متن و ترجمه فارسی سوره عنکبوت

دانلود متن و ترجمه فارسی سوره عنکبوت به فرمت PDF

سوره ﭐلْعنکبوت
سوره عنکبوت

بِسْمِ ﭐللَّهِ ﭐلرَّحْمَـٰنِ ﭐلرَّحِیمِ
به نام خداوند بخشنده مهربان

الم ﴿1﴾
(عنکبوت1)- الم.

أَحَسِبَ ﭐلنَّاسُ أَن یُتْرَکُواْ أَن یَقُولُواْ ءَامَنَّا وَهُمْ لَا یُفْتَنُونَ ﴿2﴾
(عنکبوت2)-آیا مردم گمان کرده‏اند به صرف اینکه بگویند ایمان آورده‏ایم رها می‏شوند و آزمایش نمی‏شوند ؟

وَلَقَدْ فَتَنَّا ﭐلَّذِینَ مِن قَبْلِهِمْ فَلَیَعْلَمَنَّ ﭐللَّهُ ﭐلَّذِینَ صَدَقُواْ وَلَیَعْلَمَنَّ ﭐلْکَاذِبِینَ ﴿3﴾
(عنکبوت3)-با اینکه ما کسانی را که قبل از ایشان بودند بیازمودیم ، باید خداوند راستگویان را معلوم کند و باید حتما دروغگویان را مشخص سازد .

أَمْ حَسِبَ ﭐلَّذِینَ یَعْمَلُونَ ﭐلسَّیِّئَاتِ أَن یَسْبِقُونَا سَاءَ مَا یَحْکُمُونَ ﴿4﴾
(عنکبوت4)-و یا آنها که عمل زشت می‏کنند پنداشته‏اند که از ما پیشی می‏گیرند چه بد حکمی است که ایشان می‏کنند.

مَن کَانَ یَرْجُواْ لِقَاءَ ﭐللَّهِ فَإِنَّ أَجَلَ ﭐللَّهِ لَئَاتٍ وَهُوَ ﭐلسَّمِیعُ ﭐلْعَلِیمُ ﴿5﴾
(عنکبوت5)-کسی که امید دیدار خدا دارد بداند که اجل خدا رسیدنی است و او شنوا و داناست.

وَمَن جَاهَدَ فَإِنَّمَا یُجَاهِدُ لِنَفْسِهِ إِنَّ ﭐللَّهَ لَغَنِیٌّ عَنِ ﭐلْعَالَمِینَ ﴿6﴾
(عنکبوت6)-و کسی که جهاد کند به نفع خود جهاد کرده است که خدا بی نیاز از همه عالمیان است.

‏وَﭐلَّذِینَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ﭐلصَّالِحَاتِ لَنُکَفِّرَنَّ عَنْهُمْ سَیِّئَاتِهِمْ وَلَنَجْزِیَنَّهُمْ أَحْسَنَ ﭐلَّذِی کَانُواْ یَعْمَلُونَ ﴿7﴾
(عنکبوت7)-و کسانی که ایمان آوردند و عمل صالح کردند ما گناهان ایشان را از ایشان محو می‏کنیم و به طور مسلم پاداش بهتر از آنچه می‏کردند می‏دهیم.

وَوَصَّیْنَا ﭐلْإِنسَانَ بِوَالِدَیْهِ حُسْناً وَإِن جَاهَدَاکَ لِتُشْرِکَ بِی مَا لَیْسَ لَکَ بِهِ عِلْمٌ فَلَا تُطِعْهُمَا إِلَیَّ مَرْجِعُکُمْ فَأُنَبِّئُکُم بِمَا کُنتُمْ تَعْمَلُونَ ﴿8﴾
(عنکبوت8)-و ما به انسان در باره پدر و مادرش سفارش به احسان کرده‏ایم( و در عین حال گفته‏ایم ) اگر به تو اصرار ورزیدند که چیزی را که بدان علم نداری شریک من سازی اطاعتشان مکن ، برگشت شما فرزندان و پدر و مادرتان به سوی من است آن وقت به آنچه می‏کردید آگاهتان می‏کنم.

وَﭐلَّذِینَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ﭐلصَّالِحَاتِ لَنُدْخِلَنَّهُمْ فِی ﭐلصَّالِحِینَ ﴿9﴾
(عنکبوت9)-و کسانی که ایمان آورده و عمل صالح می‏کنند ما به طور قطع آنها را در زمره صالحان در می‏آوریم.

