دعای سید بن باقی در روز هفدهم رمضان
الجزء الأول؛ أبواب أحکام شهر رمضان؛ الباب الحادی و العشرون فیما نذکره من زیادات و دعوات فی اللیله السابعه عشر منه و یومها و منها ما نختاره من عده فصول فی الدعوات بعده روایات روایه، فصل فیما یختص بالیوم السابع عشر من دعاء غیر متکرر، دعاء الیوم السابع عشر من إختیار السید ابن باقی رحمه الله
جلد اول، باب های احکام ماه رمضان؛ باب بیست و یکم اعمال و دعاهای وارد شده در روایات در شب و روز هفدهم ماه. فصل اول دعاهای مخصوص روز هفدهم ماه (دعای دوم) به نقل از اختیار سید ابن باقی -رحمه الله-:
اللَّهُمَّ قِنِی عَذَابَکَ یَوْمَ تَبْعَثُ عِبَادَکَ وَ أَعِذْنِی مِنْ عِقَابِکَ وَ سُوءِ حِسَابِکَ
خداوندا، مرا از عذاب خود در روزى که بندگانت در آن برانگیخته می‌شوند، نگاه دار و از کیفرت و حسابرسى در پناه خود در آور.
اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ حُسْنَ الْمَآبِ وَ حُسْنَ الثَّوَابِ وَ الْأَمْنَ یَوْمَ الْعِقَابِ وَ التَّسَامُحَ یَوْمَ الْحِسَابِ
خدایا، بازگشت و پاداش نیکو و ایمنى در روز کیفر و آسان گرفتن در روز حساب را از تو خواهانم.
یَا مَنْ (خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ وَ جَعَلَ الظُّلُماتِ وَ النُّورَ)[1] یَا مَنْ یَعْلَمُ السِّرَّ وَ الْجَهْرَ وَ یَعْلَمُ مَا یَکْسِبُونَ [تَکْسِبُونَ]
اى خدایى که آسمان‌ها و زمین را آفریدى و تاریکى‌ها و نور را مقرّر داشتى، اى خدایى که از نهان و آشکار و از آنچه [بندگان]انجام می‌دهند آگاهى،
یَا مَنْ یَسْکُنُ لَهُ مَا (فِی اللَّیْلِ وَ النَّهارِ وَ هُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ)[2] یَا مَنْ یَقْضِی بِالْحَقِ (وَ هُوَ خَیْرُ الْفاصِلِینَ)[3]
اى خدایى که آنچه در شب و روز است به تو آرام می‌گیرد و شنوا و دانا هستى، اى خدایى که به حقّ فرمان می‌رانى و بهترین حکمران هستى،
یَا مَنْ (عِنْدَهُ مَفاتِحُ الْغَیْبِ لا یَعْلَمُها إِلَّا هُوَ وَ یَعْلَمُ ما فِی الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ)[4] وَ یَا مَنْ لَهُ الْمُلْکُ (وَ هُوَ أَسْرَعُ الْحاسِبِینَ)[5]
اى خدایى که کلیدهاى غیب نزد تو است و جز تو از آن‌ها آگاه نیست و تو از آنچه در خشکى و دریا است آگاهى، و اى خدایى که فرمانروایى از آن تو است و تو زود حسابرس‌ترین حساب‌رس هستى.
اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِمَا مَدَحْتَ بِهِ نَفْسَکَ وَ سَأَلْتُکَ بِهِ أَنْ لَا تَدَعَ لِی ذَنْباً إِلَّا غَفَرْتَهُ وَ لَا عَیْباً إِلَّا سَتَرْتَهُ
خدایا، به آنچه خود را بدان ستوده‌اى از تو درخواست می‌کنم و خواهانم که گناهى براى من مگذارى جز این‌که آمرزیده باشى و نه عیبى جز این‌که پوشانده باشى
وَ لَا غَمّاً إِلَّا فَرَّجْتَهُ وَ لَا هَمّاً إِلَّا کَشَفْتَهُ وَ لَا أَمْراً إِلَّا أَصْلَحْتَهُ وَ لَا حُزْناً إِلَّا أَذْهَبْتَهُ وَ لَا سُقْماً إِلَّا شَفَیْتَهُ
و نه غمی جز این‌که گشوده باشى و نه دلگیرى‌اى جز آنکه برطرف نموده باشى و نه کارى جز این‌که سامان داده باشى و نه اندوهى جز آنکه زدوده باشى و نه بیمارى‌اى جز آنکه بهبودى بخشیده باشى
وَ لَا حَاجَهً إِلَّا قَضَیْتَهَا وَ لَا أَمَانَهً إِلَّا أَدَّیْتَهَا وَ لَا فَاقَهً إِلَّا سَدَدْتَهَا وَ لَا عَوْرَهً إِلَّا سَتَرْتَهَا وَ لَا ضَیْعَهً إِلَّا حَفِظْتَهَا
و نه حاجتى جز آنکه برآورده باشى و نه امانتى جز این‌که ادا نموده باشى و نیازمندى‌اى جز این‌که بر طرف نموده باشى و نه زشتى‌اى جز آنکه پوشانده باشى و نه ملکى [یا: چیز نابودشونده و از بین‌رونده‌اى]جز آنکه از آن نگهدارى نموده باشى
وَ لَا کُرْبَهً إِلَّا فَرَّجْتَهَا وَ لَا عَثْرَهً إِلَّا أَقَلْتَهَا وَ اجْعَلْنِی مِنْ عُتَقَائِکَ فِی هَذَا الْیَوْمِ وَ فِی هَذَا الشَّهْرِ مِنَ النَّارِ
و نه ناراحتى‌اى جز آنکه گشوده باشى و نه لغزشى مگر این‌که نادیده گرفته باشى و مرا در این روز و در این ماه از آزاد شدگان از آتش جهنّم قرار ده،
بِرَحْمَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى سَیِّدِنَا مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِینَ
به رحمتت اى مهربان‌ترین مهربانان. درود خداوند بر سرورمان حضرت محمّد و خاندان پاک او.
[1]) سوره الانعام، آیه 1
[2]) همان، آیه 13
[3]) همان، آیه 57
[4]) همان، آیه 59
[5]) همان، آیه 62