دعای سید بن باقی در روز ششم رمضان

الجزء الأول؛ أبواب أحکام شهر رمضان؛ الباب العاشر فیما نذکره من زیادات دعوات فی اللیله السادسه منه و یومها و فیه ما نختاره من عده روایات بالدعوات‏، فصل فیما یختص بالیوم السادس من دعاء غیر متکرر؛ دعاء آخر فی هذا الیوم بروایه السید ابن باقی رحمه الله فی إختیاره‏
جلد اول، باب های احکام ماه رمضان؛ باب دهم اعمال و دعاهای شب و روز ششم ماه رمضان: فصل آنچه که مختص به روز ششم ماه می باشد: (دومین) دعاى روز ششم به نقل از کتاب «اختیار» نوشته‌ى «سید ابن الباقى» -رحمه اللّه-:

اللَّهُمَّ رَبِّی وَ إِلَهِی وَ سَیِّدِی وَ ثِقَتِی وَ رَجَائِی وَ أَمَلِی وَ مَوْضِعَ شَکْوَایَ وَ مَنْ إِلَیْهِ مَلْجَئِی
خداوندا، اى پروردگار و معبود و سرور و مورد اعتماد و امید و آرزو و جایگاه شکوه‌ى من و کسى که پناهگاه من به تو است

وَ مَنْ هُوَ ثِقَتِی فِی کُلِّ أَحْوَالِی إِنِّی أَصْبَحْتُ وَ بِی إِلَیْکَ فَاقَهٌ وَ لِی إِلَیْکَ حَاجَاتٌ وَ لَکَ عِنْدِی طَلِبَاتٌ
و تو مورد اعتماد من در تمام حالات هستى، صبح کردم درحالى‌که به تو نیازمندم و خواسته‌هایى از تو دارم و تو در نزد من طلب‌هایى دارى

وَ أَنَا مُرْتَهَنٌ بِمَا اجْتَرَأْتُ فِیهَا وَ بَارَزْتُکَ بِهِ مِنَ الْمَعَاصِی وَ مُخَالِفَهِ مَا أَمَرْتَنِی بِهِ وَ تَائِبٌ إِلَیْکَ مِنْهَا
و من در گرو گناهانى هستم که با آن گستاخى نموده و به مبارزه با تو پرداختم و نیز در گرو مخالفت با دستورهاى تو می‌باشم و اکنون از آن‌ها به درگاه تو توبه می‌کنم،

فَاغْفِرْهَا لِی مِنْ لَدُنْکَ بِعَظِیمِ عَفْوِکَ وَ بِسَعَهِ رِزْقِکَ وَ رَحْمَتِکَ وَ جُودِکَ وَ کَرَمِکَ
پس با گذشت بزرگ و روزى گسترده و رحمت و بخشش و بزرگوارى خود، همه‌ى آن‌ها را

وَ مَغْفِرَتِکَ کُلِّهَا قَدِیمِهَا وَ حَدِیثِهَا سِرِّهَا وَ عَلَانِیَتِهَا خَطَأِهَا وَ عَمْدِهَا
-اعمّ از این‌که قدیمی باشند یا جدید، نهانى یا آشکارا، به اشتباه یا از روى عمد-بیامرز،

مَغْفِرَهً عَزْماً جَزْماً لَا أَکْتَسِبُ بَعْدَهَا خَطَأً وَ لَا تَکْتُبُ عَلَیَّ بَعْدَهَا ذَنْباً وَ لَا إِثْماً
آمرزشى قطعى و حتمی که دیگر بعد از آن خطایى را مرتکب نشوم و گناه و بزهى را بر من ننویسى.

یَا ثِقَتِی فِی شِدَّتِی وَ مُونِسِی فِی وَحْدَتِی وَ کَالِئِی فِی وَحْشَتِی
اى مورد اعتماد من در سختى‌ام و اى مونس من در تنهایى‌ام و اى نگاه‌دارنده‌ى من در هنگام وحشت،

یَا قَدِیمَ الْعَفْوِ یَا حَسَنَ الْبَلَاءِ یَا إِلَهِی وَ إِلَهَ آبَائِی وَ إِلَهَ الْخَلْقِ أَجْمَعِینَ
اى صاحب گذشت دیرینه، اى خدایى که بلایت نیکو است، اى معبود من و پدرانم و معبود همه‌ى آفریده‌ها.

اللَّهُمَّ إِنِّی عَبْدُکَ الْعَلِیلُ [الْقَلِیلُ‏] الذَّلِیلُ الْخَائِفُ الْمُسْتَجِیرُ الْمُحْتَاجُ إِلَیْکَ الْمُضْطَرُّ فِی کُلِّ أَحْوَالِهِ إِلَى خَالِقِهِ
خدایا، من بنده‌ى دردمند [ناچیز]، خوار، بیمناک، پناه‌آورنده و نیازمند توام و در همه‌ى حالات به آفریننده‌ام ناگزیرم،

أَنَا حَمَّالُ الْخَطَایَا سِرّاً وَ عَلَانِیَهً أَنَا شَرُّ عَبْدٍ وَ أَنْتَ خَیْرُ رَبٍّ وَ مَوْلًى
من بار خطاهایى را که در نهان و آشکارا به‌جا آوردم، به دوش می‌کشم، من بدترین بنده و تو بهترین پروردگار و مولا هستى،

أَنْتَ الْعَوَّادُ بِالْمَغْفِرَهِ وَ أَنَا الْعَوَّادُ بِالْمَعْصِیَهِ أَنَا الْمُسْتَوْجِبُ لِسَوَابِقِ سَخَطِکَ وَ لِزَوَالِ نِعَمِکَ
تو پى‌درپى می‌آمرزى و من پى‌درپى گناه می‌کنم، من مستحقّ خشم‌هاى گذشته‌ام و سزاوارم که نعمت‌هایت از من گرفته شود.

أَسْأَلُکَ یَا إِلَهِی بِضِیَائِکَ وَ بَهَائِکَ وَ آلَائِکَ وَ کِبْرِیَائِکَ وَ أَسْمَائِکَ الْحُسْنَى کُلِّهَا وَ کَلِمَاتِکَ التَّامَّاتِ کُلِّهَا وَ أَیَادِیکَ الْقَدِیمَهِ عِنْدِی
اى معبود من، به روشنایى و زیبایى و نعمت‌ها و بزرگمنشى و به بهترین نام‌ها و سخنان کامل تو و عطاهاى دیرینه‌ات به من، از تو خواستارم

أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ الْأَخْیَارِ وَ أَنْ تُعْتِقَ رَقَبَتِی مِنَ النَّارِ
که بر حضرت محمّد و خاندان نیک او درود فرستى و مرا از آتش جهنّم آزاد کنى،

إِنَّکَ عَلى‏ کُلِّ شَیْ‏ءٍ قَدِیرٌ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِینَ وَ سَلَّمَ‏
به راستى که تو بر هر چیز توانایى. درود و سلام خداوند بر حضرت محمّد و خاندان پاک او.