وَمِنَ ﭐلنَّاسِ مَن یَقُولُ ءَامَنَّا بِـﭑللَّهِ فَإِذَا أُوذِیَ فِی ﭐللَّهِ جَعَلَ فِتْنَهَ ﭐلنَّاسِ کَعَذَابِ ﭐللَّهِ وَلَئِن جَاءَ نَصْرٌ مِّن رَّبِّکَ لَیَقُولُنَّ إِنَّا کُنَّا مَعَکُمْ أَوَلَیْسَ ﭐللَّهُ بِأَعْلَمَ بِمَا فِی صُدُورِ ﭐلْعَالَمِینَ ﴿10﴾
(عنکبوت10)-و بعضی از مردمند که می‏گویند به خدا ایمان آوردیم ولی همین که به خاطر خدا اذیت می‏شوند شکنجه مردم را همسنگ عذاب خدا می‏کنند و چون از طرف پروردگارت نصرتی برسد حتما می‏گویند ما هم با شما بودیم آیا خدا داناتر نیست به آنچه در سینه عالمیان پنهان است.

وَلَیَعْلَمَنَّ ﭐللَّهُ ﭐلَّذِینَ ءَامَنُواْ وَلَیَعْلَمَنَّ ﭐلْمُنَافِقِینَ ﴿11﴾
(عنکبوت11)-باید خدا کسانی را که ایمان آورده‏اند معین کند و کسانی را که نفاق ورزیدند مشخص سازد.

وَقَالَ ﭐلَّذِینَ کَفَرُواْ لِلَّذِینَ ءَامَنُواْ ﭐتَّبِعُواْ سَبِیلَنَا وَلْنَحْمِلْ خَطَایَاکُمْ وَمَا هُم بِحَامِلِینَ مِنْ خَطَایَاهُم مِّن شَیْءٍ إِنَّهُمْ لَکَاذِبُونَ ﴿12﴾
(عنکبوت12)-و آنان که کفر ورزیدند به کسانی که ایمان آوردند گفتند بیایید راه ما را پیروی کنید و اگر راه ما خطا بود خطای شما به گردن ما ، با اینکه هیچ یک از خطاهای خود را نمی‏توانند حمل کنند و به یقین دروغ می‏گویند.

وَلَیَحْمِلُنَّ أَثْقَالَهُمْ وَأَثْقَالًا مَّعَ أَثْقَالِهِمْ وَلَیُسْأَلُنَّ یَوْمَ ﭐلْقِیَامَهِ عَمَّا کَانُواْ یَفْتَرُونَ ﴿13﴾
(عنکبوت13)-و باید که بارهای خود را با وزر بارهای دیگران حمل کنند و روز قیامت به یقین از افتراهایی که بسته‏اند بازخواست خواهند شد.

وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا نُوحاً إِلَىٰ قَوْمِهِ فَلَبِثَ فِیهِمْ أَلْفَ سَنَهٍ إِلَّا خَمْسِینَ عَاماً فَأَخَذَهُمُ ﭐلطُّوفَانُ وَهُمْ ظَالِمُونَ ﴿14﴾‏
(عنکبوت14)-ما به تحقیق نوح را به سوی قومش گسیل داشتیم ، پس مدت هزار سال الا پنجاه سال در میان آنان درنگ کرد ، و سرانجام طوفان ایشان را که ستمگر بودند بگرفت.

فَأَنجَیْنَاهُ وَأَصْحَابَ ﭐلسَّفِینَهِ وَجَعَلْنَاهَا ءَایَهً لِّلْعَالَمِینَ ﴿15﴾
(عنکبوت15)-پس ما او و اصحابش را که در کشتی قرار گرفته بودند نجات دادیم و آن کشتی را آیتی برای عالمیان کردیم.

وَإِبْرَاهِیمَ إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِ ﭐعْبُدُواْ ﭐللَّهَ وَﭐتَّقُوهُ ذَالِکُمْ خَیْرٌ لَّکُمْ إِن کُنتُمْ تَعْلَمُونَ ﴿16﴾
(عنکبوت16)-و بیاد آور ابراهیم را که به قوم خود گفت خدا را بپرستید و از او بترسید که این برای شما اگر بدانید بهتر است.

إِنَّمَا تَعْبُدُونَ مِن دُونِ ﭐللَّهِ أَوْثَاناً وَتَخْلُقُونَ إِفْکاً إِنَّ ﭐلَّذِینَ تَعْبُدُونَ مِن دُونِ ﭐللَّهِ لَا یَمْلِکُونَ لَکُمْ رِزْقاً فَـﭑبْتَغُواْ عِندَ ﭐللَّهِ ﭐلرِّزْقَ وَﭐعْبُدُوهُ وَﭐشْکُرُواْ لَهُ إِلَیْهِ تُرْجَعُونَ ﴿17﴾
(عنکبوت17)-شما به جای خدا بتهایی می‏پرستید و تهمتها می‏تراشید با اینکه آنچه به جای خدا می‏پرستید هیچ رزقی را برای شما مالک نیستند ، پس رزق را از نزد خدا بطلبید و او را عبادت نموده و شکرش به جا آورید که به سویش بازمی‏گردید.

وَإِن تُکَذِّبُواْ فَقَدْ کَذَّبَ أُمَمٌ مِّن قَبْلِکُمْ وَمَا عَلَى ﭐلرَّسُولِ إِلَّا ﭐلْبَلَاغُ ﭐلْمُبِینُ ﴿18﴾
(عنکبوت18)-و به فرض که مرا تکذیب کنید اولین امت نیستید که پیامبر خود را تکذیب کردند زیرا قبل از شما امت‏ها بودند که پیامبران خود را تکذیب کردند ، و یک پیامبر جز ابلاغ روشن وظیفه‏ای ندارد.

