زیارت رجبیه در ماه رجب
اعمال مشترک روزهای ماه رجب: متعلق به همه ماه است و اختصاصی به روز معیّن ندارد و آن چند امر است: هفتم و نیز شیخ روایت کرده از جناب ابو القاسم حسین بن روح رضی الله عنه که نایب خاص حضرت صاحب الامر علیه السلام است که فرمود زیارت کن در هر مشهدى که باشى از مشاهد مشرفه در ماه رجب به این زیارت می گویى چون داخل شدى
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی أَشْهَدَنَا مَشْهَدَ أَوْلِیَائِهِ فِی رَجَبٍ وَ أَوْجَبَ عَلَیْنَا مِنْ حَقِّهِمْ مَا قَدْ وَجَبَ
ستایش خداى راست که ما را به حضور اولیاء و دوستانش در ماه رجب رسانید و بر ما از حق آنها واجب کرد آنچه واجب کرد
وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ الْمُنْتَجَبِ وَ عَلَى أَوْصِیَائِهِ الْحُجُبِ
و درود خداى بر محمد برگزیده (ص) و بر اوصیاى او که در پرده محجوبند
اللَّهُمَّ فَکَمَا أَشْهَدْتَنَا مَشْهَدَهُمْ (مَشَاهِدَهُمْ) فَأَنْجِزْ لَنَا مَوْعِدَهُمْ
بار خدایا پس چنانکه ما را به حضورشان رسانیدى به وعدهگاه آنها هم که بهشت است برسان
وَ أَوْرِدْنَا مَوْرِدَهُمْ غَیْرَ مُحَلَّئِینَ عَنْ وِرْدٍ فِی دَارِ الْمُقَامَهِ وَ الْخُلْدِ
و به منزل و مأواى آنها ببر و در دار آنها که دار ابدى و بهشت مخلد است وارد گردان
وَ السَّلاَمُ عَلَیْکُمْ إِنِّی (قَدْ) قَصَدْتُکُمْ وَ اعْتَمَدْتُکُمْ بِمَسْأَلَتِی وَ حَاجَتِی وَ هِیَ فَکَاکُ رَقَبَتِی مِنَ النَّارِ
و سلام بر شما باد من قصد درگاه شما کردم و کرم شما را به گرو حاجت و سؤال خود گرفته ام و آن سؤال آزاد شدنم از آتش دوزخ است
وَ الْمَقَرُّ مَعَکُمْ فِی دَارِ الْقَرَارِ مَعَ شِیعَتِکُمُ الْأَبْرَارِ وَ السَّلاَمُ عَلَیْکُمْ بِمَا صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَى الدَّارِ
و منزل یافتن با شما و با شیعیان پاکتان بر قرارگاه بهشتى و سلام بر شما باد که صبر در بلا کردید پس چه نیکو مقام بهشت را یافتید
أَنَا سَائِلُکُمْ وَ آمِلُکُمْ فِیمَا إِلَیْکُمُ التَّفْوِیضُ وَ عَلَیْکُمُ التَّعْوِیضُ فَبِکُمْ یُجْبَرُ الْمَهِیضُ
من سائل به درگاه شمایم و امیدم به خیرى است که مفوض به شماست و عوض آن بر شماست پس بواسطه آن دلهاى شکسته جبران می شود
وَ یُشْفَى الْمَرِیضُ وَ مَا تَزْدَادُ الْأَرْحَامُ وَ مَا تَغِیضُ
و مریض شفا می یابد و رحم‌ها زیاد یا کم می زاید
إِنِّی بِسِرِّکُمْ مُؤْمِنٌ (مُؤَمِّمٌ) وَ لِقَوْلِکُمْ مُسَلِّمٌ وَ عَلَى اللَّهِ بِکُمْ مُقْسِمٌ
من به حقیقت شما ایمان دارم و به قول شما تسلیم و بر خدا به شما سوگند یاد می کنم
فِی رَجْعِی بِحَوَائِجِی وَ قَضَائِهَا وَ إِمْضَائِهَا وَ إِنْجَاحِهَا وَ إِبْرَاحِهَا (إِیزَاحِهَا) وَ بِشُئُونِی لَدَیْکُمْ وَ صَلاَحِهَا
