دعای روز اول رمضان بعد ازطلوع آفتاب (مفاتیح الجنان)
اعمال مخصوصه ماه رمضان: روز اول و در آن چند عمل است: پنجم- بعد از طلوع فجر این دعا بخواند
اللَّهُمَّ قَدْ حَضَرَ شَهْرُ رَمَضَانَ وَ قَدِ افْتَرَضْتَ عَلَیْنَا صِیَامَهُ
بار خدایا ماه رمضان فرا رسیده و بتحقیق که تو روزهاش را بر ما واجب گردانیدى
وَ أَنْزَلْتَ فِیهِ الْقُرْآنَ هُدًى لِلنَّاسِ وَ بَیِّنَاتٍ مِنَ الْهُدَى وَ الْفُرْقَانِ
و قرآن را در آن نازل فرمودى که آن راهنماى مردمان است و نشانه هاى روشن از هدایت و تمیز حق و باطل
اللَّهُمَّ أَعِنَّا عَلَى صِیَامِهِ وَ تَقَبَّلْهُ مِنَّا وَ تَسَلَّمْهُ مِنَّا
بار خدایا ما را بر گرفتن روزه آن یارى کن و از ما بپذیر و بگیر از ما آن را در سلامتى
وَ سَلِّمْهُ لَنَا فِی یُسْرٍ مِنْکَ وَ عَافِیَهٍ إِنَّکَ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ
و براى ما سالم بدار در آسایش و عافیت از تو بدرستى که تو بر هر چیز توانایى..
دعای روز اول رمضان بعد از طلوع آفتاب (اقبال الاعمال)
الجزء الأول؛ أبواب أحکام شهر رمضان؛ الباب الخامس فیما نذکره من سیاقه عمل الصائم فی نهاره و فیه فصول؛ فصل فیما نذکره من الدعاء أول یوم من شهر رمضان خاصه
جلد اول، باب های احکام ماه رمضان؛ باب پنجم: طریقه عمل روزه دار در روز ماه رمضان؛ فصل پنجم دعای مخصوص اول ماه رمضان:
فَمِنْ ذَلِکَ مَا رَوَیْتُهُ عَنْ وَالِدِی قَدَّسَ اللَّهُ رُوحَهُ وَ نَوَّرَ ضَرِیحَهُ فِیمَا قَرَأْتُهُ عَلَیْهِ مِنْ کِتَابِ الْمُقْنِعَهِ بِرِوَایَتِهِ عَنْ شَیْخِهِ الْفَقِیهِ حُسَیْنِ بْنِ رَطْبَهَ رَحِمَهُ اللَّهُ عَنْ خَالِ وَالِدِیَ السَّعِیدِ أَبِی عَلِیٍّ الْحَسَنِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ وَالِدِهِ مُحَمَّدِ بْنِ الْحَسَنِ الطُّوسِیِّ جَدِّ وَالِدِی مِنْ قِبَلِ أُمِّهِ عَنِ الشَّیْخِ الْمُفِیدِ مُحَمَّدِ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ النُّعْمَانِ تَغَمَّدَهُمُ اللَّهُ جَلَّ جَلَالُهُ جَمِیعاً بِالرِّضْوَانِ وَ أَخْبَرَنِی أَیْضاً وَالِدِی قَدَّسَ اللَّهُ رُوحَهُ عَنْ شَیْخِهِ الْفَقِیهِ عَلِیِّ بْنِ مُحَمَّدٍ الْمَدَائِنِیِّ عَنْ سَعِیدِ بْنِ هِبَهِ اللَّهِ الرَّاوَنْدِیِّ عَنْ عَلِیِّ بْنِ عَبْدِ الصَّمَدِ النَّیْشَابُورِیِّ عَنِ الدُّورْیَسْتِیِّ عَنِ الْمُفِیدِ أَیْضاً بِجَمِیعِ مَا تَضَمَّنَهُ کِتَابُ الْمُقْنِعَهِ قَالَ
پدرم-که خداوند روح او را پاکیزه و مرقد او را نورانى گرداند-در ضمن قرائت کتاب «المقنعه» نوشته شیخ «مفید» -رحمه اللّه-در نزد او، به دو سند از کتاب یاد شده نقل کرد که
إِذَا طَلَعَ الْفَجْرُ أَوَّلَ یَوْمٍ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ فَادْعُ وَ قُلْ
وقتى سپیده دم اولین روز ماه رمضان طلوع کرد، این دعا را بخوان و بگو:
اللَّهُمَّ قَدْ حَضَرَ شَهْرُ رَمَضَانَ وَ قَدِ افْتَرَضْتَ عَلَیْنَا صِیَامَهُ
خداوندا، ماه رمضان فرارسید و تو روزه را بر ما واجب نموده
وَ أَنْزَلْتَ (فِیهِ الْقُرْآنُ هُدىً لِلنَّاسِ وَ بَیِّناتٍ مِنَ الْهُدى وَ الْفُرْقانِ)[1]
و قرآن را براى هدایت مردم و به‌عنوان نشانه هایى از هدایت و جداسازى [حق از باطل] در آن فروفرستاده اى.