أَوَلَمْ یَرَوْاْ کَیْفَ یُبْدِئُ ﭐللَّهُ ﭐلْخَلْقَ ثُمَّ یُعِیدُهُ إِنَّ ذَالِکَ عَلَى ﭐللَّهِ یَسِیرٌ ﴿19﴾
(عنکبوت19)-آیا نمی‏بینند که خدا خلقت خلایق را آغاز کرده و سپس آن را اعاده می‏کند و این برای خدا آسان است.

قُلْ سِیرُواْ فِی ﭐلْأَرْضِ فَـﭑنظُرُواْ کَیْفَ بَدَأَ ﭐلْخَلْقَ ثُمَّ ﭐللَّهُ یُنشِئُ ﭐلنَّشْأَهَ ﭐلْئَاخِرَهَ إِنَّ ﭐللَّهَ عَلَىٰ کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ ﴿20﴾
(عنکبوت20)-بگو در زمین سیر کنید و نیک نظر کنید که چگونه خدا خلق را آفرید ، خداوند همین جور نشاه دیگر پدید می‏آورد که خدا بر هر چیز قادر است.

یُعَذِّبُ مَن یَشَاءُ وَیَرْحَمُ مَن یَشَاءُ وَإِلَیْهِ تُقْلَبُونَ ﴿21﴾
(عنکبوت21)-هر کس را بخواهد عذاب می‏کند و هر که را بخواهد رحم می‏کند و همه به سوی او برگردانیده می‏شوید.

وَمَا أَنتُم بِمُعْجِزِینَ فِی ﭐلْأَرْضِ وَلَا فِی ﭐلسَّمَاءِ وَمَا لَکُم مِّن دُونِ ﭐللَّهِ مِن وَلِیٍّ وَلَا نَصِیرٍ ﴿22﴾
(عنکبوت22)- وشما نمی‏توانید خدا را در زمین و نه در آسمان به ستوه آورید و به غیر خدا سرپرست و یاوری ندارید.

وَﭐلَّذِینَ کَفَرُواْ بِئَایَاتِ ﭐللَّهِ وَلِقَائِهِ أُوْلَـٰئِکَ یَئِسُواْ مِن رَّحْمَتِی وَأُوْلَـٰئِکَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ ﴿23﴾
(عنکبوت23)-و کسانی که به آیات خدا و دیدار او کفر ورزیدند آنان از رحمت من مایوسند و آنان عذابی دردناک دارند.

‏فَمَا کَانَ جَوَابَ قَوْمِهِ إِلَّا أَن قَالُواْ ﭐقْتُلُوهُ أَوْ حَرِّقُوهُ فَأَنجَاهُ ﭐللَّهُ مِنَ ﭐلنَّارِ إِنَّ فِی ذَالِکَ لَئَایَاتٍ لِّقَوْمٍ یُؤْمِنُونَ ﴿24﴾
(عنکبوت24)-ولی از ناحیه مردمش جز این پاسخی نبود که بگویند : او را بکشید یا بسوزانید ، پس خدا ابراهیم را از آتش آنان نجات داد ، بدرستی در همین سرگذشت آیت‏هایی است برای مردمی که ایمان آورند.

وَقَالَ إِنَّمَا ﭐتَّخَذْتُم مِّن دُونِ ﭐللَّهِ أَوْثَاناً مَّوَدَّهَ بَیْنِکُمْ فِی ﭐلْحَیَاهِ ﭐلدُّنْیَا ثُمَّ یَوْمَ ﭐلْقِیَامَهِ یَکْفُرُ بَعْضُکُم بِبَعْضٍ وَیَلْعَنُ بَعْضُکُم بَعْضاً وَمَأْوَاکُمُ ﭐلنَّارُ وَمَا لَکُم مِّن نَّاصِرِینَ ﴿25﴾
(عنکبوت25)-ابراهیم (بار دیگر ) گفت : به خاطر دوستی با یکدیگر در زندگی دنیا به جای خدا بت‏ها گرفتید ، ولی در روز قیامت همین دوستی‏ها به دشمنی مبدل گشته و به یکدیگر کفر می‏ورزید و یکدیگر را لعنت می‏کنید و سر منزلتان آتش است و از یاوران کسی را ندارید.

فَئَامَنَ لَهُ لُوطٌ وَقَالَ إِنِّی مُهَاجِرٌ إِلَىٰ رَبِّی إِنَّهُ هُوَ ﭐلْعَزِیزُ ﭐلْحَکِیمُ ﴿26﴾
(عنکبوت26)-لوط به ابراهیم ایمان آورد و اعلام داشت که من به سوی پروردگارم از شما دوری می‏جویم که عزیز و حکیم تنها اوست .

