نماز در شب نیمه رجب

نماز مستحبی در شب نیمه رجب (مفاتیح الجنان)

اعمال مخصوصه ماه رجب: شب نیمه رجب و در آن چند عمل است: شیخ در مصباح فرموده روایت کرده داود بن سرحان از حضرت صادق علیه السلام که فرمود بجا می ‏آورى در شب نیمه رجب دوازده رکعت نماز می ‏خوانى در هر رکعت حمد و سوره و چون فارغ شدى از نماز می ‏خوانى بعد از آن حمد و معوذتین و سوره اخلاص و آیه الکرسی را چهار مرتبه و می‏ گویى بعد از آن‏

سُبْحَانَ اللَّهِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ وَ اللَّهُ أَکْبَرُ

منزّه است خدا و سپاس خاص اوست و معبودى جز او نیست و او بزرگتر از هر وصفى است

چهار مرتبه، پس می ‏گویى‏:

اللَّهُ اللَّهُ رَبِّی لاَ أُشْرِکُ بِهِ شَیْئًا وَ مَا شَاءَ اللَّهُ لاَ قُوَّهَ إِلاَّ بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ‏

خدایا خدایا پروردگارا چیزى را شریک او نسازم،و هرچه او خواهد شود نیرویى نیست جز خداى برتر و بزرگ.

نماز مستحبی در شب نیمه رجب (بلدالامین)

ذکر جمله من النوافل و صلوات الحوائج و الاستخارات‏، و اما صلوات رجب؛ تتمه ذکر ابن باقی رحمه الله فی اختیاره‏
تعدادی از نمازهای نافله، حاجت و استخاره را بیان می کنیم؛ نمازهای ماه رجب، ابن باقی رحمه الله علیه در کتاب اختیارش گفته است
وَ صَلَاهُ لَیْلَهِ النِّصْفِ مِنْ رَجَبٍ اثْنَتَیْ عَشْرَهَ رَکْعَهً: عَنِ الصَّادِقِ ع‏

و نماز در شب نیمه (پانزدهم) ماه رجب، دوازده رکعت است که از امام صادق علیه السلام نقل شده است:

فِی کُلٍّ بِالْحَمْدِ وَ سُورَهٍ فَإِذَا سَلَّمَ قَرَأَ الْحَمْدَ[1] وَ الْمُعَوِّذَتَیْنِ[2] وَ التَّوْحِیدَ[3] وَ آیَهَ الْکُرْسِیِّ[4] وَ الْبَاقِیَاتِ الصَّالِحَاتِ أَرْبَعاً أَرْبَعاً ثُمَّ تَقُولُ

در هر رکعت حمد و سوره قرائت شودف سپس سلام دهد و بخواند: سوره های حمد، فلق، ناس، توحید و آیه الکرسی و ذکر «باقیات الصالحات»(سُبْحَانَ اللَّهِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ وَ اللَّهُ أَکْبَرُ) هر کدام چهار مرتبه سپس می گویی:

اللَّهُ اللَّهُ رَبِّی لَا أُشْرِکُ بِهِ شَیْئاً وَ (ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّهَ إِلَّا بِاللَّهِ‏)[5] الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ‏

[1]) سوره الحمد(فاتحه)
[2]) سوره الفلق و الناس
[3]) سوره التوحید(الاخلاص)
[4]) سوره البقره، آیات 255-257

نماز مستحبی در شب نیمه رجب (اقبال الاعمال)

الجزء الثانی؛ الباب الثامن فیما نذکره مما یختص بشهر رجب و برکاته و ما نختاره من عباداته و خیراته‏ و فیه فصول‏، فصل فیما نذکره من صلاه أخرى فی لیله النصف من رجب‏

جلد دوم؛ باب هشتم: اعمال مخصوص ماه رجب و برکات و خیرات آن، فصل پنجاه و پنجم، نماز دیگر در شب نیمه‌ى ماه رجب (دومین نماز):

