علت نام گذارى پیامبر (ص) به یس چیست؟
علت نام گذارى «یس»، بر پیامبر(ص) و نام گذارى آن حضرت، به این کلمه، حدیثى است که در تفسیر مجمع البیان آمده: محمدبن مسلم از ابى جعفر(ع) نقل کرده است: رسول خدا(ص) را دوازده اسم است، پنج تا از آنها در قرآن است: محمد، احمد، عبداللّه، یس و نون، هم چنین؛ در حدیث دیگرى از امام صادق(ع) می خوانیم که فرمود: «یس» اِسْمُ رَسُولِ اللّهِ(ص) وَ الدَّلیلُ عَلى ذلِکَ قَوْلُه تَعالى؛ (اِنَّکَ لَمِنَ الْمُرْسَلینَ عَلى صِراط مُسْتَقیم)؛ یس نام رسول خدا است و دلیل بر آن این است که بعد از آن می فرماید: تو از مرسلین و بر صراط مستقیم هستى.[1]
در بعضى روایات از امام صادق(ع) وارد شده است: «وَ اَمّا یس فَاسْمُهُ مِنْ اَسْماءِ النَّبِى(ص) ، مَعناه یا اَیهَا السّامِعُ لِوَحْیى؛ یس از نام هاى مبارک پیامبر(ص) است و معنایش این است: اى شنونده وحى».[2] و نیز گفته شده که: «یا» حرف ندا بوده و «سین»، اشاره به انسان کامل است که مراد، محمد(ص) می باشد.[3]
—————
[1] ر. ک: عبد على عروسى حویزى، نورالثقلین، ج 4، ص 375.
[2] بحارالانوار، ج 6، ص 86.
[3] قرطبى، الجامع لأحکام القرآن، ج 5، ص 5.