وَوَهَبْنَا لَهُ إِسْحَاقَ وَیَعْقُوبَ وَجَعَلْنَا فِی ذُرِّیَّتِهِ ﭐلنُّبُوَّهَ وَﭐلْکِتَابَ وَءَاتَیْنَاهُ أَجْرَهُ فِی ﭐلدُّنْیَا وَإِنَّهُ فِی ﭐلْئَاخِرَهِ لَمِنَ ﭐلصَّالِحِینَ ﴿27﴾
(عنکبوت27)-ما به ابراهیم ، اسحق و یعقوب عطا کردیم و در ذریه او نبوت و کتاب قرار دادیم و اجر او را در دنیا دادیم و در آخرت هم از صالحان است.

وَلُوطاً إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِ إِنَّکُمْ لَتَأْتُونَ ﭐلْفَاحِشَهَ مَا سَبَقَکُم بِهَا مِنْ أَحَدٍ مِّنَ ﭐلْعَالَمِینَ ﴿28﴾
(عنکبوت28)-و به یاد آور لوط را که به قوم خود گفت به درستی شما عمل زشتی می‏کنید که قبل از شما احدی از مردم عالم مرتکب آن نشده بود.

أَئِنَّکُمْ لَتَأْتُونَ ﭐلرِّجَالَ وَتَقْطَعُونَ ﭐلسَّبِیلَ وَتَأْتُونَ فِی نَادِیکُمُ ﭐلْمُنکَرَ فَمَا کَانَ جَوَابَ قَوْمِهِ إِلَّا أَن قَالُواْ ﭐئْتِنَا بِعَذَابِ ﭐللَّهِ إِن کُنتَ مِنَ ﭐلصَّادِقِینَ ﴿29﴾
(عنکبوت29)-آیا شرم نمی‏کنید که با مردان جمع شده راه تناسل را قطع می‏کنید و در مجالس و انظار یکدیگر عمل زشت می‏کنید ؟ اما جز این پاسخی از قومش نیامد که اگر راست می‏گویی برو عذاب خدا را بیاور.

قَالَ رَبِّ ﭐنصُرْنِی عَلَى ﭐلْقَوْمِ ﭐلْمُفْسِدِینَ ﴿30﴾‏
(عنکبوت30)-لوط گفت : پروردگارا مرا بر مردم فساد انگیز نصرت بده.

وَلَمَّا جَاءَتْ رُسُلُنَا إِبْرَاهِیمَ بِـﭑلْبُشْرَىٰ قَالُواْ إِنَّا مُهْلِکُواْ أَهْلِ هَـٰذِهِ ﭐلْقَرْیَهِ إِنَّ أَهْلَهَا کَانُواْ ظَالِمِینَ ﴿31﴾
(عنکبوت31)-و چون فرشته‏گان ما نزد ابراهیم آمدند که او را بشارت دهند گفتند : ما اهل این قریه را ( که لوط در آن است ) هلاک خواهیم کرد و مامور این کاریم چون اهل آن ستمگرند.

قَالَ إِنَّ فِیهَا لُوطاً قَالُواْ نَحْنُ أَعْلَمُ بِمَن فِیهَا لَنُنَجِّیَنَّهُ وَأَهْلَهُ إِلَّا ﭐمْرَأَتَهُ کَانَتْ مِنَ ﭐلْغَابِرِینَ ﴿32﴾
(عنکبوت32)-ابراهیم گفت آخر لوط در آن قریه است ! گفتند ما از هر کس به اهل آن داناتریم لوط و خانواده‏اش را حتما نجات می‏دهیم به جز همسرش که از باقی ماندگان در قریه است.

وَلَمَّا أَن جَاءَتْ رُسُلُنَا لُوطاً سِیءَ بِهِمْ وَضَاقَ بِهِمْ ذَرْعاً وَقَالُواْ لَا تَخَفْ وَلَا تَحْزَنْ إِنَّا مُنَجُّوکَ وَأَهْلَکَ إِلَّا ﭐمْرَأَتَکَ کَانَتْ مِنَ ﭐلْغَابِرِینَ ﴿33﴾
(عنکبوت33)-و چون فرستادگان ما نزد لوط آمدند از آمدن آنان اندوهناک شد به حدی که خود را بیچاره دید ، فرشته‏گان گفتند مترس و اندوه مخور که ما نجات دهنده تو و خانواده تو هستیم مگر همسرت که باید مانند سایرین در قریه بماند.

إِنَّا مُنزِلُونَ عَلَىٰ أَهْلِ هَـٰذِهِ ﭐلْقَرْیَهِ رِجْزاً مِّنَ ﭐلسَّمَاءِ بِمَا کَانُواْ یَفْسُقُونَ ﴿34﴾
(عنکبوت34)-و ما به زودی بلایی از آسمان بر اهل این قریه نازل می‏کنیم به خاطر آن فسق‏ها که مرتکب می‏شدند.

