فضیلت دعای امام صادق (ع) در وداع ماه رمضان
الجزء الأول؛ أبواب أحکام شهر رمضان؛ الباب الرابع و الثلاثین فیما نذکره من زیادات و دعوات فی آخر لیله منه
جلد اول، باب های احکام ماه رمضان؛ باب سی و چهارم- اعمال و دعاهای مخصوص شب سی ام ماه رمضان، پنجمین دعای وداع ماه رمضان:
رَوَیْنَاهُ بِإِسْنَادِنَا إِلَى أَبِی مُحَمَّدٍ هَارُونَ بْنِ مُوسَى التَّلَّعُکْبَرِیِّ رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُ بِإِسْنَادِهِ إِلَى أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع
در حدیث دیگر از امام صادق-علیه السّلام-آمده است:
قَالَ مَنْ وَدَّعَ شَهْرَ رَمَضَانَ فِی آخِرِ لَیْلَهٍ مِنْهُ وَ قَالَ
هرکس در آخرین شب، ماه رمضان، با آن وداع نموده و بگوید:
اللَّهُمَّ لَا تَجْعَلْهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنْ صِیَامِی لِشَهْرِ رَمَضَانَ وَ أَعُوذُ بِکَ أَنْ یَطْلُعَ فَجْرُ هَذِهِ اللَّیْلَهِ إِلَّا وَ قَدْ غَفَرْتَ لِی
خداوندا، این ماه رمضان را آخرین دیدار ما با روزهى آن قرار مده. به تو پناه میبرم از اینکه سپیدهدم این شب بدمد و مرا نیامرزیده باشى.
غَفَرَ اللَّهُ تَعَالَى لَهُ قَبْلَ أَنْ یُصْبِحَ وَ رَزَقَهُ الْإِنَابَهَ إِلَیْه
پیش از آنکه صبح بر او وارد شود، خداوند متعال او را میآمرزد و توفیق توبه و بازگشت به خود را به او روزى میکند.