الجزء الأول؛ أبواب أحکام شهر رمضان؛ الباب الحادی عشر فیما نذکره من زیادات دعوات فی اللیله السابعه و یومها و فیه ما نختاره من عده روایات فی الدعوات، فصل فیما یختص بالیوم السابع من دعاء غیر متکرر، دعاء الیوم السابع من شهر رمضان، دعاء آخر فی هذا الیوم بروایه السید ابن باقی فی إختیاره
جلد اول، باب های احکام ماه رمضان؛ باب یازدهم اعمال و دعاهای وارد شده در روایات در شب و روز هفتم ماه، فصل اول اعمالی که مختص به روز هفتم ماه می باشد، (دومین) دعای روز هفتم ماه رمضان، دعاى این روز به نقل از کتاب «اختیار» نوشتهى «سید ابن الباقى» -رحمه اللّه-:
لا إِلهَ إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ (لا شَرِیکَ لَهُ)[1] (لَهُ الْمُلْکُ وَ لَهُ الْحَمْدُ)[2] یُحْیِی وَ یُمِیتُ وَ هُوَ حَیٌّ لَا یَمُوتُ بِیَدِهِ الْخَیْرُ وَ هُوَ عَلی کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ
معبودى جز خدا وجود ندارد، یگانه است و شریکى براى او نیست و فرمانروایى و ستایش او را است. زنده میکند و میمیراند و خود او زندهاى است که هرگز نمیمیرد و خیر و خوبى منحصرا به دست او است و بر هر چیز توانا است.
لا إِلهَ إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ (لا شَرِیکَ لَهُ)[3] وَ لَا نَعْبُدُ إِلَّا إِیَّاهُ لا إِلهَ إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ (لا شَرِیکَ لَهُ)[4] وَ سُبْحَانَ اللَّهِ وَ بِحَمْدِهِ لا إِلهَ إِلَّا اللَّهُ (إِلهاً واحِداً وَ نَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ)[5]
معبودى جز خدا وجود ندارد، یگانه است و شریکى براى او نیست و ما تنها او را میپرستیم. معبودى جز خدا وجود ندارد، یگانه است و شریکى براى او نیست، پاکا خدا و ستایش او را، معبودى جز خدا وجود ندارد، معبودى یگانه و ما تسلیم اوییم.
اللَّهُمَّ أَنْتَ الْعَالِمُ بِمَا ظَهَرَ مِنِّی وَ مَا خَفِیَ عَنْ خَلْقِکَ وَ لَوْ لَا سَتْرُکَ لِی وَ تَحَنُّنُکَ عَلَیَّ لَکُنْتُ مِنَ الْمَفْضُوحِینَ سَیِّدِی أَوْقَرْتَنِی بِالنِّعَمِ
خداوندا، تو به آنچه از من آشکار گردیده و از آفریدههایت پنهان است، آگاهى و اگر پوشش و مهربانى تو بر من نبود، قطعا رسوا میشدم. آقاى من، تو بار سنگین نعمتهایت را بر پشتم نهادى
وَ أَوْقَرْتُ صَحِیفَتِی ذُنُوباً نَظَرْتَ لِی بِکَرَمِکَ یَا مَوْلَایَ وَ لَمْ أَنْظُرْ لِنَفْسِی لِسُوءِ [بِسُوءِ] رَأْیِی
و من نامهى عملم را از بار سنگین گناهان پر کردم. اى مولاى من، تو به چشم بزرگوارى به من نگریستى و من به خاطر نظر زشتم، به نفع خویشتن به خود ننگریستم.
فَکَمْ مِنْ ذَنْبٍ عَظِیمٍ وَ خَطِیئَهٍ مُوبِقَهٍ أَحْصَیْتَ عَلَیَّ فِی سَوَادِ اللَّیْلِ وَ ضَوْءِ النَّهَارِ أَسْتَحْیِی مِنْ ذِکْرِهَا تَسْمِیَهً بَیْنَ یَدَیْکَ
از این رو، چهبسا گناه بزرگ و خطاى نابودکنندهاى که در تاریکى شب و روشنایى روز بر من نوشتى که از بردن نام آن در پیشگاه تو، شرم میکنم،
فَبِئْسَ الْعَبْدُ أَنَا لِنَفْسِی وَ نِعْمَ الرَّبُّ أَنْتَ لِی تَدْعُونِی فَأُوَلِّی عَنْکَ کَأَنَّ لِیَ التَّطَوُّلَ عَلَیْکَ
پس چه بد بندهاى هستم من در مورد خودم و چه خوب پروردگارى هستى تو دربارهى من، تو مرا میخوانى و من از تو رو برمیگردانم بهگونهاى که گویى من بر تو منّت گذاردهام.
فَأَسْأَلُکَ یَا إِلَهِی بِالْقُدْرَهِ الَّتِی قَدَرْتَ بِهَا عَلَى ذُنُوبِی وَ إِحْصَائِهَا وَ بِالرَّحْمَهِ الَّتِی سَتَرْتَ بِهَا مَا قَبُحَ مِنْ ذُنُوبِی
پس اى معبود من، به آن قدرت تو که بر گناهان من و شمارش آنها قادرى و به آن رحمت تو که گناهان زشتم را پوشاندى،
أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَیْتِهِ الْأَخْیَارِ وَ تُعْتِقَنِی مِنَ النَّارِ فِی یَوْمِی هَذَا مِنْ شَهْرِکَ الْمَیْمُونِ الْمَعْصُومِ
از تو میخواهم که بر حضرت محمّد و خاندان نیک او درود فرستى و مرا در این روز از ماه خجسته و مصونت، از آتش جهنّم آزاد کنى
وَ أَنْ تَخْتِمَ لِی فِی هَذَا الْیَوْمِ بِخَیْرٍ مَعَ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ الْأَحْیَاءِ مِنْهُمْ وَ الْأَمْوَاتِ بِمَا أَنْتَ أَهْلُهُ
و این روز مرا با مردان و زنان مؤمن-اعمّ از زندگان و مردگان- به آنچه خود زیبندهى آن هستى، ختم به خیر کنى،
حَتَّى أَفُوزَ یَا مَوْلَایَ بِحُسْنِ تَوَکُّلِی عَلَیْکَ وَ بِمَا جَرَتْ عَادَتُکَ مَعَ أَمْثَالِی مِنْ خَلْقِکَ وَ أَنْ تَرْزُقَنِی الْأَمْنَ وَ الْعَافِیَهَ وَ الْغِنَى وَ الْمَغْفِرَهَ
تا اینکه اى مولاى من، به توکّل نیک بر تو و به آنچه رویّهى تو با امثال من از آفریدههایت جارى گشته، رستگار و کامیاب گردم و ایمنى و عافیت و بىنیازى و آمرزش را روزىام کن،
إِنَّکَ عَلی کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِینَ وَ سَلَّمَ
به راستى که تو بر هر چیز توانایى اى مهربانترین مهربانان. درود و سلام خداوند بر حضرت محمّد و خاندان پاک او.
[1]) سوره الانعام، آیه 163
[2]) سوره التغابن، آیه 1
[3]) سوره الانعام، آیه 163
[4]) سوره الانعام، آیه 163
[5]) سوره البقره، آیه 133