وَلَقَد تَّرَکْنَا مِنْهَا ءَایَهً بَیِّنَهً لِّقَوْمٍ یَعْقِلُونَ ﴿35﴾
(عنکبوت35)-چیزی نگذشت که آن قریه را آیت و عبرت مردمی کردیم که تعقل می‏کنند.

وَإِلَىٰ مَدْیَنَ أَخَاهُمْ شُعَیْباً فَقَالَ یَا قَوْمِ ﭐعْبُدُواْ ﭐللَّهَ وَﭐرْجُواْ ﭐلْیَوْمَ ﭐلْئَاخِرَ وَلَا تَعْثَوْاْ فِی ﭐلْأَرْضِ مُفْسِدِینَ ﴿36﴾
(عنکبوت36)-شعیب برادر اهل مدین را به سوی مدین گسیل داشتیم او به مردم گفت ای مردم من ، خدا را عبادت کنید و روز جزا را امیدوار باشید و در زمین فساد مینگیزید.

فَکَذَّبُوهُ فَأَخَذَتْهُمُ ﭐلرَّجْفَهُ فَأَصْبَحُواْ فِی دَارِهِمْ جَاثِمِینَ ﴿37﴾
(عنکبوت37)-لیکن او را تکذیب کردند پس زلزله ایشان را بگرفت و صبح همه در خانه‏های خود مرده افتادند.

وَعَاداً وَثَمُودَ وَقَد تَّبَیَّنَ لَکُم مِّن مَّسَاکِنِهِمْ وَزَیَّنَ لَهُمُ ﭐلشَّیْطَانُ أَعْمَالَهُمْ فَصَدَّهُمْ عَنِ ﭐلسَّبِیلِ وَکَانُواْ مُسْتَبْصِرِینَ ﴿38﴾‏
(عنکبوت38)-عاد و ثمود را به یادآور که مسکن‏های آنان برای شما مردم مکه هویدا و کشف شد ، و شیطان اعمال زشت آنان را برای آنان جلوه داد ، و از این راه آنان را از راه خدا بازداشت با اینکه مردمی بینا بودند.

وَقَارُونَ وَفِرْعَوْنَ وَهَامَانَ وَلَقَدْ جَاءَهُم مُّوسَىٰ بِـﭑلْبَیِّنَاتِ فَـﭑسْتَکْبَرُواْ فِی ﭐلْأَرْضِ وَمَا کَانُواْ سَابِقِینَ ﴿39﴾
(عنکبوت39)-و قارون و فرعون و هامان را به یاد آور که موسی نزدشان آمد و معجزه‏ها بیاورد پس در زمین تکبر کردند ، و نتوانستند بر عذاب خدا فایق آیند.

فَکُلًّا أَخَذْنَا بِذَنبِهِ فَمِنْهُم مَّنْ أَرْسَلْنَا عَلَیْهِ حَاصِباً وَمِنْهُم مَّنْ أَخَذَتْهُ ﭐلصَّیْحَهُ وَمِنْهُم مَّنْ خَسَفْنَا بِهِ ﭐلْأَرْضَ وَمِنْهُم مَّنْ أَغْرَقْنَا وَمَا کَانَ ﭐللَّهُ لِیَظْلِمَهُمْ وَلَـٰکِن کَانُواْ أَنفُسَهُمْ یَظْلِمُونَ ﴿40﴾
(عنکبوت40)-پس ما هر یک از این امت‏ها را به گناهشان بگرفتیم ، بعضی از آنان را با سنگریزه و بعضی را با صیحه بگرفتیم ، بعضی دیگر را در زمین فرو بردیم و بعضی را غرق کردیم و خداوند هرگز به ایشان ظلم نمی‏کرد و لیکن خودشان به خود ظلم کردند.

مَثَلُ ﭐلَّذِینَ ﭐتَّخَذُواْ مِن دُونِ ﭐللَّهِ أَوْلِیَاءَ کَمَثَلِ ﭐلْعَنکَبُوتِ ﭐتَّخَذَتْ بَیْتاً وَإِنَّ أَوْهَنَ ﭐلْبُیُوتِ لَبَیْتُ ﭐلْعَنکَبُوتِ لَوْ کَانُواْ یَعْلَمُونَ ﴿41﴾
(عنکبوت41)-مثل کسانی که به جای خدا اولیایی دیگر اتخاذ می‏کنند مثل عنکبوت است و خانه ساختنش و به درستی سست‏ترین خانه‏ها خانه عنکبوت است اگر بدانند.

إِنَّ ﭐللَّهَ یَعْلَمُ مَا یَدْعُونَ مِن دُونِهِ مِن شَیْءٍ وَهُوَ ﭐلْعَزِیزُ ﭐلْحَکِیمُ ﴿42﴾
(عنکبوت42)-خدا می‏داند که به جای او چه چیزها می‏خوانند و او عزیز و حکیم است.

