استعاذه روز یکشنبه (مصباح المتهجد)
أدعیه الأسبوع؛ عوذه یوم الأحد من عوذ أبی جعفر الثانی ع
دعاهای هفته؛ استعاذه روز یکشنبه از استعاذه های ابی جعفر دوم (امام جواد (ع)):
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ اللَّهُ أَکْبَرُ اللَّهُ أَکْبَرُ اسْتَوَى الرَّبُّ عَلَى الْعَرْشِ
وَ قَامَتِ السَّمَاوَاتُ وَ الْأَرْضُ بِحِکْمَتِهِ وَ زَهَرَتِ النُّجُومُ بِأَمْرِهِ
وَ رَسَتِ الْجِبَالُ بِإِذْنِهِ لَا یُجَاوِزُ اسْمُهُ مَنْ فِی السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ
الَّذِی دَانَتْ لَهُ الْجِبَالُ وَ هِیَ طَائِعَهٌ وَ انْبَعَثَتْ لَهُ الْأَجْسَادُ وَ هِیَ بَالِیَهٌ
وَ بِهِ أَحْتَجِبُ عَنْ کُلِّ غَاوٍ وَ بَاغٍ وَ طَاغٍ وَ جَبَّارٍ وَ حَاسِدٍ
وَ بِسْمِ اللَّهِ الَّذِی جَعَلَ بِهِ (بَیْنَ الْبَحْرَیْنِ حاجِزاً)[1] وَ أَحْتَجِبُ بِاللَّهِ
(الَّذِی جَعَلَ فِی السَّماءِ بُرُوجاً وَ جَعَلَ فِیها سِراجاً وَ قَمَراً مُنِیراً) [2]
وَ زَیَّنَهَا لِلنَّاظِرِینَ وَ حَفِظَهَا (مِنْ کُلِّ شَیْطانٍ رَجِیمٍ)[3]
وَ جَعَلَ فِی الْأَرْضِ رَواسِیَ جِبِالًا أَوْتَاداً أَنْ یُوصَلَ إِلَیَّ بِسُوءٍ
أَوْ فَاحِشَهٍ أَوْ بَلِیَّهٍ- حم حم (حم تَنْزِیلٌ مِنَ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ)[4]
حم حم (حم عسق کَذلِکَ یُوحِی إِلَیْکَ وَ إِلَى الَّذِینَ مِنْ قَبْلِکَ اللَّهُ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ)[5]
وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ سَلَّمَ تَسْلِیما
[1]) سوره نمل، آیه 61
[2])سوره فرقان، آیه 61
[3])سوره حجر، آیه 17
[4])سوره فصلت، آیات 1-2
[5])سوره الشوری، آیات 1-3
استعاذه روز یکشنبه (بلدالامین)
ذکر عوذها الأیام؛ عوذه یوم الأحد و هی من عوذ أبی جعفر الجواد ع
استعاذه های روزهای هفته را بیان می کنیم؛ استعاذه روز یکشنبه و آن از استعاذه های ابی جعفر امام جواد علیه السلام می باشد:
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ اللَّهُ أَکْبَرُ اللَّهُ أَکْبَرُ اسْتَوَى الرَّبُّ عَلَى الْعَرْشِ
وَ قَامَتِ السَّمَاوَاتُ وَ الْأَرْضُ بِحِکْمَتِهِ وَ زَهَرَتِ النُّجُومُ بِأَمْرِهِ
وَ رَسَتْ الْجِبَالُ بِإِذْنِهِ لَا یُجَاوِزُ اسْمَهُ مَنْ فِی السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ
الَّذِی دَانَتْ لَهُ الْجِبَالُ وَ هِیَ طَائِعَهٌ وَ انْبَعَثَتْ لَهُ الْأَجْسَادُ وَ هِیَ بَالِیَهٌ
وَ بِهِ احْتَجَبَ عَنْ کُلِّ غَاوٍ وَ بَاغٍ وَ طَاغٍ وَ جَبَّارٍ وَ حَاسِدٍ
وَ بِاسْمِ اللَّهِ الَّذِی جَعَلَ بِهِ (بَیْنَ الْبَحْرَیْنِ حاجِزاً)[1] وَ احْتَجَبَ بِاللَّهِ
(الَّذِی جَعَلَ فِی السَّماءِ بُرُوجاً وَ جَعَلَ فِیها سِراجاً وَ قَمَراً مُنِیراً)[2]
وَ زَیَّنَهَا لِلنَّاظِرِینَ وَ حَفِظَهَا (مِنْ کُلِّ شَیْطانٍ رَجِیمٍ)[3]
وَ جَعَلَ فِی الْأَرْضِ رَوَاسِیَ جِبِالًا أَوْتَاداً أَنْ یُوصَلَ إِلَیَّ سُوءٌ
أَوْ فَاحِشَهٌ أَوْ بَلِیَّهٌ حم حم (حم تَنْزِیلٌ مِنَ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ)[4]
حم حم (حم عسق کَذلِکَ یُوحِی إِلَیْکَ وَ إِلَى الَّذِینَ مِنْ قَبْلِکَ اللَّهُ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ)[5]
وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ سَلَّمَ تَسْلِیماً
[1]) سوره نمل، آیه 61
[2]) سوره فرقان، آیه 61
[3]) سوره حجر، آیه 17
[4]) سوره فصلت، آیات 1-2
[5]) سوره الشوری، آیات 1-3