نماز شب هشتم ماه شعبان (اقبال الاعمال)
الجزء الثانی؛ الباب التاسع فیما نذکره من فضل شهر شعبان و فوائده و کمال موائده و موارده و فیه فصول؛ فصل فیما نذکره من عمل اللیله الثامنه من شعبان
جلد دوم؛ باب نهم: فضیلت ماه شعبان و مزایا و اعمال ماه و در این باب فصل هایی قرار دارد، فصل بیست و پنجم، عمل شب هشتم ماه شعبان:
وَجَدْنَاهُ مَرْوِیّاً عَنِ النَّبِیِّ ص قَالَ
در حدیثى به نقل از پیامبر اکرم-صلّى اللّه علیه و آله و سلّم-آمده است:
وَ مَنْ صَلَّى فِی اللَّیْلَهِ الثَّامِنَهِ مِنْ شَعْبَانَ رَکْعَتَیْنِ یَقْرَأُ فِی الْأُولَى فَاتِحَهَ الْکِتَابِ[1] مَرَّهً وَ خَمْسَ مَرَّاتٍ آمَنَ الرَّسُولُ إِلَى آخِرِهِ[2] وَ خَمْسَ عَشْرَهَ مَرَّهً قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ[3]
هرکس در شب هشتم ماه شعبان دو رکعت نماز-در رکعت اول «فاتحه الکتاب» یک بار و آیه‌ى آمَنَ اَلرَّسُولُ … را تا آخر پنج بار و سوره‌ى «قُلْ هُوَ اَللّهُ أَحَدٌ» پانزده بار-بخواند،
وَ فِی الرَّکْعَهِ الثَّانِیَهِ فَاتِحَهَ الْکِتَابِ مَرَّهً قُلْ إِنَّما أَنَا بَشَرٌ مِثْلُکُمْ[4] مَرَّهً وَ خَمْسَ عَشْرَهَ مَرَّهً قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ
و در رکعت دوم «فاتحه الکتاب» یک بار و آیه «قُلْ إِنَّما أَنَا بَشَرٌ مِثْلُکُمْ » یک بار و «قُلْ هُوَ اَللّهُ أَحَدٌ» پانزده بار؛
فَلَوْ کَانَتْ ذُنُوبُهُ أَکْثَرَ مِنْ زَبَدِ الْبَحْرِ لَا یُخْرِجُهُ اللَّهُ مِنَ الدُّنْیَا إِلَّا طَاهِراً وَ کَأَنَّمَا قَرَأَ التَّوْرَاهَ وَ الْإِنْجِیلَ وَ الزَّبُورَ وَ الْفُرْقَان
اگر به اندازه‌ى خار و خاشاک کف دریا گناه داشته باشد، پاکیزه از دنیا می‌رود و گویى که تورات، انجیل، زبور و فرقان [قرآن]را قرائت کرده است.
