فرهنگ واژگان
-
برء
معنای واژه برء: برائه: بیزارى جستن (برائه من اللّه ورسوله). (توبه 1)
-
حدّ
معنای واژه حدّ: مرز (تلک حدود اللّه فلا تقربوها). (بقره 187)
-
ایتمار
معنای واژه ایتمار: قبول امر و مشورت (انّ الملأ یأتمرون بک لیقتلوک). (قصص 20)
-
اثم
معنای واژه اثم: گناه. معنای واژه اثیم: بسیار گناهکار (والله لا یحبّ کلّ کفّار أثیم) (بقره 276)
-
بارئ
معنای واژه بارئ: آفریننده (هو الله الخالق البارئ). (حشر 24)
-
حَرَض
معنای واژه حَرَض: بیفایده، از کار افتاده، مشرف بر هلاکت و مرگ شدن (حتى َتکون حرضاً). (یوسف 85)
-
برق
معنای واژه برق: درخشش تولید شده از برخورد ابرهاست (فیه ظلمات ورعد وبرق) (بقره 19) معنای واژه ابریق: جمع آن اَباریق است: ظرف درخشنده دستهدار (بأکواب وأباریق). (واقعه 18)
-
جَسّ
معنای واژه جَسّ: جستجو کردن و پیبردن به امور پنهان (ولا تجسّسوا). (حجرات12)
-
بُدْن
معنای واژه بُدْن: جمع بدَنه شتران قربانى (والبدن جعلناها لکم من شعائر الله). (حج 36)
-
احصار
معنای واژه احصار: جلوگیرى کردن (فان أحصرتم فما استیسر من الهدی). (بقره 196)
-
حَبّ
معنای واژه حَبّ وحبّه: دانه (انّ الله فالق الحبّ والنوى). (انعام 95)
-
اُوِّه
معنای واژه اُوِّه: تضرع بسیار (ان ابراهیم لاوّاه حلیم). (توبه 114)
-
بَتْر
معنای واژه بَتْر: بریدن؛ در بریدن دُم به کار میرود. به کسانى که فرزند از آنان باقى نمیماند ابتر میگویند (انّ شانئک هو الأبتر). (کوثر 3)
-
جَمّ
معنای واژه جَمّ: بسیار (تحبون المال حبّاً جمّاً). (فجر 20)