اللَّهُمَّ أَعِنَّا عَلَى صِیَامِهِ وَ تَقَبَّلْهُ عَنَّا وَ تَسَلَّمْهُ مِنَّا
خدایا، ما را بر روزه دارى در آن یارى ده و آن را از ما بپذیر و آن را از دست [گناهان و غفلت هاى] ما سالم بدار
وَ سَلِّمْهُ لَنَا فِی یُسْرٍ مِنْکَ وَ عَافِیَهٍ إِنَّکَ عَلى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ
و نیز آن را براى ما سالم بدار همراه با آسانى و عافیت از جانب خود به راستى که تو بر هر چیز توانایى.
أقول و وجدت أدعیه ذکرت فی أول یوم منه و هی لدخول الشهر فی روایتها أنه أول السنه و قد ذکرتها فی أدعیه أول لیله لأنها وقت دخول الشهر و أول السنه و إن شئت فادع بها أول لیله منه و أول یوم منه استظهارا للأفعال الحسنه
دعاهاى دیگرى در روز «اوّل ماه رمضان» ذکر شده است که در واقع براى «ورود ماه رمضان» است؛ زیرا در حدیث مربوط به آن دعاها آمده است که این دعاها براى اوّل سال است، لذا آن دعاها را در اعمال شب اوّل ذکر کردیم، زیرا شب اوّل ورود ماه و اوّل سال است. در هر حال، اگر خواستى براى رعایت احتیاط در انجام اعمال نیک، آن ها را هم در شب اوّل ماه رمضان بخوان و هم در روز اوّل آن.
[1]) سوره البقره، آیه 185
دعای روز اول رمضان بعد ازطلوع آفتاب (زاد المعاد)
در روز اوّل ماه رمضان خواندن این دعا سنّت است:
اللَّهُمَّ قَدْ حَضَرَ شَهْرُ رَمَضَانَ وَ قَدِ افْتَرَضْتَ عَلَیْنَا صِیَامَهُ
خدایا! ماه رمضان حاضر شد. بار خدایا! روزه را بر ما واجب نمودی
وَ أَنْزَلْتَ فِیهِ الْقُرْآنَ هُدًى لِلنَّاسِ وَ بَیِّنَاتٍ مِنَ الْهُدَى وَ الْفُرْقَانِ،
و اى پروردگار ماه رمضانى که قرآن را در آن نازل کردى و قرار دادى او را نشانه‌هایى از هدایت و فرق‌کننده‌ى حق و باطل!
اللَّهُمَّ أَعِنَّا عَلَى صِیَامِهِ وَ تَقَبَّلْهُ مِنَّا وَ تَسَلَّمْهُ مِنَّا
بار خدایا! پس برکت فرست بر ما در ماه رمضان و ما را بر روزه‌دارى آن و نماز آن یارى فرما و آن را از ما قبول کن.
وَ سَلِّمْهُ لَنَا فِی یُسْرٍ مِنْکَ وَ عَافِیَهٍ إِنَّکَ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ [1]
آن را از دست [گناهان و غفلت هاى] ما سالم بدار و نیز آن را براى ما سالم بدار همراه با آسانى و عافیت از جانب خود به درستی که تو بر هر چیز توانایی.
[1] ) مفاتیح الجنان، ج 1 ، ص 216.