[1]) سوره الحمد(فاتحه)
[2]) سوره البقره، آیه 285-286
[3]) سوره التوحید(الاخلاص)
[4]) سوره الکهف، آیه 110
نماز شب هشتم ماه شعبان (بلدالامین)
ذکر جمله من النوافل و صلوات الحوائج و الاستخارات، و أما صلوات شعبان فمرویه عن النبی ص نقلتها من بعض کتب المزارات
تعدادی از نمازهای نافله، حاجت و استخاره را بیان می کنیم؛ و اما نمازهای ماه شعبان که از پیامبر صلی الله علیه و آله روایت شده و از بعضی کتب المزارات نقل شده اند
فَمَنْ صَلَّى فِی اللَّیْلَهِ الثَّامِنَهِ رَکْعَتَیْنِ فِی الْأُولَى بِالْحَمْدِ[1] وَ التَّوْحِیدِ[2] خَمْسَ عَشْرَهَ
هر کس در شب پنجم ماه شعبان این نماز را بخواند، دو رکعت در رکعت اول یک بار سوره حمد و پانزده بار سوره توحید
وَ فِی الثَّانِیَهِ بِالْحَمْدِ وَ قَوْلِهِ تَعَالَى قُلْ إِنَّما أَنَا بَشَرٌ مِثْلُکُمْ الْآیَهَ[3] ثُمَّ یَقْرَأُ التَّوْحِیدَ خَمْسَ عَشْرَهَ
و در رکعت دوم یک بار سوره حمد و آیه «قُلْ إِنَّما أَنَا بَشَرٌ مِثْلُکُمْ» و سپس پانزده مرتبه سوره توحید قرائت شود،
غُفِرَتْ ذُنُوبُهُ وَ لَوْ کَانَتْ کَزَبَدِ الْبَحْرِ وَ کَأَنَّمَا قَرَأَ الْکُتُبَ الْأَرْبَعَ
اگر گناهان او بیشتر از کف دریا بوده بیرون نمی رود از دنیا مگر طاهر و پاک شود، مثل این که تورات و انجیل و زبور و فرقان را خوانده باشد
[1]) سوره الحمد(فاتحه)
[2]) سوره التوحید(الاخلاص)
[3]) سوره الکهف، آیه 110
نماز شب هشتم ماه شعبان (زاد المعاد)
نمازهاى مخصوص شب‌ها که به اسانید معتبره وارد نشده و علما ذکر کرده‌اند؛ شب هشتم دو رکعت در رکعت اوّل حمد و آیه‌ى آمن الرّسول تا آخر سوره [1] و پانزده مرتبه توحید و در رکعت دوم حمد و آیه قل انّما أنا بشر[2] و پانزده مرتبه توحید؛
[1] ) سوره بقره، آیات 285 و 286
[2] ) سوره کهف، آیه 110
نماز شب هشتم ماه شعبان (وسائل الشیعه)
ابواب بقیه الصلوات المندوبه؛ باب استحباب صلاه کل لَیله من شعبان و کیفیتها
بابهای باقیمانده نمازهای مستحبی؛ باب مستحب بودن نماز در هر شب از ماه شعبان و کیفیت آنها؛
إِبْرَاهِیمُ بْنُ عَلِیٍّ الْکَفْعَمِیُّ فِی الْمِصْبَاحِ عَنِ النَّبِیِّ ص قَالَ:
ابراهیم بن علی کفعمی در مصباح به نقل از پیامبر صلی الله علیه و آله آورده است که فرمود:
مَنْ صَلَّى فِی اللَّیْلَهِ الثَّامِنَهِ مِنْ شَعْبَانَ رَکْعَتَیْنِ فِی الْأُولَى بِالْحَمْدِ- وَ التَّوْحِیدِ خَمْسَ عَشْرَهَ مَرَّهً وَ فِی الثَّانِیَهِ بِالْحَمْدِ- وَ قَوْلِهِ قُلْ إِنَّما أَنَا بَشَرٌ مِثْلُکُمْ الْآیَهَ [1] ثُمَّ یَقْرَأُ التَّوْحِیدَ خَمْسَ عَشْرَهَ غَفَرَ اللَّهُ لَهُ ذُنُوبَهُ وَ لَوْ کَانَتْ کَزَبَدِ الْبَحْرِ وَ کَأَنَّمَا قَرَأَ الْکُتُبَ الْأَرْبَع
هر کس در شب هشتم ماه شعبان، دو رکعت نماز بخواند در رکعت اول، سوره حمد یک بار و سوره توحید پانزده بار و در رکعت دوم، حمد یک بار و آیه «قُلْ إِنَّما أَنَا بَشَرٌ مِثْلُکُمْ» یک بار و سوره توحید پانزده بار، خداوند گناهان او را می آمرزد اگر به اندازه‌ى خار و خاشاک کف دریا گناه داشته باشد، و گویى که کتب اربعه (تورات، انجیل، زبور و فرقان [قرآن]) را قرائت کرده است.
[1] ) سوره کهف، آیه 110