در بازگشتم در حوایج واداى حوایجم و امضاء و برآوردن حاجتهایم و بزرگ شدنش مطابق شئونى که مرا نزد شماست و مصلحت آنها
وَ السَّلاَمُ عَلَیْکُمْ سَلاَمَ مُوَدِّعٍ وَ لَکُمْ حَوَائِجَهُ مُودِعٍ (مُودِعٌ)
و سلام بر شما سلام وداع کننده که حاجتهایش نزد شما ودیعه است
یَسْأَلُ اللَّهَ إِلَیْکُمُ الْمَرْجِعَ وَ سَعْیَهُ (سَعْیُهُ) إِلَیْکُمْ غَیْرَ (غَیْرُ) مُنْقَطِعٍ وَ أَنْ یَرْجِعَنِی مِنْ حَضْرَتِکُمْ خَیْرَ مَرْجِعٍ
و از خدا درخواست می کند بازگشت بسوى شما را و سعى او بسوى شما منقطع بشود و از درگاه شما بسوى بهترین بازگشت رجوع کند
إِلَى جَنَابٍ مُمْرِعٍ وَ خَفْضِ عَیْشٍ مُوَسَّعٍ وَ دَعَهٍ وَ مَهَلٍ إِلَى حِینِ (خَیْرِ) الْأَجَلِ
به آستان با خیر و برکت و عیش وسیع و راحت و پاینده تا هنگام اجل
وَ خَیْرِ مَصِیرٍ وَ مَحَلٍّ فِی النَّعِیمِ الْأَزَلِ وَ الْعَیْشِ الْمُقْتَبَلِ
و منزل و محلم را نیکو در بهشت پر نعمت ازلى و زندگانى پسندیده
وَ دَوَامِ الْأُکُلِ وَ شُرْبِ الرَّحِیقِ وَ السَّلْسَلِ (السَّلْسَبِیلِ) وَ عَلٍّ وَ نَهَلٍ لاَ سَأَمَ مِنْهُ وَ لاَ مَلَلَ
و اکل و شرب دائم و رحیق و سلسبیل و آشامیدن گوارا که هیچ از آن ناگوار و ملال نباشد
وَ رَحْمَهُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ وَ تَحِیَّاتُهُ عَلَیْکُمْ حَتَّى الْعَوْدِ إِلَى حَضْرَتِکُمْ وَ الْفَوْزِ فِی کَرَّتِکُمْ وَ الْحَشْرِ فِی زُمْرَتِکُمْ
و رحمت خدا و برکاتش و تحیت و لطفش تا هنگام بازگشت به حضور شما و فایز شدن در بازگشت شما و محشور شدن در زمره شما
وَ رَحْمَهُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ عَلَیْکُمْ وَ صَلَوَاتُهُ وَ تَحِیَّاتُهُ وَ هُوَ حَسْبُنَا وَ نِعْمَ الْوَکِیلُ
و رحمت و برکات خدا بر شما باد و درود او و تحیت و ثناى آن خدا و او ما را کفایت است و نیکو وکیلى است.
زیارت مشاهد مشرفه (رجبیه) در ماه رجب (اقبال الاعمال)
الجزء الثانی؛ الباب الثامن فیما نذکره مما یختص بشهر رجب و برکاته و ما نختاره من عباداته و خیراته و فیه فصول، فصل فیما نذکره من زیاره مختصه بشهر رجب [من شهر رجب]
جلد دوم؛ باب هشتم: اعمال مخصوص ماه رجب و برکات و خیرات آن، فصل یازدهم، زیارت مخصوص ماه رجب:
اعلم أن هذه الزیاره التی یأتی ذکر صفتها لیست متعینه لأول لیله من الشهر و لکنها متعینه للشهر کله فنذکرها فی أول لیله منه لأنه وقتها فلا تؤخرها عنه
زیارتى که ذکر خواهیم کرد، مخصوص شب اول ماه رجب نیست، بلکه مخصوص کلّ این ماه است، ولى ما در شب اول یادآور می‌شویم؛ زیرا شب اول، اولین زمان زیارت است و بهتر است از آن به تأخیر انداخته نشود.