وَتِلْکَ ﭐلْأَمْثَالُ نَضْرِبُهَا لِلنَّاسِ وَمَا یَعْقِلُهَا إِلَّا ﭐلْعَالِمُونَ ﴿43﴾
(عنکبوت43)-این مثلها را برای همه مردم می‏زنیم اما در آنها تعقل نمی‏کنند مگر دانایان.

خَلَقَ ﭐللَّهُ ﭐلسَّمَاوَاتِ وَﭐلْأَرْضَ بِـﭑلْحَقِّ إِنَّ فِی ذَالِکَ لَئَایَهً لِّلْمُؤْمِنِینَ ﴿44﴾
(عنکبوت44)-خدا آسمان و زمین را به حق خلقت کرد که در این خود آیتی است برای مردم با ایمان.

ﭐتْلُ مَا أُوحِیَ إِلَیْکَ مِنَ ﭐلْکِتَابِ وَأَقِمِ ﭐلصَّلَوٰهَ إِنَّ ﭐلصَّلَوٰهَ تَنْهَىٰ عَنِ ﭐلْفَحْشَاءِ وَﭐلْمُنکَرِ وَلَذِکْرُ ﭐللَّهِ أَکْبَرُ وَﭐللَّهُ یَعْلَمُ مَا تَصْنَعُونَ ﴿45﴾
(عنکبوت45)-آنچه از کتاب به تو وحی شده بخوان و نماز به پادار که نماز از فحشاء و منکرات جلوگیری می‏کند و ذکر خدا بزرگتر است و خدا می‏داند که چه می‏سازید.

‏وَلَا تُجَادِلُواْ أَهْلَ ﭐلْکِتَابِ إِلَّا بِـﭑلَّتِی هِیَ أَحْسَنُ إِلَّا ﭐلَّذِینَ ظَلَمُواْ مِنْهُمْ وَقُولُواْ ءَامَنَّا بِـﭑلَّذِی أُنزِلَ إِلَیْنَا وَأُنزِلَ إِلَیْکُمْ وَإِلَهُنَا وَإِلَـٰهُکُمْ وَاحِدٌ وَنَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ ﴿46﴾
جزء21- (عنکبوت46)-و با اهل کتاب جز به وجه احسن مجادله مکنید مگر افرادی از ایشان که ظلم کرده باشند ، به ایشان بگویید ما به آنچه برای خودمان نازل شده و آنچه برای شما نازل شده ایمان داریم ، معبود ما و شما یکی است و ما تسلیم آن معبودیم.

وَکَذَالِکَ أَنزَلْنَا إِلَیْکَ ﭐلْکِتَابَ فَـﭑلَّذِینَ ءَاتَیْنَاهُمُ ﭐلْکِتَابَ یُؤْمِنُونَ بِهِ وَمِنْ هَـٰؤُلَاءِ مَن یُؤْمِنُ بِهِ وَمَا یَجْحَدُ بِئَایَاتِنا إِلَّا ﭐلْکَافِرُونَ ﴿47﴾
(عنکبوت47)-و این چنین نازل کردیم کتاب را به تو ، پس پاره‏ای از اهل کتاب و بعضی از این مشرکین بدان ایمان می‏آورند و آیات ما را انکار نمی‏کنند مگر کافران.

وَمَا کُنتَ تَتْلُواْ مِن قَبْلِهِ مِن کِتَابٍ وَلَا تَخُطُّهُ بِیَمِینِکَ إِذاً لَّـﭑرْتَابَ ﭐلْمُبْطِلُونَ ﴿48﴾
(عنکبوت48)-تو پیش از قرآن هیچ کتابی را نتوانستی بخوانی و نیز خودت آن را ننوشتی و گر نه مبطلان در نبوتت به شک می‏افتادند.

بَلْ هُوَ ءَایَاتٌ بَیِّنَاتٌ فِی صُدُورِ ﭐلَّذِینَ أُوتُواْ ﭐلْعِلْمَ وَمَا یَجْحَدُ بِئَایَاتِنا إِلَّا ﭐلظَّالِمُونَ ﴿49﴾
(عنکبوت49)-بلکه آیاتی است روشن در سینه کسانی که علم داده شده‏اند و آیات ما را انکار نمی‏کنند مگر ستمگران.

وَقَالُواْ لَوْلَا أُنزِلَ عَلَیْهِ ءَایَاتٌ مِّن رَّبِّهِ قُلْ إِنَّمَا ﭐلْئَایَاتُ عِندَ ﭐللَّهِ وَإِنَّمَا أَنَاْ نَذِیرٌ مُّبِینٌ ﴿50﴾
(عنکبوت50)-حرفها زدند از آن جمله گفتند چرا معجزه‏ها بر او نازل نشد بگو آیات تنها نزد خداست و من تنها بیم‏رسانی روشنگرم.

