گاه برخی ساختمان روح و فکر انسان را با ساختمان مغزهاى الکترونیکى مقایسه می کنند؛ در حالى که بسیار تفاوت دارند. زیرا دامنه فعالیت مغزهاى الکترونیکى محدود به حافظه ای است که توسط انسان تغذیه شده؛ در حالى که دامنه فعالیت فکر انسان نامحدود است. علاوه بر اینکه مغزهای الکترونیکی فاقد ابتکار و اندیشه اند. وانگهى بر فرض مقایسه این دو؛ آیا عاقلانه است گفته شود، طبیعت بى روح و فاقد عقل، پدید آورنده روح و عقل و ابتکار است؟ کدام عقلی ساختن یک مغز الکترونیکى به وسیله یک انسان بى سواد را می پذیرد.
گاه بعضى از ناآگاهان، ساختمان روح و فکر و مغز انسان را با ساختمان مغزهاى الکترونیکى مقایسه می کنند؛ در حالى که تفاوت این دو با هم از تفاوت هواپیماى بازیچه کودکان با یک هواپیماى غول پیکر واقعى بیشتر است! توضیح اینکه:
فعالیّت مغزهاى الکترونیکى تنها در محدوده حافظه آنها است، و حافظه آنها همان چیزى است که انسان به آنها تغذیه می کند، و لذا در ماوراى این حافظه محدود، مطلقا فعالیّتى ندارند؛ در حالى که دامنه فعالیّت مغز و فکر انسان نامحدود است. بعلاوه مغزهاى الکترونیکى فاقد هرگونه ابتکار و اندیشه در برابر یک حادثه جدید است، هر قدر حادثه ساده باشد. مانند عکس العمل نشان دادن در مقابل وزش یک باد شدید، تا چه رسد به ابتکار و خلاقیت و ابداع در مسائل مهم و پیچیده.
وانگهى فرض کنیم این دو، قابل مقایسه باشند؛ کدام عقل باور می کند که ساختن یک مغز الکترونیکى پیشرفته که اعجوبه صنایع بشرى محسوب می شود به وسیله یک انسان بى سواد و یا حتى کور و کر و دیوانه انجام گرفته باشد. آیا طبیعت بى روح، و فاقد عقل و تفکّر و ابتکار، می تواند پدید آورنده روح و عقل و ابتکار باشد؟ اینجا است که می گوئیم در درون روح انسان هزاران آیهاز آیات پروردگار و نشانه از نشانه هاى او است.(1)
پی نوشت:
(1). پیام قرآن، مکارم شیرازی، ناصر، انتشارات دارالکتب الاسلامیه، تهران، 1386 هـ ش، چاپ نهم، ج 2، ص 127.