رَوَیْنَاهَا بِإِسْنَادِنَا إِلَى جَدِّی أَبِی جَعْفَرٍ الطُّوسِیِّ ره فِیمَا ذَکَرَهُ عَنِ ابن عباس [أبی عباس] [ابْنِ عَیَّاشٍ] قَالَ حَدَّثَنِی خَیْرُ [جبیر] بْنُ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ مولانا [مَوْلَاهُ] یَعْنِی أَبَا الْقَاسِمِ [الْحُسَیْنَ] بْنَ رُوحٍ رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ
در هر حال، جدّم «ابو جعفر طوسى» -رضى اللّه عنه-به نقل از «ابن عیّاش» آورده است که «خیر [جبیر]بن عبد اللّه» گفت مولایمان «ابو القاسم حسین بن روح» -رضى اللّه عنه- فرمود:
زُرْ أَیَّ الْمَشَاهِدِ کُنْتَ بِحَضْرَتِهَا [تحضر بها] فِی رَجَبٍ تَقُولُ
در ماه رجب، در هرکدام از حرم‌ها که حضور یافتى، این چنین زیارت کن:
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی أَشْهَدَنَا مَشْهَدَ أَوْلِیَائِهِ فِی رَجَبٍ وَ أَوْجَبَ عَلَیْنَا مِنْ حَقِّهِمْ مَا قَدْ وَجَبَ
ستایش خدا را که در ماه رجب ما را در حرم دوستانش حاضر ساخت و آن مقدار از حق آنان را که بر ما واجب است، بر ما بایسته نمود
وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ الْمُنْتَجَبِ وَ عَلَى أَوْصِیَائِهِ الْحُجُبِ
و درود خدا بر حضرت محمد که گزیده‌ى خدا است و بر جانشینان او که دربان‌هاى او [خداوند، یا حضرت رسول]هستند.
اللَّهُمَّ فَکَمَا أَشْهَدْتَنَا مشاهدهم [مَشْهَدَهُمْ] فَأَنْجِزْ لَنَا مَوْعِدَهُمْ
خداوندا، بنابراین، همان گونه که ما را در حرم‌هاى آنان وارد ساخته‌اى، به وعده‌هاى آنان وفا کن
وَ أَوْرِدْنَا مَوْرِدَهُمْ غَیْرَ مُحَلَّئِینَ عَنْ وُرْدٍ فِی دَارِ الْمُقَامَهِ وَ الْخُلْدِ
و ما را در سرچشمه‌هاى آنان که در سراى پاینده و جاودانه است، وارد گردان، بى‌آنکه ما را از آنجا برانى.
وَ السَّلَامُ عَلَیْکُمْ إِنِّی قَدْ قَصَدْتُکُمْ وَ اعْتَمَدْتُکُمْ بِمَسْأَلَتِی وَ حَاجَتِی وَ هِیَ فَکَاکُ رَقَبَتِی مِنَ النَّارِ
سلام بر شما، من آهنگ شما را کرده‌ام و با درخواست و حاجتم بر شما اعتماد نموده‌ام و آن آزادى‌ام از آتش جهنم
وَ الْمَقَرُّ مَعَکُمْ فِی دَارِ الْقَرَارِ مَعَ شِیعَتِکُمُ الْأَبْرَارِ وَ السَّلَامُ (عَلَیْکُمْ بِما صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَى الدَّارِ)[1]
و استقرار با شما در سراى آرامش همراه با شیعیان نیک شما است. سلام بر شما در برابر شکیبایى‌تان و چه عاقبت‌سراى نیکى!
أَنَا سَائِلُکُمْ وَ آمِلُکُمْ فِیمَا آتیکم [إِلَیْکُمُ] التَّفْوِیضُ وَ عَلَیْکُمُ التَّعْوِیضُ فَبِکُمْ یُجْبَرُ الْمَهِیضُ
من از شما درخواست می‌کنم و به شما امیدوارم در آنچه به شما واگذار شده و دادن پاداش آن نیز بر عهده‌ى شما است؛ زیرا به [وسیله‌ى]شما استخوان شکسته به هم آمده
وَ یُشْفَى الْمَرِیضُ وَ مَا تَزْدَادُ الْأَرْحَامُ وَ مَا تَغِیضُ
و بیمار بهبودى می‌یابد و رحم‌ها بچه‌دار شده و یا سقط می‌کنند.
إِنِّی لسرکم موقن [بِسِرِّکُمْ مُؤْمِنٌ] وَ لِقَوْلِکُمْ مُسَلِّمٌ وَ عَلَى اللَّهِ بِکُمْ مُقْسِمٌ
من به سرّ شما ایمان دارم و تسلیم گفتارتان هستم و شما را به خدا سوگند می‌دهم
فِی رَجْعِی [رجعتی] بِحَوَائِجِی وَ قَضَائِهَا وَ إِنْجَاحِهَا [وَ إِمْضَائِهَا] وَ إِبْرَاحِهَا وَ بِشُئُونِی لَدَیْکُمْ وَ صَلَاحِهَا
که مرا در حالى که حاجتهایم را داده، برآورده، [مسلم و قطعى کرده]، کامیاب نموده و آشکار کنید و کارهایم را در نزدتان سامان دهید.