أَوَلَمْ یَکْفِهِمْ أَنَّا أَنزَلْنَا عَلَیْکَ ﭐلْکِتَابَ یُتْلَىٰ عَلَیْهِمْ إِنَّ فِی ذَالِکَ لَرَحْمَهً وَذِکْرَىٰ لِقَوْمٍ یُؤْمِنُونَ ﴿51﴾
(عنکبوت51)-آیا این معجزه برایشان کافی نیست که ما بر تو کتاب نازل کردیم و اینک بر آنان تلاوت می‏شود ، بدرستی که در این ، رحمت و تذکری است برای مردمی که ایمان می‏آورند.

قُلْ کَفَىٰ بِـﭑللَّهِ بَیْنِی وَبَیْنَکُمْ شَهِیداً یَعْلَمُ مَا فِی ﭐلسَّمَاوَاتِ وَﭐلْأَرْضِ وَﭐلَّذِینَ ءَامَنُواْ بِـﭑلْبَاطِلِ وَکَفَرُواْ بِـﭑللَّهِ أُوْلَـٰئِکَ هُمُ ﭐلْخَاسِرُونَ ﴿52﴾‏
(عنکبوت52)-بگو خدا کافی است که در میان من و شما گواهی دهد او می‏داند آنچه که در آسمانها و زمین است و کسانی که به باطل می‏گروند و به خدا کفر می‏ورزند زیانکارند.

وَیَسْتَعْجِلُونَکَ بِـﭑلْعَذَابِ وَلَوْلَا أَجَلٌ مُّسَمًّى لَّجَاءَهُمُ ﭐلْعَذَابُ وَلَیَأْتِیَنَّهُم بَغْتَهً وَهُمْ لَا یَشْعُرُونَ ﴿53﴾
(عنکبوت53)-از تو عذاب زودرس می‏خواهند و اگر نبود آن مدتی که مقرر شده عذاب زودتر ایشان را ناگهان و بدون اطلاع می‏گرفت.

یَسْتَعْجِلُونَکَ بِـﭑلْعَذَابِ وَإِنَّ جَهَنَّمَ لَمُحِیطَهٌ بِـﭑلْکَافِرِینَ ﴿54﴾
(عنکبوت54)-از تو عذاب زودرس می‏طلبند نمی‏دانند که جهنم کافران را از هر سو احاطه کرده است.

یَوْمَ یَغْشَاهُمُ ﭐلْعَذَابُ مِن فَوْقِهِمْ وَمِن تَحْتِ أَرْجُلِهِمْ وَیَقُولُ ذُوقُواْ مَا کُنتُمْ تَعْمَلُونَ ﴿55﴾
(عنکبوت55)-روزی که عذاب احاطه‏شان می‏کند از بالای سر و پایین پا ، و خدا به ایشان می‏گوید بچشید آنچه را که می‏کردید.

یَا عِبَادِیَ ﭐلَّذِینَ ءَامَنُواْ إِنَّ أَرْضِی وَاسِعَهٌ فَإِیَّایَ فَـﭑعْبُدُونِ ﴿56﴾
(عنکبوت56)-ای بندگان من که ایمان آورده‏اید به درستی که زمین من پهناور است پس تنها مرا عبادت کنید.

کُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَهُ ﭐلْمَوْتِ ثُمَّ إِلَیْنَا تُرْجَعُونَ ﴿57﴾
(عنکبوت57)-هر نفسی مرگ را خواهد چشید و سپس به سوی ما بازگشت می‏کنید.

وَﭐلَّذِینَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ﭐلصَّالِحَاتِ لَنُبَوِّئَنَّهُم مِّنَ ﭐلْجَنَّهِ غُرَفاً تَجْرِی مِن تَحْتِهَا ﭐلْأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا نِعْمَ أَجْرُ ﭐلْعَامِلِینَ ﴿58﴾
(عنکبوت58)-و کسانی که ایمان آورده و عمل صالح می‏کنند ما در غرفه‏های بهشتی منزلشان می‏دهیم غرفه‏هایی که از پایین آن نهرها جاری است و ایشان همیشه در آن خواهند بود و چقدر خوب است پاداش اهل عمل.

ﭐلَّذِینَ صَبَرُواْ وَعَلَىٰ رَبِّهِمْ یَتَوَکَّلُونَ ﴿59﴾
(عنکبوت59)-یعنی کسانی که صبر کرده و بر پروردگار خود توکل می‏کنند.

وَکَأَیِّن مِن دَابَّهٍ لَا تَحْمِلُ رِزْقَهَا ﭐللَّهُ یَرْزُقُهَا وَإِیَّاکُمْ وَهُوَ ﭐلسَّمِیعُ ﭐلْعَلِیمُ ﴿60﴾
(عنکبوت60)-و چه بسیار جنبده‏ای که نمی‏تواند رزق خود را تامین کند خدا آنها را و شما را روزی می‏دهد و او شنوای دانا است.

