وقایع روز چهاردهم ماه شوال
14 شـوال
مرگ عبدالملک بن مروان
در روز چهاردهم شـوال سال 86 هـ .ق عبدالملک بن مروان خونریز و بخیل در دمشق به هلاکت رسید. وی پیش از رسیدن به خلافت همواره ملازم مسجد بود و قرآن تلاوت مینمود و او را حمامه المسجد ـ کبوتر مسجد ـ می گفتند. وقتی خبر خلافت به او رسید قرآن را بر هم نهاد و گفت: « سلام علیک هذا فراق بینی و بینک؛ خداحافظ، این آغاز جدایی بین من و توست!» .
راغب مینویسد: «عبدالملک میگفت که من در گذشته از کشتن مورچه ناراحت میشدم ولی اکنون حجاج برای من مینویسد که گروه زیادی از مردم را بکشم و در من هیچ اثری نمیکند. زهری روزی به او گفت: “شنیدهام شرب خمر میکنی؟!” گفت: “آری! به خدا سوگند شرب خون نیز میکنم» .
عبدالملک مروان نه تنها خود مردی خونریز بود بلکه گماشتگان او در مناطق مختلف در کثرت کشتار مردم به خصوص شیعیان حضرت امیرالمؤمنین امام علی(علیه السلام) شهرت زیادی داشتند.
وی هنگام مرگ به بیماری بسیار سخت مبتلا شد که طبیب به او گفته بود اگر آب بخورد میمیرد؛ ولی تشنگی بر او غالب شد و از پسرش ولید آب طلبید. او گفت: «اگر آب بیاشامی خواهی مرد». به دخترش التماس کرد که به او آب بدهد اما پسرش ولید او را هم منع کرد. در این هنگام عبدالملک به او گفت: «بگذار به من آب بدهد وگرنه تو را از ولیعهدی خلع میکنم». ولید اجازه داد و او آب نوشید و به درک واصل شد. از بزرگترین جنایات عبدالملک به شهادت رساندن امام سجاد(علیه السلام) و مسلط کردن حجاج ثقفی بر شیعیان امیرمؤمنان(علیه السلام) بود.