دعای سید بن باقی در روز بیست و یکم رمضان
الجزء الأول؛ أبواب أحکام شهر رمضان؛ الباب الخامس و العشرون فیما نذکره من زیادات و دعوات فی اللیله الحادی و العشرین منه و فی یومها، فصل فیما یختص بالیوم الحادی و العشرین، دعاء آخر فی هذا الیوم بروایه سید ابن باقی رحمه الله تعالى
جلد اول، باب های احکام ماه رمضان؛ باب بیست و پنجم اعمال و دعاهای وارد شده در روایات در شب و روز بیست و یکم ماه، فصل دعاهای مخصوص به روز بیست و یکم رمضان، (دعای سوم) به نقل از «سید ابن الباقى» -رحمه الله-:
یَا مَنْ (رَفَعَ السَّماواتِ [السَّمَاءِ] بِغَیْرِ عَمَدٍ تَرَوْنَها ثُمَّ اسْتَوى عَلَى الْعَرْشِ)[1] (یُدَبِّرُ الْأَمْرَ ما مِنْ شَفِیعٍ إِلَّا مِنْ بَعْدِ إِذْنِهِ)[2]
اى خدایى که آسمان [ها]را بدون ستونهایى که دیده شود، برافراشتى آنگاه بر عرش استیلا پیدا کردى و امور را کارسازى میکنى و هیچ شفاعتگرى جز بعد از اجازهى تو، وجود ندارد،
یَا مَنْ (یَعْلَمُ ما تَحْمِلُ کُلُّ أُنْثى وَ ما تَغِیضُ الْأَرْحامُ وَ ما تَزْدادُ وَ کُلُّ شَیْءٍ عِنْدَهُ بِمِقْدارٍ عالِمُ الْغَیْبِ وَ الشَّهادَهِ الْکَبِیرُ الْمُتَعالِ)[3]
اى خدایى که از آنچه هر مادهاى باردار است و از آنچه رحم مادهها بیرون میراند و یا افزون میکند، [نگاه میدارد]، آگاهى [و]همهى اشیا نزد تو اندازهى خاصّى دارد و داناى نهان و آشکار و بزرگ و متعالى هستى،
یَا مَنْ (یُسَبِّحُ الرَّعْدُ بِحَمْدِهِ وَ الْمَلائِکَهُ مِنْ خِیفَتِهِ)[4] یَا مَنْ بِذِکْرِهِ (تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ)[5]
اى خدایى که آذرخش همراه با ستایش تو و فرشتگان از بیم تو، تو را به پاکى میستایند، اى خدایى که دلها به یاد تو آرام میگیرد،
یَا مَنْ یَمْحُو (ما یَشاءُ وَ یُثْبِتُ وَ عِنْدَهُ أُمُّ الْکِتابِ)[6] یَا مَنْ (لا مُعَقِّبَ لِحُکْمِهِ وَ هُوَ سَرِیعُ الْحِسابِ)[7]
اى خدایى که هرچه را بخواهى سترده و یا ثبت میکنى و کتاب مادر و اصلى نزد تو است، اى خدایى که هیچکس نمیتواند حکم تو را به عقب بیندازد و زودحسابرس هستى،
یَا مَنْ یَعْلَمُ مَا نُخْفِی وَ مَا نُعْلِنُ (وَ ما یَخْفى عَلَى اللَّهِ مِنْ شَیْءٍ فِی الْأَرْضِ وَ لا فِی السَّماءِ)[8]
اى خدایى که از آنچه ما پنهان میداریم و یا آشکار میکنیم آگاهى و هیچچیز در زمین و آسمان بر تو پنهان نمیماند،
یَا مَنْ جَعَلَ فِی السَّمَاءِ بُرُوجاً وَ زَیَّنَهَا لِلنَّاظِرِینَ یَا مَنْ خَلَقَ الْإِنْسَانَ مِنْ نُطْفَهٍ فَإِذا هُوَ خَصِیمٌ مُبِینٌ
اى خدایى که برجهایى در آسمان قرار داده و آن را براى نگرندگان آراستهاى، اى خدایى که انسان را از نطفه آفریدى و ناگهان او ستیزهى جوى آشکار میگردد،
یَا مَنْ (جَعَلَ اللَّیْلَ وَ النَّهارَ خِلْفَهً لِمَنْ أَرادَ أَنْ یَذَّکَّرَ أَوْ أَرادَ شُکُوراً)[9]
اى خدایى که شب و روز براى هرکس که [تو را]یاد کند یا بخواهد سپاسگزارى کند، جانشین یکدیگر قرار دادهاى،
یَا مَنْ یَسْجُدُ لَهُ (ما فِی السَّماواتِ وَ ما فِی الْأَرْضِ مِنْ دابَّهٍ وَ الْمَلائِکَهُ وَ هُمْ لا یَسْتَکْبِرُونَ)[10]
اى خدایى که هر جنبندهاى که در آسمانها و زمین است و نیز فرشتگان در برابر تو سجده میکنند و گردنکشى نمیکنند،
یَا مَنْ (یَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَ الْإِحْسانِ وَ إِیتاءِ ذِی الْقُرْبى وَ یَنْهى عَنِ)[11] السُّوءِ وَ (الْفَحْشاءِ وَ الْمُنْکَرِ وَ الْبَغْیِ)[11]
اى خدایى که به دادگرى و نیکوکارى و بخشش به نزدیکان فرمان میدهى و از [بدى]و زشتى و بدهنجارى و تجاوز نهى میکنى،
یَا مَنْ هُوَ (مَعَ الَّذِینَ اتَّقَوْا وَ الَّذِینَ هُمْ مُحْسِنُونَ)[12]
اى خدایى که همراه تقواپیشگاه و نیکوکاران هستى.
اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِمَا نَاجَیْتُکَ بِهِ مِنْ مِدْحَتِکَ فِی یَوْمِی هَذَا وَ فِیمَا قَبْلَهُ وَ فِیمَا بَعْدَهُ
خداوندا، به آنچه از ستایش تو در این روز و پیش و بعد از آن با تو مناجات نمودم [و]به نامهاى بزرگ تو
بِمَا لَوْ عَلِمْتُهُ لَسَأَلْتُکَ بِهِ مِنْ أَسْمَائِکَ الْعِظَامِ ارْزُقْنِی خَوْفَ الْعَامِلِینَ وَ عَمَلَ الْخَائِفِینَ وَ خُشُوعَ الْعَابِدِینَ
که اگر میدانستم، قطعا به واسطهى آنها از تو درخواست مینمودم، خواهانم که بیم عملکنندگان و عمل هراسناکان و فروتنى عبادتکنندگان
وَ عِبَادَهَ الْخَاشِعِینَ وَ یَقِینَ الْمُتَوَکِّلِینَ وَ تَوَکُّلَ الْمُؤْمِنِینَ وَ إِنَابَهَ الْمُخْبِتِینَ
و عبادت فروتنان و یقین توکل کنندگان و توکّل مؤمنان و بازگشت آرامشیافتگان
وَ سَائِرَ مَا سَأَلَکَ عِبَادُکَ الصَّالِحُونَ وَ مَا أَعْطَیْتَهُ النَّبِیِّینَ وَ الْأَئِمَّهَ الطَّاهِرِینَ وَ الْمَلَائِکَهَ الْمُقَرَّبِینَ
و سایر درخواستهایى را که بندگان شایستهات از تو نمودهاند و آنچه به پیامبران و امامان پاکیزه و فرشتگان مقرّب عطا کردهاى، روزىام کنى
وَ أَصْلِحْ لِی نَفْسِیَ الْقَاسِیَهَ وَ قَلْبِیَ الْفَاسِدَ وَ عَقْلِیَ النَّاقِصَ وَ فُکَّ عُنُقِی مِنَ النَّارِ وَ ارْزُقْنِی الْجَنَّهَ وَ الْأَمْنَ فِی الدُّنْیَا وَ الْآخِرَهِ
و جان سخت و دل نابسامان و عقل ناقص مرا اصلاح گردانى و مرا از آتش جهنّم آزاد نمایى و بهشت و ایمنى در دنیا و آخرت را روزىام کنى
وَ أَغْنِنِی عَنْ خَلْقِکَ کُلِّهِمْ بِفَضْلِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى سَیِّدِنَا مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِینَ وَ سَلَّم
و به فضل خود از همهى آفریدههایت بىنیازم کنى، اى مهربانترین مهربانان. درود و سلام خداوند بر حضرت محمّد و خاندان پاک او.
[1]) سوره الرعد، آیه 1
[2]) سوره یونس، آیه 3
[3]) سوره الرعد، آیات 8-9
[4]) سوره الرعد، آیه 13
[5]) سوره الرعد، آیه 28
[6]) سوره الرعد، آیه 39
[7]) سوره الرعد، آیه 41
[8]) سوره ابراهیم، آیه 38
[9]) سوره فرقان، آیه 62
[10]) سوره النحل، آیه 49
[11]) سوره النحل، آیه 90
[12]) همان
[13]) سوره النحل، آیه 128