وَلَئِن سَأَلْتَهُم مَّنْ خَلَقَ ﭐلسَّمَاوَاتِ وَﭐلْأَرْضَ وَسَخَّرَ ﭐلشَّمْسَ وَﭐلْقَمَرَ لَیَقُولُنَّ ﭐللَّهُ فَأَنَّىٰ یُؤْفَکُونَ ﴿61﴾
(عنکبوت61)-و اگر از ایشان بپرسی چه کسی آسمانها و زمین را آفرید و چه کسی آفتاب و ماه را به فرمان خود درآورده قطعا می‏گویند الله با این حال از خداپرستی یک جا برگردانده می‏شوند.

ﭐللَّهُ یَبْسُطُ ﭐلرِّزْقَ لِمَن یَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ وَیَقْدِرُ لَهُ إِنَّ ﭐللَّهَ بِکُلِّ شَیْءٍ عَلِیمٌ ﴿62﴾
(عنکبوت62)-این خدا است که روزی را برای هر یک از بندگانش که بخواهد فراخ و برای هر کس که بخواهد تنگ می‏کند که خدا به هر چیزی داناست.

وَلَئِن سَأَلْتَهُم مَّن نَّزَّلَ مِنَ ﭐلسَّمَاءِ مَاءً فَأَحْیَا بِهِ ﭐلْأَرْضَ مِن بَعْدِ مَوْتِهَا لَیَقُولُنَّ ﭐللَّهُ قُلِ ﭐلْحَمْدُ لِلَّهِ بَلْ أَکْثَرُهُمْ لَا یَعْقِلُونَ ﴿63﴾‏
(عنکبوت63)-و اگر از ایشان بپرسی چه کسی از آسمان آبی چنان می‏فرستد و زمین را بعد از مردنش زنده می‏کند حتما خواهند گفت الله ، تو بگو الحمد لله ، اما بیشترشان تعقل نمی‏کنند.

وَمَا هَـٰذِهِ ﭐلْحَیَاهُ ﭐلدُّنْیَا إِلَّا لَهْوٌ وَلَعِبٌ وَإِنَّ ﭐلدَّارَ ﭐلْئَاخِرَهَ لَهِیَ ﭐلْحَیَوَانُ لَوْ کَانُواْ یَعْلَمُونَ ﴿64﴾
(عنکبوت64)-و این زندگی دنیا چیزی جز لهو و بازی نیست و به درستی که زندگی حقیقی ، آخرت است اگر بنای فهمیدن داشته باشند.

فَإِذَا رَکِبُواْ فِی ﭐلْفُلْکِ دَعَوُاْ ﭐللَّهَ مُخْلِصِینَ لَهُ ﭐلدِّینَ فَلَمَّا نَجَّاهُمْ إِلَى ﭐلْبَرِّ إِذَا هُمْ یُشْرِکُونَ ﴿65﴾
(عنکبوت65)-پس چون به کشتی سوار شوند خدا را همی خوانند و دین را خالص برای او دانند اما همین که ایشان را نجات داده و به خشکی می‏رساند باز هم شرک می‏ورزند.

لِیَکْفُرُواْ بِمَا ءَاتَیْنَاهُمْ وَلِیَتَمَتَّعُواْ فَسَوْفَ یَعْلَمُونَ ﴿66﴾
(عنکبوت66)-تا نعمت‏های ما را که به ایشان داده‏ایم کفران کنند ، باشد و هر چه می‏خواهند بهره‏گیری بکنند که به زودی می‏دانند که چه کردند.

أَوَلَمْ یَرَوْاْ أَنَّا جَعَلْنَا حَرَماً ءَامِناً وَیُتَخَطَّفُ ﭐلنَّاسُ مِنْ حَوْلِهِمْ أَفَبِـﭑلْبَاطِلِ یُؤْمِنُونَ وَبِنِعْمَهِ ﭐللَّهِ یَکْفُرُونَ ﴿67﴾
(عنکبوت67)-آیا ندیدند که ما حرمی ایمن قرار دادیم که همواره در آن جا از نعمت امنیت برخوردار بودند با اینکه اقوام دیگر که پیرامون ایشانند همه روزه مورد دستبرد دشمنند ؟ آیا به باطل می‏گروند و به نعمت خدا کفران می‏ورزند.

وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ ﭐفْتَرَىٰ عَلَى ﭐللَّهِ کَذِباً أَوْ کَذَّبَ بِـﭑلْحَقِّ لَمَّا جَاءَهُ أَلَیْسَ فِی جَهَنَّمَ مَثْوًى لِّلْکَافِرِینَ ﴿68﴾
(عنکبوت68)-کیست ستمکارتر از کسی که بر خدا به دروغ افتراء بندد و یا حق را بعد از آمدنش تکذیب کند آیا در جهنم جایی برای کفار نیست.

وَﭐلَّذِینَ جَاهَدُواْ فِینَا لَنَهْدِیَنَّهُمْ سُبُلَنَا وَإِنَّ ﭐللَّهَ لَمَعَ ﭐلْمُحْسِنِینَ ﴿69﴾
(عنکبوت69)-و کسانی که در اقامه دین ما مجاهده می‏کنند ما به سوی راه‏های خود هدایتشان می‏کنیم و خدا همواره با نیکوکاران است.