وَ السَّلَامُ عَلَیْکُمْ سَلَامَ مُوَدِّعٍ وَ لَکُمْ حَوَائِجُهُ مُودِعٌ
سلام بر شما، همانند سلام کسى که از شما خداحافظى می‌کند ولى حاجتهایش را به شما سپرده است
یَسْأَلُ اللَّهَ إِلَیْکُمُ الْمَرْجِعَ وَ سَعْیُهُ إِلَیْکُمْ غَیْرُ مُنْقَطِعٍ وَ أَنْ یُرْجِعَنِی مِنْ حَضْرَتِکُمْ خَیْرَ مَرْجِعٍ
و از خدا می‌خواهد که باز به سوى شما بازگردد و تلاش و بازگشت او به سوى شما پایان نپذیرد
إِلَى جِنَابٍ مُمْرِعٍ وَ خَفْضِ عَیْشٍ مُوَسَّعٍ وَ دَعَهٍ وَ مَهْلٍ إِلَى حِینِ الْأَجَلِ
و این‌که با بهترین بازگشت از حضور شما ازگردد، یعنى به سوى آستانه‌ى پرنعمت و زندگانى آسوده و گسترده و فراخى و آرامش تا به هنگام سرآمد عمر
وَ خَیْرِ مَصِیرٍ وَ مَحَلٍّ فِی النَّعِیمِ الْأَزَلِ وَ الْعَیْشِ الْمُقْتَبَلِ
و بهترین بازگشت و جایگاه در نعمت فراوان ازلى و زندگانى نو
وَ دَوَامِ الْأُکُلِ وَ شُرْبِ الرَّحِیقِ وَ السَّلْسَلِ وَ عَلٍّ وَ نَهَلٍ لَا سَأَمَ مِنْهُ وَ لَا مَلَلَ
و خوراکى‌هاى پیوسته و نوشیدن شراب و نوشیدنى‌هاى گوارا و نوشیدن‌هاى پى‌درپى که از آن خسته و دلتنگ نگردم
وَ رَحْمَهُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ وَ تَحِیَّاتُهُ عَلَیْکُمْ حَتَّى الْعَوْدِ إِلَى حَضْرَتِکُمْ وَ الْفَوْزِ فِی کَرَّتِکُمْ وَ الْحَشْرِ فِی زُمْرَتِکُمْ
و رحمت، برکات و درودهاى خدا بر شما، تا هنگام بازگشت به حضور شما و کامیاب گردیدن به حضور در رجعت شما و زنده شدن جزو گروه شما
وَ رَحْمَهُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ عَلَیْکُمْ وَ صَلَوَاتُهُ وَ تَحِیَّاتُهُ وَ هُوَ حَسْبُنَا (وَ نِعْمَ الْوَکِیل)[2]
و رحمت، برکات، درودها و تحیت‌هاى خدا بر شما و او براى ما کافى است و چه کارگزار خوبى!
