى است که ریشه در زمین ندارد (اجتثّت من فوق الأرض). (ابراهیم 26)