رُوِّینَا ذَلِکَ بِإِسْنَادِنَا إِلَى جَدِّی أَبِی جَعْفَرٍ الطُّوسِیِّ بِإِسْنَادِهِ إِلَى دَاوُدَ بْنِ سِرْحَانَ عَنِ الصَّادِقِ ع قَالَ‏
جدّم «ابو جعفر طوسى» نقل کرده است که امام صادق-علیه السّلام-فرمود:

تُصَلِّی لَیْلَهَ النِّصْفِ مِنْ رَجَبٍ اثْنَتَیْ عَشْرَهَ رَکْعَهً تَقْرَأُ فِی کُلِّ رَکْعَهٍ الْحَمْدَ وَ سُورَهً فَإِذَا فَرَغْتَ مِنَ الصَّلَوَاتِ [الصَّلَاهِ] قَرَأْتَ بَعْدَ ذَلِکَ الْحَمْدَ[1] [مَرَّهً] وَ الْمُعَوِّذَتَیْنِ[2] وَ سُورَهَ الْإِخْلَاصِ[3] وَ آیَهَ الْکُرْسِیِّ[4] أَرْبَعَ مَرَّاتٍ وَ تَقُولُ بَعْدَ ذَلِکَ
در شب نیمه‌ى ماه رجب  دوازده رکعت نماز-در هر رکعت سوره‌ى «حمد» و یک سوره را [به دلخواه]-بخوان و وقتى نماز را به پایان بردى، سوره‌ى «حمد» و دو سوره‌ى معوذتین و سوره‌ى «اخلاص» و آیه الکرسى را  چهار  بار بخوان و بعد از خواندن این‌ها

سُبْحَانَ اللَّهِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَ اللَّهُ أَکْبَرُ
پاک و منزه است خدا و ستایش از آن او است و معبودى جز او نیست و خدا بزرگ‌تر است.
أَرْبَعَ مَرَّاتٍ ثُمَّ تَقُولُ

چهار  بار بگو، سپس بگو:

اللَّهُ اللَّهُ رَبِّی وَ لَا أُشْرِکُ بِهِ شَیْئاً مَا شَاءَ اللَّهُ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّهَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیم‏
خدا خدا پروردگار من است، هیچ‌چیز را شریک او قرار نمی‌دهم، هرچه خدا خواست همان می‌شود و هیچ دگرگونى و نیرویى جز به وسیله‌ى خداوند بلندپایه و بزرگ تحقق نمی‌یابد.

[1]) سوره الحمد
[2]) سوره الفلق و الناس
[3]) سوره الاخلاص
[4]) سوره البقره، آیات 255-257

نماز مستحبی در شب نیمه رجب (زاد المعاد)

اعمال شب نیمه رجب؛ شیخ طوسى رحمه اللّه به سند صحیح از حضرت صادق علیه السّلام روایت کرده است که در شب نصف رجب دوازده رکعت نماز به جاى آورى، یعنى به شش سلام، با حمد و هرسوره که خواهى، و چون فارغ شوى، هریک از سوره‌ى حمد و قل اعوذ بربّ الفلق و قل اعوذ بربّ الناس و قل هو اللّه احد و آیه الکرسى چهار مرتبه می‌خوانى، پس چهار مرتبه می‌گویى:

سبحان اللّه و الحمد للّه و لا إله إلاّ اللّه و اللّه أکبر[1]

منزه است خدا و ستایش بر خدا راست و نیست معبودى جز خدا و خدا بزرگ‌تر است.

پس می‌گویى:

أللّه أللّه ربّى لا أشرک به شیئا، ما شاء اللّه (لا حول)  [2] و لا قوّه إلاّ باللّه (العلى العظیم)[3][4]

خدا، خدا پروردگار من است، شریک قرار ندهم به او چیزى را و آنچه خدا خواهد، می‌شود، نیست جنبشى و نه نیرویى جز به مدد خداى.

[1] ) بحار الانوار، ج  ٧ ، ص  ٣٠٣ ؛ اقبال اعمال: ص  ١۵۶ .
[2] ) در نسخه نیست.
[3] ) در نسخه نیست.
[4] ) اقبال الأعمال، ج  ٣ ، ص  ٢٣۴ .