زیارت امام علی (ع) در شب مبعث (مفاتیح الجنان)
اعمال مخصوصه ماه رجب: شب بیست و هفتم شب مبعث و از لیالی متبرکه است و در آن چند عمل است: زیارت حضرت امیر المؤمنین علیه السّلام است که برترین اعمال این شب می باشد. و از برای آن حضرت در این شب، سه زیارت است که در باب زیارات به آن اشاره خواهد شد ان شاء الله. (متن زیارت امام علی (ع) در شب مبعث)
و بدان که ابو عبد اللّه محمّد بن بطوطه که یکى از دانشمندان اهل سنت است در ششصد سال پیش از این زمان (زمان تألیف مفاتیح الجنان) می زیسته، در سفرنامه خود معروف به «رحله ابن بطوطه» در بیان ورودش از مکّه معظّمه به نجف اشرف، روضه و قبر مبارک مولایمان امیر المؤمنین علیه السّلام را ذکر نموده، و گفته است همه اهل این شهر رافضى هستند، و براى این روضه مبارکه کراماتى ظاهر شده: از جمله در شب بیست وهفتم، ماه رجب که نامش نزد اهل آنجا «لیله المحیا» [شب بیدارى یا شب زندگانى] است، از عراقین [بصره و کوفه] و خراسان و شهرهاى فارس، و روم، افراد شل و مفلوج و زمین گیرى را که حدود سى یا چهل نفر می شوند پس از نماز عشا نزد ضریح مقدس على علیه السّلام می آورند، آنگاه مردم اجتماع می کنند، و به انتظار شفا یافتن و برخاستن آنان می مانند. گروهى از اجتماع کنندگان نماز می خوانند، و عده اى ذکر می گویند، و گروهى قرآن تلاوت می کنند، و بعضى هم به تماشاى روضه مبارکه مشغول می شوند، تا آنکه نصف یا دو سوم از شب بگذرد، در این هنگام تمام مبتلایان و زمین گیران که محروم از حرکت بودند، از جاى برمی خیزند درحالى که صحیح و تندرستند و نقصى در آنان نیست و می گویند:
لا اله الاّ اللّه، محمّد رسول اللّه، علىّ ولى اللّه
معبودى جز خدا نیست، محمّد فرستاده خدا است، على ولىّ خدا است
و این امرى است مشهور و معروف. من گرچه آن شب را در آن روضه درنیافتم، ولى از مردمان مورد اطمینان که بر گفتارشان اعتماد داشتم شنیدم. و همچنین در مدرسه اى که مهمان خانه آن حضرت است، سه نفر زمین گیر را که قدرت بر حرکت نداشتند مشاهده کردم، یکى از مردمان روم، و دیگرى از اهالى اصفهان، و سومی از مردم خراسان بود، از هر سه پرسیدم، چگونه شما درمان نیافته و در اینجا مانده اید؟ گفتند: ما شب بیست و هفتم رجب را درک نکردیم، اینجا مانده ایم تا شب بیست و هفتم آینده برسد، و شفاى خود را بگیریم، و به خاطر این شب، مردم زیادى از شهرها جمع می شوند، و بازار بزرگى به مدّت ده روز برپا می گردد. مؤلف گوید: مبادا این حکایت را دور از واقع بدانى، چه همانا معجزات و کراماتى که این مشاهد مشرّفه به ظهور رسیده، و به حدّ تواتر نقل شده بسیار زیادتر از آن است که در شمار آید. و در ماه شوال [گذشته نسبت به زمان نوشتن این قسمت از مفاتیح الجنان به وسلیه مؤلّف بزرگوارش مرحوم محدّث قمی رحمه الله] سال هزار و سیصد و چهل و سه هجرى قمرى در حرم مطهّر حضرت ثامن الائمه الهداه، و ضامن الامّه العصاه مولانا ابو الحسن على بن موسى الرضا (صلوات اللّه علیه)، سه زن که هر سه به علت بیمارى فلج و مانند آن زمین گیر بودند، و علاجشان از توان پزشکان بیرون بود، شفا یافتند، و این معجزه از آن قبر مطهّر بر همه واضح و آشکار شد همچون پدیدار شدن خورشید در آسمان صاف و بى ابر، و باز شدن دروازه نجف به روى عرب هاى بادیه نشین، و شفا یافتن این سه زن به اندازه اى روشن بود، که براى مردم بیان شد، و دکترهایى که از بیمارى آنان مطلّع بودند، با اینکه در امر مداواى آنان دقت بسیار داشتند، شفا یافتن معجزه گونه آنان را تصدیق کردند، و بعضى از آنها تصدیق خود را بر شفاى آنان به صورت نوشته اعلام داشتند، و اگر ملاحظه اختصار، و عدم مناسبت محل نبود، داستان آنها را به تفصیل نقل می کردم.
وَ لَقَد أَجادَ شَیخُنَا الحُرُّ العَامِلِیُّ فِی أَرجُوزَتِهِ
چه زیبا سروده شیخ ما شیخ حرّ عاملى در قصیده اش
وَ مَا بَدَا مِنْ بَرَکَاتِ مَشْهَدِهِ فِی کُلِّ یَوْمٍ أَمْسُهُ مِثْلُ غَدِهِ
و آنچه از برکات بارگاهشدر همه روز نمایان شده، دیروزش مانند فردایش می باشد
وَ کَشِفَا الْعَمَى وَ الْمَرْضَى بِهِ إِجَابَهُ الدُّعَاءِ فِی أَعْتَابِهِو مانند شفاى کور و بیماران به سبب عنایتش،اجابت دعا در آستانش می باشد
زیارت امام علی (ع) در شب مبعث (اقبال الاعمال)
الجزء الثانی؛ الباب الثامن فیما نذکره مما یختص بشهر رجب و برکاته و ما نختاره من عباداته و خیراته و فیه فصول، فصل فیما نذکره من عمل لیله سبع و عشرین من رجب
جلد دوم؛ باب هشتم: اعمال مخصوص ماه رجب و برکات و خیرات آن، فصل نودم، عمل شب بیست و هفتم رجب، اولین عمل در این شب:
اعلم أن من أفضل الأعمال فیها زیاره مولانا علی أمیر المؤمنین ع فیزار فیها زیاره رجب أو بغیرها مما أشرنا إلیه
یکى از بهترین اعمال در این شب، زیارت مولى امیر مؤمنان-علیه السّلام-است. بنابراین، شایسته است انسان آن حضرت را با زیارت رجبیه و یا با زیارتهاى دیگرى که پیش از این بدان اشاره کردیم، زیارت کند.
زیارت پیامبر و امام علی (ع) در شب مبعث (زاد المعاد)
شب مبعث و آن شب بیست و هفتم رجب است و زیارت حضرت رسول صلّى اللّه علیه و آله و حضرت امیر المؤمنین علیه السّلام در این شب مناسب است