[1]) سوره الرعد، آیه 24
[2]) سوره آل عمران، آیه 173
زیارت مشاهد مشرفه در ماه رجب (مصباح المتهجد)
شهر رجب؛ زیاره رواها ابن عیاش
اعمال ماه رجب؛ زیارتی که ابن عیاش نقل می کند:
قَالَ اِبْنُ عَیَّاشٍ حَدَّثَنِی خَیْرُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ مَوْلاَهُ یَعْنِی أَبَا اَلْقَاسِمِ اَلْحُسَیْنَ بْنَ رُوحٍ رَضِیَ اَللَّهُ عَنْهُ قَالَ:
از جناب ابو القاسم حسین بن روح رضی الله عنه که نایب خاص حضرت صاحب الامر علیه السلام است که فرمود
زُرْ أَیَّ اَلْمَشَاهِدِ کُنْتَ بِحَضْرَتِهَا فِی رَجَبٍ تَقُولُ إِذَا دَخَلْتَ-
زیارت کن در هر مشهدى که باشى از مشاهد مشرفه در ماه رجب به این زیارت می گویى چون داخل شدى
اَلْحَمْدُ لِلَّهِ اَلَّذِی أَشْهَدَنَا مَشْهَدَ أَوْلِیَائِهِ فِی رَجَبٍ وَ أَوْجَبَ عَلَیْنَا مِنْ حَقِّهِمْ مَا قَدْ وَجَبَ
وَ صَلَّى اَللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ اَلْمُنْتَجَبِ وَ عَلَى أَوْصِیَائِهِ اَلْحُجُبِ
اَللَّهُمَّ فَکَمَا أَشْهَدْتَنَا مَشْهَدَهُمْ فَأَنْجِزْ لَنَا مَوْعِدَهُمْ
وَ أَوْرِدْنَا مَوْرِدَهُمْ غَیْرَ مُحَلَّئِینَ عَنْ وِرْدٍ فِی دَارِ اَلْمُقَامَهِ وَ اَلْخُلْدِ
وَ اَلسَّلاَمُ عَلَیْکُمْ إِنِّی قَصَدْتُکُمْ وَ اِعْتَمَدْتُکُمْ بِمَسْأَلَتِی وَ حَاجَتِی وَ هِیَ فَکَاکُ رَقَبَتِی مِنَ اَلنَّارِ
وَ اَلْمَقَرُّ مَعَکُمْ فِی دَارِ اَلْقَرَارِ مَعَ شِیعَتِکُمْ اَلْأَبْرَارِ وَ اَلسَّلاَمُ عَلَیْکُمْ بِمٰا صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَى اَلدّٰارِ
أَنَا سَائِلُکُمْ وَ آمِلُکُمْ فِیمَا إِلَیْکُمْ اَلتَّفْوِیضُ وَ عَلَیْکُمُ اَلتَّعْوِیضُ فَبِکُمْ یُجْبَرُ اَلْمَهِیضُ
وَ یُشْفَى اَلْمَرِیضُ وَ مَا تَزْدَادُ اَلْأَرْحَامُ وَ مَا تَغِیضُ
إِنِّی بِسِرِّکُمْ مُؤْمِنٌ وَ لِقَوْلِکُمْ مُسَلِّمٌ وَ عَلَى اَللَّهِ بِکُمْ مُقْسِمٌ
فِی رَجْعِی بِحَوَائِجِی وَ قَضَائِهَا وَ إِمْضَائِهَا وَ إِنْجَاحِهَا وَ إِبْرَاجِهَا وَ بِشُئُونِی لَدَیْکُمْ وَ صَلاَحِهَا
وَ اَلسَّلاَمُ عَلَیْکُمْ سَلاَمَ مُوَدِّعٍ وَ لَکُمْ حَوَائِجَهُ مُوَدِّعٌ
یَسْأَلُ اَللَّهَ إِلَیْکُمْ اَلْمَرْجِعَ وَ سَعْیُهُ إِلَیْکُمْ غَیْرُ مُنْقَطِعٍ وَ أَنْ یُرْجِعَنِی مِنْ حَضْرَتِکُمْ خَیْرَ مَرْجِعٍ
إِلَى جَنَابٍ مُمْرِعٍ وَ خَفْضٍ مُوَسَّعٍ وَ دَعَهٍ وَ مَهَلٍ إِلَى حِینِ اَلْأَجَلِ
وَ خَیْرِ مَصِیرٍ وَ مَحَلٍّ فِی اَلنَّعِیمِ اَلْأَزَلِ وَ اَلْعَیْشِ اَلْمُقْتَبَلِ
وَ دَوَامِ اَلْأَکْلِ وَ شُرْبِ اَلرَّحِیقِ وَ اَلسَّلْسَلِ وَ عَلٍّ وَ نَهَلٍ لاَ سَأَمَ مِنْهُ وَ لاَ مَلَلَ
وَ رَحْمَهُ اَللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ وَ تَحِیَّاتُهُ حَتَّى اَلْعَوْدِ إِلَى حَضْرَتِکُمْ وَ اَلْفَوْزِ فِی کَرَّتِکُمْ وَ اَلْحَشْرِ فِی زُمْرَتِکُمْ
وَ اَلسَّلاَمُ عَلَیْکُمْ وَ رَحْمَهُ اَللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ عَلَیْکُمْ وَ صَلَوَاتُهُ وَ تَحِیَّاتُهُ وَ هُوَ حَسْبُنَا وَ نِعْمَ اَلْوَکِیلُ .