الجزء الأول؛ أبواب أحکام شهر رمضان؛ الباب الرابع عشر فیما نذکره من زیادات و دعوات فی اللیله العاشره منه و یومها و فیها ما نختاره من عده روایات، فصل فیما یختص بالیوم العاشر من دعاء غیر متکرر:
جلد اول، باب های احکام ماه رمضان؛ باب چهاردهم اعمال و دعاهای وارد شده در روایات در شب و روز دهم ماه، فصل اول دعاهای مخصوص روز دهم (دعاى اول):
اللَّهُمَّ یَا مَنْ بَطْشُهُ شَدِیدٌ وَ عَفْوُهُ قَدِیمٌ وَ مُلْکُهُ مُسْتَقِیمٌ وَ لُطْفُهُ شَدِیدٌ
یا خداوندا، اى کسى که گرفتن تو شدید و گذشتت دیرینه و سلطنتت استوار و لطفت سخت است،
یَا مَنْ سَتَرَ عَلَیَّ الْقَبِیحَ وَ ظَهَرَ بِالْجَمِیلِ وَ لَمْ یُعَجِّلْ بِالْعُقُوبَهِ وَ یَا مَنْ أَذِنَ لِلْعِبَادِ بِالتَّوْبَهِ
اى خدایى که زشتى‌ام را پوشاندى و زیبایى‌ام را آشکار کردى و در کیفر شتاب ننمودى و به بندگانت اجازه توبه دادى،
یَا مَنْ لَمْ یَهْتِکِ السِّتْرَ لَدَى [لِذِی] الْفَضِیحَهِ یَا مَنْ لَا یَعْلَمُ مَا فِی غَدٍ غَیْرُهُ [وَ] یَا جَابِرَ کُلِّ کَسِیرٍ
اى خدایى که هنگام رسوایى پرده‌درى نکردى [پرده‌ى رسوایان را ندریدى]، اى خدایى که رخدادهاى فردا را جز تو نمی‌داند، اى به هم آورنده‌ى شکست همه شکستگان،
یَا مَأْوَى کُلِّ هَارِبٍ یَا غَاذِیَ مَا فِی بُطُونِ الْأُمَّهَاتِ
اى پناهگاه تمام گریختگان، اى غذادهنده به جنین‌ها در شکم مادران.
یَا سَیِّدِی أَنْتَ لِی فِی کُلِّ حَاجَهٍ نَزَلَتْ بِی صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
اى آقاى من، تو برآورنده‌ى تمام خواسته‌هایى هستى که بر من فرو می‌آید، بر محمّد و آل محمّد درود فرست،
وَ اکْفِنِی مَا أَهَمَّنِی وَ ارْزُقْنِی مِنْ رِزْقِکَ الْوَاسِعِ رِزْقاً حَلَالًا طَیِّباً یَا حَیُّ یَا قَیُّومُ
و آنچه مورد اهتمام من است کفایت کن و از روزى گسترده‌ى خود، روزى حلال و پاکیزه عطایم کن. اى زنده اى پاینده،
بِرَحْمَتِکَ أَسْتَغِیثُ [اسْتَغَثْتُ] فُکَّ أَسْرِی وَ أَصْلِحْ لِی شَأْنِی کُلَّهُ وَ لَا تَکِلْنِی إِلَى نَفْسِی طَرْفَهَ عَیْنٍ أَبَداً مَا أَبْقَیْتَنِی بِرَحْمَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ
از رحمتت یارى می‌جویم، از اسارت رهایم کن و تا زمانى که زنده‌ام داشته‌اى، همه‌ى امورم را سامان ده و هیچ‌گاه حتى به اندازه‌ى یک چشم برهم زدن مرا به خود وامگذار مکن، به رحمتت اى مهربان‌ترین مهربانان.