منظور از واژه مُضْغَه چیست؟
«مُضْغَه» از مادّه «مَضْغ» به معنى جویدن غذا است؛ و به معنى قطعه اى از گوشت است به اندازه اى که انسان یکبار می جود به شرط اینکه هنوز پخته نشده باشد. اطلاق این واژه بر یکى از مراحل جنین که بعد از حالت «علقه» است به خاطر شباهتى است که با چنین گوشتى دارد.
«مُضْغَه» از مادّه «مَضْغ» به معنى جویدن غذا است؛ و به معنى قطعه اى از گوشت است به اندازه‌اى که انسان یکبار می جود به شرط اینکه هنوز پخته نشده باشد. اطلاق این واژه بر یکى از مراحل جنین که بعد از حالت «علقه» است، به خاطر شباهتى است که با چنین گوشتى دارد.
در این هنگام جنین به صورت قطعه گوشت سرخ رنگى درمی آید که در آن رگ هاى فراوان سبز رنگى است؛ و گاه گفته می شود: «قَلْبُ اْلاَنْسانِ مُضْغَهٌ مِنْ جَسَدِهِ»؛ (قلب انسان قطعه گوشتى از جسد او است) این تعبیرات همه به یک ریشه باز می گردد.(1)،(2)
پی نوشت:
(1). معجم مقاییس اللغه، ابن فارس، احمد بن فارس، محقق / مصحح: هارون، عبدالسلام محمد، مکتب الاعلام الاسلامی، قم، چاپ اول، بی تا، ج 5، ص 330؛ المفردات فی غریب القرآن، راغب اصفهانى حسین بن محمد، تحقیق: صفوان عدنان داود، دارالعلم- الدار الشامیه، دمشق –بیروت، چاپ اول، 1412 ق، ص 770، مضغ ؛ مجمع البحرین، طریحى فخر الدین، تحقیق: سید احمد حسین، کتابفروشى مرتضوى، تهران، چاپ سوم، 1375 ش، ج 5، ص 16؛ لسان العرب، ابن منظور محمد بن مکرم، دار صادر، بیروت، چاپ سوم، 1414 ق، ج 8، ص 451؛ الصحاح، جوهرى، اسماعیل بن حماد، محقق / مصحح: عطار، احمد عبد الغفور، دار العلم للملایین، چاپ اول، بیروت، بی تا، ج 4، ص 1326.
(2). پیام قرآن، مکارم شیرازی، ناصر، انتشارات دارالکتب الاسلامیه، تهران، 1386 هـ ش، چاپ نهم، ج 2، ص 75.