لغتنامه قرآن
-
یَأْخُذَهُمْ
ترجمه یَأْخُذَهُمْ : که آنان را بگیرد
-
یَأْذَنَ
ترجمه یَأْذَنَ: که اجازه دهد – که اذن دهد
-
یَأْفِکُونَ
ترجمه یَأْفِکُونَ: به دروغ بافته بودند(افک به معنای گرداندن هر چیزی است از صورت اصلیش ، و لذا به دروغ هم افک می گویند)
-
یَأْکُلَ
ترجمه یَأْکُلَ: که بخورد
-
یَأْکُلُ
ترجمه یَأْکُلُ : می خورد
-
یَأْکُلَانِ
ترجمه یَأْکُلَانِ: آن دو می خورند (“کَانَا یَأْکُلَانِ ” : می خوردند)
-
یَأْکُلْنَ
ترجمه یَأْکُلْنَ: می خورند (در عبارت “ثُمَّ یَأْتِی مِن بَعْدِ ذَ ٰلِکَ سَبْعٌ شِدَادٌ یَأْکُلْنَ مَا قَدَّمْتُمْ لَهُنَّ “هفت سال سختی و قحطی به درندگانی خونآشام تشبیه شده که به مردم حمله میآورد ، و ایشان را دریده و میخورد…
-
یَأْکُلُواْ
ترجمه یَأْکُلُواْ : که بخورند
-
یَأْکُلُونَ
ترجمه یَأْکُلُونَ : می خورند
-
یَأْکُلَهُ
ترجمه یَأْکُلَهُ : که او را بخورد
-
یَأْکُلُهُنَّ
ترجمه یَأْکُلُهُنَّ: آنان را می خورد
-
یَأْلَمُونَ
ترجمه یَأْلَمُونَ : رنج می برند
-
یَأْمُرُ
ترجمه یَأْمُرُ : امر می کند – فرمان می دهد (“کَانَ یَأْمُرُ”: امر می کرد)
-
یَأْمُرُکُمْ
ترجمه یَأْمُرُکُمْ : به شما امر می کند – به شما فرمان می دهد